www.themyawadydaily.blogspot.com . . . www.facebook.com/themyawadydaily . . . https://twitter.com/Themyawadydaily

Saturday, May 2, 2015

ဆန္အေကာင္းစား ေရာဂါမ်ားမည္


ဆန္အေကာင္းစား ေရာဂါမ်ားမည္

ၾကည္ျမင့္လြင္ (မုျဒာ)

ေရွးကျမန္မာ ေဆးဆရာႀကီး မ်ားသည္ လူနာမ်ားကို ေကာက္ငယ္ မ်ဳိးစပါးႏွင့္ ေကာက္လတ္ မ်ဳိးစပါးတို႔မွ ထြက္ေသာ အဆီအေစး နည္းသည့္ ဖြယ္ၾကမ္းေသာ ဆန္မ်ဳိးကို ဓာတ္စာအျဖစ္ စားေစသည္။ ေကာက္ႀကီး စပါးမ်ဳိးမွ ထြက္ေသာ အဆီအေစး မ်ားသည့္ ဆန္ကို မစားေစဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ ေစသည္။

စပါးသံုးမ်ဳိး တစ္နည္းအားျဖင့္ ေကာက္သံုးမ်ဳိး ရွိရ ာအမ်ဳိးအစား(၁) ေကာက္ငယ္မ်ဳိး ဆိုသည္မွာ သံုးလၾကာလွ်င္ ရင့္မွည့္ၿပီး ရိတ္သိမ္းရေသာ အမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ထုိစပါးမ်ဳိးမွ ဆန္သည္ အဆီအေစး နည္း၍ ေၾကလြယ္သည္ ဟု ဆိုသည္။ ဆန္ၾကမ္း သေဘာမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ အဆီဓာတ္ နည္းသျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ အတြင္း အဆီစုျခင္း၊ အသည္း အဆီဖံုးျခင္း မျဖစ္ေစ ႏိုင္ေပ။

အမ်ဳိးအစား(၂) ျဖစ္ေသာ ေကာက္လတ္ မ်ဳိးစပါးသည္ မ်ဳိးေစ့ စိုက္ပ်ဳိးရာမွ ေျခာက္လ ၾကာေသာအခါ ရိတ္သိမ္းရေသာ သက္လတ္ စပါးမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ အဆီအေစး အနည္းငယ္ ရွိသည္။ ဆန္မွာအမာ၊ အေပ်ာ့ အလယ္အလတ္ တန္းစား ရွိသည္။ ေရာဂါမရွိေသာ လူလတ္ပုိင္း ၊ လူႀကီးပိုင္း မ်ားႏွင့္ သင့္ေတာ္သည္။

နံပါတ္(၃) အမ်ဳိးအစား ျဖစ္ေသာ ေကာက္ႀကီးမ်ဳိး ေခၚ သက္ႀကီး စပါးမ်ဳိးမွာ စိုက္ပ်ဳိးၿပီး ရွစ္လခန္႔ၾကာမွ ရိတ္သိမ္းရေသာ စပါးမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ ဆန္၏ အရသာ ျပည့္ဝကာ အဆီအေစး မ်ားလ်က္ ဆိမ့္ေသာ၊ ခ်ဳိေသာ အရသာ ရွိသည္။ 

ေဆးပညာ အျမင္အားျဖင့္ သီတ ပထဝီ၊ အာေပါဓာတ္ မ်ား၊ အေအးအဖြဲ႕ ဓာတ္မ်ား ပါဝင္ေသာ ဆန္မ်ဳိးျဖစ္သည္။ အားနည္း သူ၊ ခြန္အား ယုတ္ေလ်ာ့သူ မ်ားႏွင့္ သင့္သည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း ပင္ကုိ ႐ုပ္ဝၿဖိဳးစို ျပည္သူ တစ္နည္းအားျဖင့္ အဆီမ်ားသူ၊ ဝၿဖိဳးေသာ ခႏၶာကိုယ္ ရွိသူမ်ားႏွင့္ မသင့္ေတာ္ေပ။ မူလအခံဓာတ္ႏွင့္ ေန႔စဥ္စားေသာ ဆန္မွ အဆီအေစး၊ အေအးဓာတ္မ်ား ေပါင္းဆုံမိလွ်င္ ေရာဂါဝင္လာ ႏိုင္သည္။ အသည္း အဆီဖံုး၊ ေသြးတိုး၊ ဆီးခ်ဳိ ေရာဂါတို႔ ဖိတ္ေခၚ သကဲ့သို႔ ျဖစ္ေစႏိုင္သည္။

