ငါးခူ ႏွင့္ ရဲယုိရြက္ဓာတ္စာ
ၾကည္ျမင့္လြင္ (မုျဒာ)
.JPG)
ဓာတ္စာ ဟူသည္မွာ ေန႔စဥ္ စားေသာက္ ေနၾကေသာ ဟင္းလ်ာ (သို႔မဟုတ္) အစားအစာ ကိုပင္ ေဆးဖက္ ဝင္ေအာင္ စီမံ၍ စားသံုးျခင္း ပင္ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ လူငယ္မ်ားတြင္ ဓာတ္စာ မလိုေသာ္လည္း လူႀကီးမ်ားတြင္ အသက္အရြယ္ အရ ကိုယ္ခံအင္အား ခ်ဳိ႕ယြင္းလာျခင္း၊ ေရာဂါေဝဒနာ တစ္ခုခု ကပ္ၿငိလာျခင္း အတြက္ သက္သာ ေစမည့္ မိမိေရာဂါႏွင့္ တည့္မည့္ ဓာတ္စာစားရန္ လိုအပ္ေပသည္။
အသက္ႀကီးလာလွ်င္ အားႏွစ္မ်ဳိး လိုသည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုအား ႏွစ္မ်ဳိးမွာ ေသြးအား ႏွင့္ ေလအား ျဖစ္သည္။ ေသြးအား ဆိုသည္မွာ အေနာက္တိုင္း နည္းအားျဖင့္ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ေသာအခါ အေပၚေသြး ဖိအား၊ ေအာက္ေသြးအား ၁၂ဝ-၈ဝ မီလီမီတာ (ျပဒါး) ရွိေနေသာ အားကို ရည္ၫႊန္းျပလွ်င္ အလြယ္တကူ သိႏိုင္သည္။ အေနာက္တိုင္း ေဆးပညာျဖင့္ ေဖာ္ျပ၍ မရေသာ အားတစ္မ်ဳိးမွာ ေလအားပင္ ျဖစ္သည္။
ေရွးက ဆရာႀကီး မ်ားက''ေလမဆက္၊ ေသဘက္သို႔ နီးလာၿပီ'' ဟု ဆို႐ိုးစကား ရွိခဲ့သည္။ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကို ထမ္းေဆာင္ ထားေသာ ၾကြက္သား၊ အေၾကာ၊ အ႐ိုး၊ အဆစ္၊ ဆိုင္ေၾကာ၊ စုေၾကာ မ်ားသည္ ေလတြန္းအား၊ ကန္အား၊ ေထာက္အား မေကာင္းေတာ့ျခင္း ေၾကာင့္ သြားလာ ထိုင္ထ ရာတြင္ မေကာင္းေတာ့ျခင္း၊ မဟန္ႏိုင္ျခင္း မိမိကိုယ္ မိမိ မသယ္ႏိုင္ျခင္း တို႔ ျဖစ္လာသည္။ ခႏၶာကိုယ္တြင္ လွည့္ပတ္ေနေသာ ေသြးသည္ပင္ ေလတြန္းအားျဖင့္ လွည့္ပတ္ ေနသည္ဟု ယူဆခဲ့ ၾကသည္။
အသက္ႀကီးလာလွ်င္ အားယုတ္သည္မွာ ယုတ္စြအဆံုး ဆီးသြား လွ်င္ပင္ တြန္းအား မရွိသျဖင့္ ဆီးကုန္ေအာင္ အခ်ဳိ႕ အၾကာႀကီး သြားရသည္။ ဆီးသြားၿပီး လွ်င္လည္း ဆီးက်န္ ေနသျဖင့္ ျပန္သြား ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ရသည္။ ဆီးကုန္ေအာင္မ သြားသည့္ေ ရာဂါ၊ ဆီးမထိန္း ႏိုင္သည့္ ေရာဂါ၊ ဆီးက်ိတ္ ေရာဂါတို႔မွာ အသက္ႀကီး လာသည့္ ေယာက္်ား မ်ားတြင္ အျဖစ္မ်ားေသာ ေရာဂါမ်ား ျဖစ္သည္။
