နီေပါႏုိင္ငံေျမငလ်င္ ကိုးလအလြန္ . . .
၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ဧၿပီ ၂၅ ရက္မွာ နီေပါႏိုင္ငံၿမိဳ႕ေတာ္ ခတၱမႏၵဴနဲ႔ ၁၈၆ ကီလိုမီတာ အကြာ လမ္ဂြၽန္းခ႐ိုင္ကို ဗဟိုျပဳၿပီး ျပင္းအား ၇ ဒသမ ၈ အဆင့္ရွိတဲ့ ေျမငလ်င္ႀကီး လႈပ္ခတ္သြားခဲ့လို႔ လူဦးေရ ၈၆၁၇ ဦး ေသဆံုးခဲ့ၿပီး ၁၆၈ဝ၈ ဦး ဒဏ္ရာရရွိ ခဲ့ပါတယ္။ ငလ်င္ဒဏ္ကို လူဦးေရ ၅ ဒသမ ၆ သန္းက ခံစားခဲ့ရၿပီး လူဦးေရ ၂ ဒသမ ၈ သန္းဟာ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ စုစုေပါင္း ပ်က္စီးခဲ့တဲ့ လူေနအိမ္ေျခ ၄၇၃ဝဝဝ ရွိတယ္လို႔ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ က ထုတ္ျပန္ေၾကညာ ထားပါတယ္။
နီေပါငလ်င္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းအတြက္ လူသားခ်င္းစာနာ ေထာက္ထားမႈ ေအဂ်င္စီေပါင္း ၃၃ဝ ဟာ ဒီေန႔အခ်ိန္ထိမွာ လူသားခ်င္း ကယ္ဆယ္မႈ လုပ္ငန္းေပါင္း ၂၂ဝဝ ေက်ာ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ ပါတယ္။ ကုလသမဂၢနဲ႔ လက္ေအာက္ခံ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားမႈ အဖြဲ႕ေတြက နီေပါငလ်င္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းေတြအတြက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄၃၂ သန္း ေတာင္းဆိုထား ရာမွာ အခုခ်ိန္ထိ ၈၈ ဒသမ ၂ သန္းပဲ ရရွိပါေသးတယ္။
ဒီေငြေတြကို UK ၃၁ သန္း ၊ တ႐ုတ္က ၂၂ သန္း ၊ ေနာ္ေဝက ၁၉ သန္းနဲ႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု က ၁၅ သန္းလွဴဒါန္း ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
နီေပါအစိုးရကေတာ့ ငလ်င္ေဘး ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းအတြက္ ေပးပို႔လိုက္ တဲ့ ႏိုင္ငံတ ကာ ေထာက္ပံ့ေရးပစၥည္း ေတြကို ေလဆိပ္မွာေရာ၊ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ဂိတ္ ေတြမွာပါရပ္တန္႔ စစ္ေဆးၿပီး ေထာက္ပံ့ေရးပစၥည္း စီးဆင္းမႈကို တစ္ပတ္ခန္႔ ၾကန္႔ၾကာေစခဲ့တဲ့ အတြက္ ဒုကၡဆင္းရဲ ေရာက္ေနတဲ့ နီေပါႏိုင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ား အႀကီးအက်ယ္ စိတ္ဆိုးေဝဖန္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုငလ်င္လႈပ္ၿပီး ကိုးလတင္းတင္း ျပည့္ပါၿပီ။ ငလ်င္လႈပ္ခတ္မႈ ထဲမွာ ရြာလံုးကြၽတ္ ဆံုး႐ႈံးပ်က္စီး ခဲ့ရသူေတြ၊ ခတၱမႏၵဴက ဒုကၡသည္စခန္းေတြ ထဲမွာ ရြက္ဖ်င္တဲေလးနဲ႔ ျဖစ္သလိုေနေန ရတဲ့ ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့ မိသားစုေပါင္း မ်ားစြာအတြက္ အခုအခ်ိန္ထိ ေနစရာအိမ္ဆိုတာ အဆင္မေျပေသး ပါဘူး။ အဆင္မေျပ ေသးတဲ့အျပင္ သက္ဆိုင္ရာ ဒုကၡသည္စခန္းက လူေတြကို အတင္းအက်ပ္ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