မိတ္ေဆြ မိသားစု တစ္စုတြင္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ရိွသူ ဖခင္တစ္ဦး ရိွသည္။ ထုိသူသည္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ေဆးမ်ား ပံုမွန္စားသံုး ေသာ္လည္း မၾကာခဏ ဆီးခ်ဳိတက္ၿပီး ေနမေကာင္း ျဖစ္သည္။ မိသားစု စားသံုးေသာ ဆန္မွာ ဧရာဝတီတုိင္း ေဒသႀကီးမွ လာေသာ ေပၚဆန္းေမႊး အေကာင္းစား ျဖစ္သည္။ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ရွိသူအတြက္ အထက္ ျမန္မာျပည္မွ ထြက္ေသာ မဂ်မ္းေတာ ဆန္ကို သီးျခားခ်က္ေကြၽး ခုိင္းေသာအခါ ဆီးခ်ဳိအတက္ သက္သာ လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ေရွးက ဆရာႀကီး မ်ားသည္ ဓာတ္စာအတြက္ ဆန္စပါး အမ်ဳိးအစား ခြဲျခားေပးၾက ရာတြင္ (၁)ေရစပါးႏွင့္ (၂) ကုန္းစပါး ဟူ၍ ခြဲျခား ေပးၾကသည္။ ေရစပါး၌ ႏူးညံ့ပထဝီႏွင့္ အာေပါလြန္ေသာ သေဘာ ရွိသည္။ လူကိုအားတိုး ေစေသာ္လည္း ပြေစေသာ၊ ေဖာေရာင္ ေစေသာ သေဘာ ရွိသည္။ ေအးဖြဲ႕ေသာ သေဘာရွိ၍ အေအးလြန္ေသာ ေရာဂါမ်ဳိးႏွင့္ မသင့္ေပ။ ဆီးခ်ဳိ၊ ေသြးခ်ဳိ သမားမ်ားႏွင့္ မသင့္ေသာ ဆန္မ်ဳိး ျဖစ္သည္။

နံပါတ္(၂) အမ်ဳိးအစား ျဖစ္ေသာ ကုန္းစပါး၌ ခက္မာပထဝီႏွင့္ အာကာသ လြန္ေသာ သေဘာရွိသည္။ မာၾကမ္းေသာ သေဘာရွိသည္။ အစာေၾကခဲ ေသာ္လည္း အေစးဓာတ္၊ အပိတ္ အဖြဲ႕ဓာတ္ မပါရွိသျဖင့္ ႏွလံုးေသြးေၾကာ ပိတ္ေရာဂါ ႏွင့္ ေသြးခ်ဳိ၊ ဆီးခ်ဳိသမား မ်ားႏွင့္ သင့္သည္။

ထို႔ထက္ပို၍ ေရာဂါအမ်ဳိးမ်ဳိး ႏွင့္ သင့္ေသာ ဆန္မွာ လံုးတီးဆန္ ျဖစ္သည္။ ဖြဲႏုမကုန္ေသာ ဆန္မ်ဳိးျဖစ္၍ အာဟာရလည္း ျပည့္ဝသည္။ ဖြဲႏုပါေသာ လံုးတီးဆန္မွာ သီတႏွင့္ ဥဏွ၊ ပထဝီ၊ အာေပါ၊ ဝါေယာ၊ အာကာသဓာတ္ ငါးပါးမွ်၍ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္သည္ဟု သဘာဝဓမၼ အလင္းျပက်မ္း က ဆိုသည္။ စက္ႀကိတ္ဆန္ မ်ားတြင္ ဖြဲႏုကို သီးျခားခြဲထုတ္ လုိက္ၿပီး တိရစာၧ န္ ေကြၽးရန္ အစာအျဖစ္ အသံုးျပဳ ၾကသည္။ ဖြဲႏုမွာ အစာအိမ္ႏွင့္ အူလမ္းေၾကာင္း ေကာင္းရန္ အတြက္ အလြန္ အက်ဳိးျပဳေသာ အာဟာရ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရ ေပသည္။

#Themyawadydaily

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

တင္ၿပီးသမွ် သတင္းမ်ား

 

Follow on Twitter

Networkblog

FB Like page

Powered By Blogger