အသက္ႀကီးသည့္ မိန္းမမ်ား တြင္လည္း ဆီးေရာဂါ မရွိသည္ မဟုတ္၊ ေယာက္်ားမ်ား ကဲ့သို႔ ဆီးက်ိတ္ႀကီးသည့္ ေရာဂါ မရွိေသာ္လည္း သားအိမ္ ေလွ်ာၿပီး ဆီးအိတ္ကို ဖိမိသည့္ ေရာဂါသည္ ေလအား မေကာင္း ေသာၾကာင့္ ေထာက္ကန္ ဝါေယာ မေကာင္း ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ေရာဂါျဖစ္သည္။
ေလဆက္ ေစေသာ ဓာတ္စာတစ္မ်ဳိးကို တင္ျပရလွ်င္ ရဲယိုရြက္ ႏွင့္ ငါးခူ တြဲ၍ခ်က္ေသာ ဟင္းလ်ာကို တင္ျပလို ပါသည္။ ထို ဓာတ္စာသည္ လူႀကီးမ်ား အတြက္ ေလအား ျဖစ္ေစေသာ ဓာတ္စာ ျဖစ္သည့္အျပင္ ေသြးအား ကိုလည္း အသင့္အတင့္ ျဖစ္ေစေသာ ဓာတ္စာမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ လူငယ္မ်ား အတြက္လည္း ခါးသက္ၿပီး ဆိမ့္ေသာ အရသာ ရွိသျဖင့္ ႏွစ္သက္ ေစႏိုင္သည္။
ငါးခူႏွင့္ ရဲယိုရြက္ ခ်က္ေသာ နည္း ႏွစ္နည္းရွိသည္။ ပထမနည္းမွာ ငါးခူကို ဆီျပန္ခ်က္ၿပီး ရဲယိုရြက္ကို ကတ္ေၾကးျဖင့္ ပါးပါးကိုက္ကာ အုပ္ခ်က္သည့္ နည္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယ နည္းမွာ ငါးခူကို ခ်င္း၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ ျဖင့္ ျပဳတ္ၿပီးကာ အ႐ိုးဖယ္ၿပီး အသားခ်ည္း မႊယူပါသည္။ ထိုအသား ကို မညႇီေအာင္ င႐ုတ္ေကာင္း အနည္းငယ္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ ေထာင္း၊ ငံျပာရည္ျဖင့္ နယ္ၿပီး ရဲယိုရြက္ျဖင့္ ဖက္ထုပ္ ျပဳလုပ္ကာ ဝါးႏွီး စတုတ္တံ ကေလးထိုးၿပီး ေရေႏြးေငြ႕ျဖင့္ ေပါင္းစားေသာ နည္းျဖစ္သည္။ ရဲယို ရြက္ ကို ဝါးမစား လွ်င္လည္း ေပါင္းသည့္ အေငြ႕ေၾကာင့္ ငါးခူအသား အတြင္းသို႔ ရဲယိုရြက္၏ ဝါေယာေဆာင္ေသာ ခါးသက္သက္ အရသာ သည္ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ေနပါသည္။
ရဲယိုရြက္ႏွင့္ ငါးခူခ်က္ ဓာတ္စာ စားျခင္းျဖင့္ အေၾကာ ေလေလွ်ာက္ အားနည္းသူမ်ား၊ ေလျဖတ္ ေလငန္း ေဝဒနာသည္မ်ား၊ ဆီးႏွင့္ ေက်ာက္ကပ္ ေရာဂါရွိသူမ်ား၊ အ႐ိုးအဆစ္ အားနည္းၿပီး က်ီးေပါင္းတက္ ေရာဂါ ရွိသူမ်ား ေဝဒနာ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းေစရန္ အေထာက္ အကူျပဳ ႏုိင္ေၾကာင္း တင္ျပ လိုက္ရ ေပသည္။
#Yadanarpondaily
#ရတနာပံုေန႔စဥ္
.jpg)
No comments:
Post a Comment