''ကြၽန္မတို႔က ဆင္ဒူးေပၚလ္ခ်ဳပ္ ခ႐ိုင္ကပါ။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ သာသိုပါနီရြာဟာ ငလ်င္ဒဏ္ေၾကာင့္ တစ္ရြာလံုး ေျမၾကီးေအာက္ ေရာက္သြားခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီကတည္းက ရြာလံုးကြၽတ္လိုလို ခတၱမႏၵဴၿမိဳ႕ကို လာၿပီးဒုကၡသည္ စခန္းေတြမွာ ခိုလႈံေနထိုင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔ မိသားစုေတြ အားလံုးခုနစ္လ ေလာက္ေျမႀကီးေပၚမွာ ျဖစ္သလို ေနခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မတို႔ကို ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေနထိုင္ခြင့္ မေပးေတာ့ဘဲ အတင္းအဓမၼ အိမ္ငွားေနထိုင္ခိုင္း ပါတယ္'' လို႔ ကေလးေလးေယာက္ ႏွင့္အတူၿမိဳ႕ေပၚ လာေရာက္ခိုလႈံ ေနသည့္ တာမန္း ဆိုသူအမ်ဳိးသမီး က ေျပာပါတယ္။
''ကြၽန္မအိမ္ျပန္ခ်င္ ပါတယ္။ ဒီမွာပိုက္ဆံလဲ မရွာတတ္ပါဘူး။ ကြၽန္မတို႔ကို အခန္းငွားေနဖို႔ ေန႔စဥ္လာေျပာ ေနပါတယ္။ အဝတ္တစ္ထည္၊ ကိုယ္တစ္ခုနဲ႔ ထြက္ေျပးလာတဲ့ ကြၽန္မတို႔မွာ ဘယ္က ပိုက္ဆံရွိရ မွာလဲ။ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ အသက္ မေသေအာင္ မနည္းျပဳစု ေစာင့္ေ ရွာက္ ေနရတယ္၊ အစိုးရရဲ႕ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး စီမံကိန္း ေဆာင္ရြက္ေနဆဲမို႔ ခဏေစာင့္ပါဦး ဆိုတဲ့ စကားကိုပဲ ၾကားေနရတာ လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေနပါၿပီ။
ငလ်င္လႈပ္တုန္းက ကြၽန္မတို႔အေပၚ တဝုန္းဝုန္းနဲ႔ ၿပိဳက်လာတာ ေတြကေန အသက္မေသဘဲ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ခတၱမႏၵဴကို ေရာက္လာေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းဝမ္းသာ ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ ငလ်င္ဒဏ္ေၾကာင့္ ေျမစာပံုပဲ က်န္ေတာ့တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ရြာကိုပဲ ေတာ္ေတာ္ျပန္ခ်င္ ေနမိပါတယ္။ ဒီမွာဘာမွ အဆင္မေျပပါဘူး '' လို႔ တာမန္း က ဆက္လက္ ေျပာျပပါတယ္။
