အစာကုိ အခ်ိန္မွန္စားျခင္းျဖင့္ အစာအိမ္ေရာဂါမွ ကာကြယ္ႏုိင္

အစာကုိ အခ်ိန္မွန္စားျခင္းျဖင့္ အစာအိမ္ေရာဂါမွ ကာကြယ္ႏုိင္

ၾကည္လြင္ျမင့္ (မုျဒာ)

''အစာကို အခ်ိန္မွန္စားသူ အတြက္ အစာေၾကေဆးမလုိပါ'' ဟူေသာ စကားရွိသည္။ လူတစ္ဦးသည္ ပံုမွန္အားျဖင့္ တစ္ေန႔သံုးႀကိမ္ အစာစားရန္ လုိအပ္သည္။ အခ်ိန္အားျဖင့္ နံနက္ ၆ နာရီမွ ၈ နာရီအတြင္း နံနက္စာ၊ နံနက္ ၁၁ နာရီမွ မြန္းလြဲ ၁ နာရီအတြင္း ေန႔လယ္စာ၊ ညေန ၆ နာရီမွ ည ၈ နာရီအတြင္း ညေနစာစားႏုိင္လွ်င္ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုး ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္ထက္ ေနာက္က်ေသာ ညဥ့္စာသည္ အပုပ္စာဟု ေခၚသျဖင့္ ေရာဂါျဖစ္ေစႏုိင္သည္။

အစာအိမ္ေရာဂါ မွန္သမွ်သည္ အစာမေၾကျခင္းမွ စသည္။ အစာမေၾကျခင္း သည္လည္း အစာစားခ်ိန္ မမွန္ျခင္းမွ စသည္။ အစာေျခရည္ ထြက္ေသာအခ်ိန္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဝမ္းမီးေတာက္ေသာ အခ်ိန္တြင္ အစာမစားရဘဲ ေနာက္က်မွ စားေသာအခါ ဝမ္းမီးအားနည္း သြားသျဖင့္ အစာမေၾက ျဖစ္ရသည္။ ေရာဂါမွန္သမွ်သည္ အစာမေၾကျခင္း မွစသည္ဟု ဆုိသျဖင့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါ အမ်ဳိးမ်ဳိး ဝင္လာႏုိင္သည္။

အစာမေၾကျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေလ့ရွိေသာ ေနာက္ဆက္တြဲေရာဂါ မ်ားမွာ အစာအိမ္ ေရာင္ျခင္း၊ အစာအိမ္အနာ ျဖစ္ျခင္း၊ အစာအိမ္မွ အထြက္ အူသိမ္ဦးပုိင္းတြင္ အနာျဖစ္ျခင္း၊ ထုိ႔ထက္ဆုိးလွ်င္ အစာအိမ္ႏွင့္ အူမ်ားတြင္ ေသြးယိုျခင္း၊ ေသြးေၾကာ စိမ့္ေပါက္ျခင္း တုိ႔ျဖစ္ႏုိင္သည္။

ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူမ်ားႏွင့္ ႐ံုးဝန္ထမ္းမ်ားသည္ အခ်ိန္မွန္ ထမင္းစားခ်ိန္ ေပးထားသျဖင့္ အစာအိမ္ေရာဂါ အျဖစ္နည္းသည္။ အေရာင္းအဝယ္ အသြားအလာမ်ား သူမ်ားမွာ အေရာင္းအဝယ္ ပါးခ်ိန္၊ အလုပ္အားလွ်င္ အားသလုိ ထမင္းစားၾက ရသျဖင့္ အခ်ိန္မွန္မစားႏုိင္ ၾကေပ။ အခ်ဳိ႕ေစ်းေရာင္းသူ မ်ားမွာ ေန႔လယ္စာကို မြန္းလြဲ ၂ နာရီ၊ ညေန ၃ နာရီခန္႔မွ စားၾကရသူမ်ား ရွိၾကသည္။ ထုိအခါ စားခ်ိန္လြန္ ေနသျဖင့္ အစာအိမ္မွ အစာခ်က္ အားနည္းၿပီး အစာအိမ္ေရာဂါ ရလာႏုိင္သည္။ ဆာခ်ိန္က မစားရဘဲ မဆာေသာအခ်ိန္မွ စားရျခင္း ေၾကာင့္လည္း အစာအိမ္ေရာဂါ ရႏုိင္သည္။

