စာေပတန္ေဆာင္ မီး႐ွဴးေရာင္ ထြန္းလင္းေရး

စာေပတန္ေဆာင္ မီး႐ွဴးေရာင္ ထြန္းလင္းေရး

စာေပသည္ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၏ ဉာဏ္ပညာ အေျခခံကုိ ထင္ဟပ္လ်က္ ထုိလူမ်ဳိး၏ အဆင့္အတန္းကုိ ေဖာ္ၫႊန္းေသာ ေၾကးမုံျဖစ္သည္။ ဘာသာစကား ႏွင့္ စာေပသည္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရွိ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၏ တန္ေဆာင္ဆီမီးပင္ ျဖစ္သည္။ ပုဂံေခတ္ က်န္စစ္သား မင္းႀကီး၏ သားေတာ္ ရာဇကုမာရ္ မင္းသား ကမၸည္းေရးထုိး ခဲ့ေသာ ျမေစတီ ေက်ာက္စာ၌ မြန္၊ ျမန္မာ၊ ပ်ဴ၊ ပါဠိဘာသာ တုိ႔ႏွင့္ ေရးထုိးရာတြင္ ဖခမည္းေတာ္ကုိ ေက်းဇူးဆပ္သည့္ အေၾကာင္း ေရးထုိးထားသည္ကုိ ေထာက္၍ ျမန္မာစာေပသည္ ေက်းဇူး သိတတ္မႈတည္း ဟူေသာ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈျဖင့္ အစျပဳခဲ့သည္။ ေျပာဆုိသည့္ ဘာသာစကား မတူညီေသာ ပုဂံ ျပည္သူတုိ႔ စည္းလုံး ညီၫြတ္စြာ ေနထုိင္ၾက ျခင္းေၾကာင့္ ဤကမၻာမွာ ျပည္ျမန္မာ ဂုဏ္တင့္ခဲ့သည္။

ဤအေၾကာင္းကုိ ေႏွာင္းလူတုိ႔ သိရွိလုိက္နာၾက ေစျခင္းငွာ ဆရာ ေဇာ္ဂ်ီ က ေရွးေခတ္ ပုဂံျပည္ကဗ်ာ တြင္ ေဖာ္က်ဴးထား သည္မွာ ''ေစတီနဲ႔ တန္ေဆာင္း၊ ဆည္ေခ်ာင္းနဲ႔ စပါးႏွံ၊ ေရႊေပါကၠံ ျပည္တစ္ေၾကာမွာ၊ ေပါခ်င္တုိင္း ေပါတဲ့ျပင္၊ ဝေျပာတဲ့ သာသနာ၊ ေခါင္းေလာင္းသံ ညံမစဲရယ္နဲ႔၊ ပုဂံပြဲသာ လြန္းလုိ႔၊ လာသူလာ သြားသူသြား၊ လယ္တြင္းသား ျပည္ေတာ္သား၊ အသည္သား မင္းမႈထမ္း၊ တစ္စိတ္ဝမ္း တစ္လက္ညီ၊ ျပည္ေရးကုိ ၿပိဳင္တူခ်ီေတာ့၊ ျပည္ေတာ္ျမတ္ ပဲ့တင္သံ၊ ဘဝဂ္က ျပန္ပါေရာ့'' ဆုိေသာ စာပုိဒ္မ်ားတြင္ ေတြ႕ရသည္။

ယေန႔ေခတ္သည္ ပညာေခတ္ ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ ၏ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးရာ အျဖာျဖာတုိ႔သည္ ထုိႏုိင္ငံသားတုိ႔၏ ပညာရည္ေပၚ တည္မွီလ်က္ ရွိသည္။ ႏုိင္ငံသားတုိ႔၏ ပညာရည္ ျမင့္မားေရး အေျခခံသည္ စာေပအေပၚတြင္ မူတည္သည္။ စာေပမွတစ္ဆင့္ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ၊ အေတြးအေခၚ အယူအဆ၊ ဗဟုသုတ ၾကြယ္ဝမႈတုိ႔ကုိ ရရွိႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။

ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ တြင္ ကေလးစာေပ ထြန္းကားေရး အတြက္ ႀကိဳးပမ္းလ်က္ရွိရာ ကေလးငယ္မ်ား စာဖတ္ရာမွ ရရွိေသာ အသိျဖင့္ အဆုိးကုိၾကဥ္၍ အေကာင္းကုိ ခင္တတ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ေသာ စာေပမ်ား ယခုထက္ပုိမုိ ေရးသားထုတ္ ေဝ ႏုိင္ေရး ကေလးမ်ား လက္လွမ္းမီ ဖတ္႐ႈႏုိင္ေစရန ္တုိ႔ကုိ အားလုံးဝုိင္းဝန္း ႀကိဳးစား ၾကရမည္ ျဖစ္သည္။ ကေလးမ်ား ဖတ္လုိစိတ္ ရွိေစရန္ႏွင့္ စာဖတ္ၿပီး ရရွိေသာ အသိကုိ အက်ဳိးရွိေအာင္ အသုံးခ်တတ္ ေစရန္ မိဘ၊ ဆရာႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ တုိ႔က အားေပး လမ္းၫႊန္တတ္ေရး ကိုလည္း အေလးထား ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ မ်က္ေမွာက္ကာလ နည္းပညာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးသည္ ႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အတြက္ အဓိက ျဖစ္သည္ကုိ မျငင္းႏုိင္ သကဲ့သုိ႔ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး သည္လည္း လူ႔အဖြဲ႕အစည္း ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာေရး အတြက္ မရွိမျဖစ္ လုိအပ္ေၾကာင္း မည္သူမွ် မျငင္းႏုိင္ေပ။

ျမန္မာ စာေပေလာက တြင္ ၃၈ ျဖာမဂၤလာ တရားေတာ္က ုိအေျချပဳ၍ ပုံဝတၴဳမ်ား ေရးသားထားသည္မွာ အရြယ္သုံးပါး မေရြး၊ ကုိးကြယ္သည့္ ဘာသာမေရြး ဖတ္႐ႈသူ အတြက္ အသိပညာ တုိးပြားဖြယ္ရာ မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ထုိပုံဝတၴဳမ်ားကုိ သင္ခန္းစာ ယူ၍ အေၾကာင္းအက်ဳိး၊ အေကာင္းအဆုိး ေဝဖန္ဆန္းစစ္ကာ လူျဖစ္ရသည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ကုိ ေကာင္းစြာ ျဖည့္ဆည္းႏုိင္ သျဖင့္ လူျဖစ္ရက်ဳိး နပ္မည္ျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ ေကာင္းက်ဳိးသုခကို သတိမမူမိၾက သူမ်ားမွာမူ ေရွးေရွးတုန္းက ပုံျပင္ေတြ ေျပာမေနပါႏွင့္၊ ဘုိးေတာ္ဘုရား ေလးဖက္သြား တုန္းက အေၾကာင္းေတြ ေျပာမေနပါႏွင့္ စသည္ျဖင့္ ေျပာသံမ်ား ၾကားရဖူးသည္။

႐ုိး႐ုိးေလး ဆုိရေသာ္ အလိမၼာ စာမွာရွိဆုိထားသည့္ အတုိင္း ပထမ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ပုဂံေခတ္မွစ၍ ေက်းဇူးတရား သိနားလည္မႈ၊ စည္းလုံးျခင္း အင္အားျဖင့္ ျမန္မာ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း သာယာ ဝေျပာေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့မႈ တုိ႔ျဖင့္ သေႏၶတည္ ထြန္းကားခဲ့ေသာ ျမန္မာစာေပ အေမြကို မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ား ခံယူ၍ ေကာင္းမႈျမတ္ႏုိး၊ ေကာင္းေအာင္က်ဳိးကာ၊ ေကာင္းက်ဳိးကုိယ္၌ တည္ေစျခင္းငွာ စာေပတန္ေဆာင္ မီး႐ွဴးေရာင္ ထြန္းလင္းေရး အားေပးကူညီ ၾကပါရန္ ျမဝတီက တုိက္တြန္းႏႈိးေဆာ္ လုိက္ရပါသည္။

( အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ )

ျမ၀တီေန႔စဥ္သတင္းစာ ၊ စာ(၂)