သူမသည္ အသက္ေျခာက္ႏွစ္ အရြယ္ကေလးႏွင့္ ကိုးႏွစ္အရြယ္ ကေလးအပါအဝင္ သားသမီးေလးဦး ရရွိထားကာ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ပဲရွိေသး ေပမယ့္ စိတ္ေထာင္း ကိုယ္ေၾကၿပီး အိုစာေနရွာ ပါၿပီ။ ခတၱမႏၵဴမွာ ယာယီတဲေတြ ထိုးၿပီးလူဦးေရ ၈ဝဝဝ ထက္မနည္း ေနထိုင္ေနဆဲပါ။ ရရာအခန္းေတြငွားၿပီး မိသားတစ္စုလံုး ျပြတ္သိပ္ေနထိုင္ ေနသူဦးေရ ကလဲ ေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး ရွိပါတယ္။ နဂိုကတည္းကမွ ရွိတဲ့ၿမိဳ႕ေန လူဦးေရ ၂ ဒသမ ၅သန္းအတြက္ ေရ၊ လွ်ပ္စစ္၊ ဓာတ္ေငြ႕၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး မလံုမေလာက္ ျဖစ္ေနတဲ့အေပၚ ေနာက္ေရာက္လာတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြလဲ ထပ္တိုးလာေတာ့ ခတၱမႏၵဴ တစ္ၿမိဳ႕လံုးဟာ ကုပ္ပိုးခြစီးခံရတဲ့ ေတာင္တက္သမားလို တုံ႔ေႏွးေနခဲ့တာ အခုအခ်ိန္ထိ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခတၱမႏၵဴရဲ႕ ေရေပးေဝေရး လုပ္ငန္းကၿမိဳ႕ေန လူထုရဲ႕ ထက္ဝက္ကိုေတာင္ ေလာက္ငေအာင္ မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ငလ်င္ဒဏ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ေရပိုက္လိုင္းေတြ၊ ထပ္တိုးလာတဲ့ လူေတြ ေပါင္းလိုက္ရင္ ခတၱမႏၵဴမွာ ေရရွားပါးမႈဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆိုးရြားေနတယ္ ဆိုတာ ေတြးၾကည့္ရင္ သိသာထင္ရွား ေနပါတယ္။
ဒီအေျခအေနကို ပိုဆိုးေစတာကေတာ့ ေရမရွိတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ အညစ္အေၾကး စြန္႔ပစ္မႈကိုလဲ စံခ်ိန္မီသန္႔ရွင္းေအာင္ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကနဦးစီမံခ်က္အရ အိမ္ပ်က္စီးသြားသူ ဦးေရႏွစ္သန္းခန္႔ ကို အိမ္ျပန္လည္ တည္ေဆာက္စရိတ္ အေမရိကန ္ေဒၚလာ၂ဝဝဝ က်စီေပးမယ္ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ကလဲ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္နဲ႔ ရပ္တန္႔သြားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အခ်င္းခ်င္း လက္ညိႇဳးထိုး အျငင္းအခုံ ျဖစ္ၾကၿပီး အမ်ဳိးသား တည္ေဆာက္ေရး အာဏာပိုင္အဖြဲ႕ကိုလဲ ယာယီဖ်က္သိမ္း လိုက္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ျပန္လည္ တည္ေဆာက္စရိတ္ ေပးမယ့္ ေဒၚလာ ၄ ဒသမ ၁ ဘီလီယံကို အလွဴရွင္ေတြကေန အရန္သင့္ရထား ပါလ်က္နဲ႔ လိုအပ္ေနတဲ့ လူထုဆီကုိ ေရာက္မသြားႏိုင္ ဘူး ျဖစ္ေနတာပါ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ နီေပါရဲ႕ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအသစ္ ေပၚကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပမႈေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အိႏၵိယနယ္စပ္ အေရးေၾကာင့္လဲ နီေပါႏိုင္ငံထဲ အေျခခံလူသုံးကုန္ ပစၥည္းဝင္ေရာက္ လာမႈကိုဟန္႔တား ေနသလို နီေပါတစ္ႏိုင္ငံလံုး ေလာင္စာ ဆီ ျပတ္လပ္တဲ့အထိ ျပႆနာမ်ဳိးနဲ႔လဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကံဳ ေနခဲ့ပါတယ္။ နီေပါမွာ ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ဖို႔ အဓိက အသံုးျပဳတဲ့ ဂက္စ္ဓာတ္ေငြ႕ ေစ်းလဲငါးဆထက္ မနည္း တက္သြားပါတယ္။ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ ကလဲ ၁၁ ဒသမ ၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေနပါတယ္။ ၂ဝ၁၅-၂ဝ၁၆ ရဲ႕ ရက္ရက္စက္စက္ ေအးခဲလွ တဲ့ ေဆာင္းတြင္းဒဏ္ကို ေျမငလ်င္ဒဏ္ခံခဲ့ ရတဲ့ခ႐ိုင္ေပါင္း ၁၄ ခ႐ိုင္က ဒုကၡသည္ေတြဟာ ယာယီတဲေတြ ထဲက ျမက္ခင္းေပၚမွာ ၿခံဳေစာင္ပါးပါး ေလးေတြနဲ႔ ခိုက္ခိုက္တုန္ရင္း အန္တုေက်ာ္ လႊား ေနရတာပါ။အေႏြးထည္ဝယ္ဖို႔ တစ္မိသားစုကို ေဒၚလာ ၂၅ဝ ေပးမယ္ဆိုတာ ကလဲ ၁၅ဝ ပဲရေသးၿပီး ေနာက္ ၁ဝဝ ကိုဘယ္ေတာ့ ရမယ္ မသိေသးပါဘူးတဲ့။ ဒီေတာ့ ေျမငလ်င္လႈပ္ၿပီး ကိုးလလြန္ေျမာက္ခ ဲ့ၿပီျဖစ္ေပမယ့္ နီေပါေျမငလ်င္ေဘး ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ အေျခအေနဟာ အားရစရာ မရွိေသးေၾကာင္း၊ ေနစရာအိမ္လဲ အဆင္မေျပေသး သလို ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ လဲ မလံုမေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီး ကေလးေတြမွာလဲ ေက်ာင္းတက္ရဖို႔ ေဝးလို႔ အသက္မေသေအာင္ ႀကိဳးစားရွင္သန္ ေနရဆဲျဖစ္တာကို ေလ့ လာေရးသား တင္ျပ လိုက္ရပါတယ္။
ရတနာပံုေန႔စဥ္ ၊ စာ(၃၂)
၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ဧၿပီ ၂၅ ရက္မွာ နီေပါႏိုင္ငံၿမိဳ႕ေတာ္ ခတၱမႏၵဴနဲ႔ ၁၈၆ ကီလိုမီတာ အကြာ လမ္ဂြၽန္းခ႐ိုင္ကို ဗဟိုျပဳၿပီး ျပင္းအား ၇ ဒသမ ၈ အဆင့္ရွိတဲ့ ေျမငလ်င္ႀကီး လႈပ္ခတ္သြားခဲ့လို႔ လူဦးေရ ၈၆၁၇ ဦး ေသဆံုးခဲ့ၿပီး ၁၆၈ဝ၈ ဦး ဒဏ္ရာရရွိ ခဲ့ပါတယ္။ ငလ်င္ဒဏ္ကို လူဦးေရ ၅ ဒသမ ၆ သန္းက ခံစားခဲ့ရၿပီး လူဦးေရ ၂ ဒသမ ၈ သန္းဟာ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ စုစုေပါင္း ပ်က္စီးခဲ့တဲ့ လူေနအိမ္ေျခ ၄၇၃ဝဝဝ ရွိတယ္လို႔ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ က ထုတ္ျပန္ေၾကညာ ထားပါတယ္။
နီေပါငလ်င္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းအတြက္ လူသားခ်င္းစာနာ ေထာက္ထားမႈ ေအဂ်င္စီေပါင္း ၃၃ဝ ဟာ ဒီေန႔အခ်ိန္ထိမွာ လူသားခ်င္း ကယ္ဆယ္မႈ လုပ္ငန္းေပါင္း ၂၂ဝဝ ေက်ာ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ ပါတယ္။ ကုလသမဂၢနဲ႔ လက္ေအာက္ခံ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားမႈ အဖြဲ႕ေတြက နီေပါငလ်င္ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းေတြအတြက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄၃၂ သန္း ေတာင္းဆိုထား ရာမွာ အခုခ်ိန္ထိ ၈၈ ဒသမ ၂ သန္းပဲ ရရွိပါေသးတယ္။