'မဆာက မစားရ' ဟူေသာ ေရွးျမန္မာ လူႀကီးမ်ား ဆုိစကားရွိသည္။ လႈပ္ရွားမႈ မရွိဘဲ ၿငိမ္သက္ေသာ အလုပ္ကို ထိုင္လုပ္ေနၿပီး မဆာဘဲ ပါးစပ္မွတရစပ္ စားေနလွ်င္လည္း အစာအိမ္ေရာင္ ေရာဂါ ျဖစ္ႏုိင္သည္။

ယခုေခတ္တြင္ ဂိမ္းဆိုင္ထုိင္ၿပီး တစ္ေနကုန္ ကစားေနသူ လူငယ္မ်ား၊ အင္တာနက္ႏွင့္ အခ်ိန္ကုန္ေနသူ မ်ားတြင္ အစာအိမ္ေရာဂါ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ဆီးခ်ဳပ္၊ ဝမ္းခ်ဳပ္ေရာဂါတို႔ ျဖစ္ပြားေနသည္ ကိုေတြ႕ရွိရသည္။ အခ်ဳိ႕ လူငယ္မ်ားသည္ အင္တာနက္ဆုိင္ တြင္ထုိင္ရင္း အစားအေသာက္ မွာစားကာ ထုိင္ရာမထ စားေသာက္တတ္ ၾကသည္။ တက္ၾကြ လႈပ္ရွားရမည့္ အရြယ္တြင္ အထုိင္မ်ားျခင္း သည္ မေကာင္းေပ။

အခ်ိန္ကုိ မွ်တေအာင္ အသံုးခ်တတ္မွသာ လူေတာ္လူေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ အစာစားခ်ိန္ မမွန္သူမ်ား၊ အစာမေၾက သူမ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ဒုကၡမွာ ဝမ္းခ်ဳပ္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဝမ္းခ်ဳပ္သူ မ်ား၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ေရာဂါမွာ ဝမ္းညႇစ္ရဖန္မ်ား သျဖင့္ စအိုဝေသြးေၾကာမ်ား ေရာင္လာၿပီး လိပ္ေခါင္းေရာဂါ ျဖစ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ လိပ္ေခါင္းေရာဂါ မွာ ေစာေစာသိလွ်င္ ဝမ္းမွန္ေအာင္ ျပင္႐ံုႏွင့္ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္ ေသာ္လည္း ေနာက္က်သြားလွ်င္၊ မကုဘဲေနလွ်င္ ခြဲစိတ္ကုသ ရေသာ အဆင့္သို႔ ေရာက္သြား ႏုိင္သည္။

အစာကို အခ်ိန္မွန္ မစားႏုိင္သူမ်ား အတြက္ အခ်ိန္လြန္သြားမွ စားရလွ်င္ မ်ားစြာမစားဘဲ ေလွ်ာ့စားျခင္းျဖင့္ အစာအိမ္ေရာင္ ျခင္းကို ကာကြယ္ႏုိင္သည္။ အခ်ိန္လြန္မွ စားရလွ်င္ ထမင္းမစားဘဲ အရည္ေသာက္ ပါေသာ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္၊ ဆန္ျပဳတ္၊ အသီးေဖ်ာ္ရည္၊ အသားကိုႏူးေအာင္ ျပဳတ္ထားေသာ စြပ္ျပဳတ္၊ ဖက္ထုပ္ျပဳတ္၊ ၾကက္ေပါင္းရည္၊ ငါးေပါင္း စေသာ ႏူးညံ့ေသာ အစာေၾကလြယ္ေသာ အစာမ်ဳိးကိုသာ စားေသာက္သင့္ ေပသည္။

ျမ၀တီေန႔စဥ္သတင္းစာ ၊ စာ(၈)