ဒီေငြေတြကို UK ၃၁ သန္း ၊ တ႐ုတ္က ၂၂ သန္း ၊ ေနာ္ေဝက ၁၉ သန္းနဲ႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု က ၁၅ သန္းလွဴဒါန္း ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
နီေပါအစိုးရကေတာ့ ငလ်င္ေဘး ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းအတြက္ ေပးပို႔လိုက္ တဲ့ ႏိုင္ငံတ ကာ ေထာက္ပံ့ေရးပစၥည္း ေတြကို ေလဆိပ္မွာေရာ၊ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ဂိတ္ ေတြမွာပါရပ္တန္႔ စစ္ေဆးၿပီး ေထာက္ပံ့ေရးပစၥည္း စီးဆင္းမႈကို တစ္ပတ္ခန္႔ ၾကန္႔ၾကာေစခဲ့တဲ့ အတြက္ ဒုကၡဆင္းရဲ ေရာက္ေနတဲ့ နီေပါႏိုင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ား အႀကီးအက်ယ္ စိတ္ဆိုးေဝဖန္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုငလ်င္လႈပ္ၿပီး ကိုးလတင္းတင္း ျပည့္ပါၿပီ။ ငလ်င္လႈပ္ခတ္မႈ ထဲမွာ ရြာလံုးကြၽတ္ ဆံုး႐ႈံးပ်က္စီး ခဲ့ရသူေတြ၊ ခတၱမႏၵဴက ဒုကၡသည္စခန္းေတြ ထဲမွာ ရြက္ဖ်င္တဲေလးနဲ႔ ျဖစ္သလိုေနေန ရတဲ့ ေထာင္ေသာင္းခ်ီတဲ့ မိသားစုေပါင္း မ်ားစြာအတြက္ အခုအခ်ိန္ထိ ေနစရာအိမ္ဆိုတာ အဆင္မေျပေသး ပါဘူး။ အဆင္မေျပ ေသးတဲ့အျပင္ သက္ဆိုင္ရာ ဒုကၡသည္စခန္းက လူေတြကို အတင္းအက်ပ္ ေနရာေရႊ႕ေျပာင္း ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
''ကြၽန္မတို႔က ဆင္ဒူးေပၚလ္ခ်ဳပ္ ခ႐ိုင္ကပါ။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ သာသိုပါနီရြာဟာ ငလ်င္ဒဏ္ေၾကာင့္ တစ္ရြာလံုး ေျမၾကီးေအာက္ ေရာက္သြားခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီကတည္းက ရြာလံုးကြၽတ္လိုလို ခတၱမႏၵဴၿမိဳ႕ကို လာၿပီးဒုကၡသည္ စခန္းေတြမွာ ခိုလႈံေနထိုင္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔ မိသားစုေတြ အားလံုးခုနစ္လ ေလာက္ေျမႀကီးေပၚမွာ ျဖစ္သလို ေနခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မတို႔ကို ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ေနထိုင္ခြင့္ မေပးေတာ့ဘဲ အတင္းအဓမၼ အိမ္ငွားေနထိုင္ခိုင္း ပါတယ္'' လို႔ ကေလးေလးေယာက္ ႏွင့္အတူၿမိဳ႕ေပၚ လာေရာက္ခိုလႈံ ေနသည့္ တာမန္း ဆိုသူအမ်ဳိးသမီး က ေျပာပါတယ္။
''ကြၽန္မအိမ္ျပန္ခ်င္ ပါတယ္။ ဒီမွာပိုက္ဆံလဲ မရွာတတ္ပါဘူး။ ကြၽန္မတို႔ကို အခန္းငွားေနဖို႔ ေန႔စဥ္လာေျပာ ေနပါတယ္။ အဝတ္တစ္ထည္၊ ကိုယ္တစ္ခုနဲ႔ ထြက္ေျပးလာတဲ့ ကြၽန္မတို႔မွာ ဘယ္က ပိုက္ဆံရွိရ မွာလဲ။ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ အသက္ မေသေအာင္ မနည္းျပဳစု ေစာင့္ေ ရွာက္ ေနရတယ္၊ အစိုးရရဲ႕ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး စီမံကိန္း ေဆာင္ရြက္ေနဆဲမို႔ ခဏေစာင့္ပါဦး ဆိုတဲ့ စကားကိုပဲ ၾကားေနရတာ လေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေနပါၿပီ။
ငလ်င္လႈပ္တုန္းက ကြၽန္မတို႔အေပၚ တဝုန္းဝုန္းနဲ႔ ၿပိဳက်လာတာ ေတြကေန အသက္မေသဘဲ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ခတၱမႏၵဴကို ေရာက္လာေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းဝမ္းသာ ခဲ့ပါတယ္။ အခုေတာ့ ငလ်င္ဒဏ္ေၾကာင့္ ေျမစာပံုပဲ က်န္ေတာ့တဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ရြာကိုပဲ ေတာ္ေတာ္ျပန္ခ်င္ ေနမိပါတယ္။ ဒီမွာဘာမွ အဆင္မေျပပါဘူး '' လို႔ တာမန္း က ဆက္လက္ ေျပာျပပါတယ္။
သူမသည္ အသက္ေျခာက္ႏွစ္ အရြယ္ကေလးႏွင့္ ကိုးႏွစ္အရြယ္ ကေလးအပါအဝင္ သားသမီးေလးဦး ရရွိထားကာ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ပဲရွိေသး ေပမယ့္ စိတ္ေထာင္း ကိုယ္ေၾကၿပီး အိုစာေနရွာ ပါၿပီ။ ခတၱမႏၵဴမွာ ယာယီတဲေတြ ထိုးၿပီးလူဦးေရ ၈ဝဝဝ ထက္မနည္း ေနထိုင္ေနဆဲပါ။ ရရာအခန္းေတြငွားၿပီး မိသားတစ္စုလံုး ျပြတ္သိပ္ေနထိုင္ ေနသူဦးေရ ကလဲ ေထာင္ေသာင္းခ်ီၿပီး ရွိပါတယ္။ နဂိုကတည္းကမွ ရွိတဲ့ၿမိဳ႕ေန လူဦးေရ ၂ ဒသမ ၅သန္းအတြက္ ေရ၊ လွ်ပ္စစ္၊ ဓာတ္ေငြ႕၊ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး မလံုမေလာက္ ျဖစ္ေနတဲ့အေပၚ ေနာက္ေရာက္လာတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြလဲ ထပ္တိုးလာေတာ့ ခတၱမႏၵဴ တစ္ၿမိဳ႕လံုးဟာ ကုပ္ပိုးခြစီးခံရတဲ့ ေတာင္တက္သမားလို တုံ႔ေႏွးေနခဲ့တာ အခုအခ်ိန္ထိ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ခတၱမႏၵဴရဲ႕ ေရေပးေဝေရး လုပ္ငန္းကၿမိဳ႕ေန လူထုရဲ႕ ထက္ဝက္ကိုေတာင္ ေလာက္ငေအာင္ မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ငလ်င္ဒဏ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ေရပိုက္လိုင္းေတြ၊ ထပ္တိုးလာတဲ့ လူေတြ ေပါင္းလိုက္ရင္ ခတၱမႏၵဴမွာ ေရရွားပါးမႈဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ ဆိုးရြားေနတယ္ ဆိုတာ ေတြးၾကည့္ရင္ သိသာထင္ရွား ေနပါတယ္။
ဒီအေျခအေနကို ပိုဆိုးေစတာကေတာ့ ေရမရွိတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ အညစ္အေၾကး စြန္႔ပစ္မႈကိုလဲ စံခ်ိန္မီသန္႔ရွင္းေအာင္ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကနဦးစီမံခ်က္အရ အိမ္ပ်က္စီးသြားသူ ဦးေရႏွစ္သန္းခန္႔ ကို အိမ္ျပန္လည္ တည္ေဆာက္စရိတ္ အေမရိကန ္ေဒၚလာ၂ဝဝဝ က်စီေပးမယ္ဆိုတဲ့ အစီအစဥ္ကလဲ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္နဲ႔ ရပ္တန္႔သြားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ အခ်င္းခ်င္း လက္ညိႇဳးထိုး အျငင္းအခုံ ျဖစ္ၾကၿပီး အမ်ဳိးသား တည္ေဆာက္ေရး အာဏာပိုင္အဖြဲ႕ကိုလဲ ယာယီဖ်က္သိမ္း လိုက္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္ျပန္လည္ တည္ေဆာက္စရိတ္ ေပးမယ့္ ေဒၚလာ ၄ ဒသမ ၁ ဘီလီယံကို အလွဴရွင္ေတြကေန အရန္သင့္ရထား ပါလ်က္နဲ႔ လိုအပ္ေနတဲ့ လူထုဆီကုိ ေရာက္မသြားႏိုင္ ဘူး ျဖစ္ေနတာပါ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ နီေပါရဲ႕ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအသစ္ ေပၚကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပမႈေတြ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ အိႏၵိယနယ္စပ္ အေရးေၾကာင့္လဲ နီေပါႏိုင္ငံထဲ အေျခခံလူသုံးကုန္ ပစၥည္းဝင္ေရာက္ လာမႈကိုဟန္႔တား ေနသလို နီေပါတစ္ႏိုင္ငံလံုး ေလာင္စာ ဆီ ျပတ္လပ္တဲ့အထိ ျပႆနာမ်ဳိးနဲ႔လဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ႀကံဳ ေနခဲ့ပါတယ္။ နီေပါမွာ ထမင္းဟင္းခ်က္ျပဳတ္ဖို႔ အဓိက အသံုးျပဳတဲ့ ဂက္စ္ဓာတ္ေငြ႕ ေစ်းလဲငါးဆထက္ မနည္း တက္သြားပါတယ္။ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ ကလဲ ၁၁ ဒသမ ၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိေနပါတယ္။ ၂ဝ၁၅-၂ဝ၁၆ ရဲ႕ ရက္ရက္စက္စက္ ေအးခဲလွ တဲ့ ေဆာင္းတြင္းဒဏ္ကို ေျမငလ်င္ဒဏ္ခံခဲ့ ရတဲ့ခ႐ိုင္ေပါင္း ၁၄ ခ႐ိုင္က ဒုကၡသည္ေတြဟာ ယာယီတဲေတြ ထဲက ျမက္ခင္းေပၚမွာ ၿခံဳေစာင္ပါးပါး ေလးေတြနဲ႔ ခိုက္ခိုက္တုန္ရင္း အန္တုေက်ာ္ လႊား ေနရတာပါ။အေႏြးထည္ဝယ္ဖို႔ တစ္မိသားစုကို ေဒၚလာ ၂၅ဝ ေပးမယ္ဆိုတာ ကလဲ ၁၅ဝ ပဲရေသးၿပီး ေနာက္ ၁ဝဝ ကိုဘယ္ေတာ့ ရမယ္ မသိေသးပါဘူးတဲ့။ ဒီေတာ့ ေျမငလ်င္လႈပ္ၿပီး ကိုးလလြန္ေျမာက္ခ ဲ့ၿပီျဖစ္ေပမယ့္ နီေပါေျမငလ်င္ေဘး ဒုကၡသည္ေတြရဲ႕ အေျခအေနဟာ အားရစရာ မရွိေသးေၾကာင္း၊ ေနစရာအိမ္လဲ အဆင္မေျပေသး သလို ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ လဲ မလံုမေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီး ကေလးေတြမွာလဲ ေက်ာင္းတက္ရဖို႔ ေဝးလို႔ အသက္မေသေအာင္ ႀကိဳးစားရွင္သန္ ေနရဆဲျဖစ္တာကို ေလ့ လာေရးသား တင္ျပ လိုက္ရပါတယ္။
ရတနာပံုေန႔စဥ္ ၊ စာ(၃၂)
.jpg)
No comments:
Post a Comment