အရွင္လတ္လတ္ ဝါးမ်ဳိ၍ လူသားစားေသာ သဲေသာင္ျပင္

it is worth moving slowly to really look. Getting down and up close can yield surprises and provide a different perspective. Sometimes sand doesn't look at all like sand.

သိပၸဟန္

အေမရိကန္ႏုိင္ငံ မစ္ခ်ီကန္ ေရကန္၏ ေတာင္ဘက္ကမ္း အနီး ေဘာ္လ္ဒီ ေတာင္ေျခ သဲေသာင္ျပင္တြင္ နာသန္ အမည္ရွိ အသက္ ၆ ႏွစ္သား ကေလးငယ္တစ္ဦး ေဆာ့ကစား ေနစဥ္ သဲမ်ားက ဝါးမ်ဳိသြား ခဲ့သည္။ သဲေသာင္ျပင္ ႀကီးမွာ ထု ၃၇ မီတာ ေပ ၁၁ဝ ခန္႔ရွိၿပီး သက္တမ္း ႏွစ္ေပါင္း ၄၅ဝဝ ေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

သိပၸံပညာရွင္မ်ား၏ ေျပာၾကားခ်က္ အရ သဲေသာင္ျပင္၏ ထုမွာ ေလမုန္တုိင္းမ်ား တုိက္ခတ္ခံ ရမႈေၾကာင့္ အတြင္း၌ မမွန္းဆ ႏိုင္ေသာ အထူအပါး အေနအထားမ်ား ေျပာင္းေန တတ္သည္။ ဤသို႔ေသာ ေျပာင္းလဲခ်က္မ်ား ရွိသည္ကို လူအမ်ားက မသိၾကေပ။ လူႀကီးမ်ားပင္ သဲေသာင္ျပင္ ႀကီး၏ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ကို မသိရကား ကေလးမ်ား အဖို႔ပို၍ပင္ ပေဟဠိဆန္လွ ေပလိမ့္မည္။ ကေလးတို႔ ဘဝ သဲေသာင္ ေတြ႕လွ်င္ ေျပးလႊား ေဆာ့ကစား မိၾက ေပလိမ့္မည္။

နာသန္ ကေလးကို ဝါးမ်ဳိသြားေသာ သဲတြင္းမွာ မ်က္စိျဖင့္ ၾကည့္လွ်င္ မျမင္ႏုိင္ေပ။ ေသာင္ျပင္ တစ္ခုလံုးမွာလည္း သဲမ်ားမွာ အတူတူသာ ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ထုိေနရာ တည့္တည့္ အေပၚသို႔ လူေရာက္ လာသည္ႏွင့္ ေအာက္သို႔ ကြၽံက် သြားသည္မွာ ေျမမ်ဳိသည့္ အလား သဲျပင္ေပၚမွ လူမွာ ျမင္ကြင္းမွ ႐ုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားသည္။ အနားေရာက္ မွသာ ကြၽံက် သြားေသာ ၃ဝ စင္တီမီတာ က်ယ္သည့္သဲတြင္းႀကီးကိုသာ ေၾကာက္မက္ ဖြယ္ရာ ေတြ႕ႏုိင္သည္။

နာသန္ ကေလး ကြၽံဝင္ၿပီးက် သြားေသာတြင္းမွာ အတြင္း၌ ကလုိင္ႀကီး တစ္ခုႏွင့္ ဆက္ေနသည္။ နာသန္ ကေလး ေၾကာက္လြန္း၍ အေမ သားေၾကာက္တယ္၊ သားေၾကာက္တယ္ ဟူေသာ ေအာ္ငို ေနသံကို ခပ္သဲ့သဲ့ၾကား ေနရသည္။ လူကိုေတာ့ လံုးဝ မျမင္ရေပ။ ဤသဲတြင္း ထဲသို႔ ဘူမိေဗဒ ပညာရွင္ မ်ားလည္း မဝင္ရဲၾက၍ အထဲတြင္ တြင္းေတြက မည္မွ် ရွိေနသည္ မသိႏုိင္။ ေနာက္ သံုးနာရီခြဲ ၾကာေတာ့မွ သတိလစ္ ေနေသာ နာသန္ ကေလးကို ကယ္ထုတ္ လာ၍ ေတြ႕ရ ေတာ့သည္။

ယင္းကိစၥမွာ ဘူမိေဗဒ နယ္ပယ္တြင္ အသစ္အဆန္း တစ္ရပ္ ျဖစ္သည္ဟု ဘူမိေဗဒ ပညာရွင္ အဲရင္အာဂ်ီလန္ က ေျပာျပသည္။ သူလည္း ယခုမွ သဲတြင္း၏ အတုိင္းအတာ ပမာဏကို တိုင္းတာ သိရွိ ရေတာ့သည္။ အလန္အာဘိုဂတ္စ္ သည္ မစ္ခ်ီကန္ ျပည္နယ္ တကၠသိုလ္ ပထဝီသမား ႏွင့္ မစ္ရွီဂန္ သဲေသာင္မ်ား အေၾကာင္း ေရွ႕ေဆာင္ ကြၽမ္းက်င္သူ ျဖစ္သည္။

သဲမ်ားက သူ႔ဘာသာ တစ္နည္းနည္း ျဖင့္ စုေဝးေရာက္ ရွိလာၿပီး အေပၚ မ်က္ႏွာျပင္တြင္ အေပါက္မ်ား၊ ကလုိင္မ်ား ျဖစ္ေန တတ္သည္။ ဘယ္လိုမွ တြင္းအေပါက္ မ်ားရွိသည္ကို မသိႏုိင္ေပ။ ေဒါက္တာ အာဂ်ီလန္၏ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္က ေဘာ္လ္ဒီေတာင္ ကို ျဖတ္လ်က္  တုိင္းတာ ၾကည့္ရာတြင္ သဲေသာင္ျပင္ႀကီး တစ္ခုလံုးသည္ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္အၾကား မစ္ရွီကန္ ေရအုိင္ မ်က္ႏွာစာမွ ၁၃၄ မီတာ (ေပ ၄ဝဝ ခန္႔) ေနရာေရြ႕ ေနေၾကာင္း သိလုိက္ ရသည္။

ဤ သဲေသာင္ကို တူးေဖာ္ရာ၌ သံုးနာရီခြဲခန္႔ ၾကာသည္။ လူႏွင့္တူးျခင္း မဟုတ္ဘဲ ယႏၲရား စက္႐ုပ္မ်ားႏွင့္ ေျမတူးစက္ ယႏၲရားႀကီး မ်ားျဖင့္တူး၍ နာသန္ ကေလးကို ကယ္ထုတ္ ၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။ ည ၈ နာရီထုိးၿပီးမွ နာသန္ ကေလး ကို ေတြ႕ရသည္။ သူ႔ခမ်ာ ေလတုိက္ေသာ တြင္းအေပါက္ တစ္ခုထဲတြင္ သတိလစ္ ေမ့ေျမာ ေနသည္။ နာသန္ကို ေဆး႐ုံပို႔၍ ကုသၿပီး ႏွစ္ပတ္ ၾကာေတာ့မွ ေဆး႐ုံက ဆင္းလာႏုိင္သည္။ သဲေသာင္ထုႀကီး အတြင္း ေလအိတ္ ကလိုင္မ်ား ရွိေသာ ေနရာတြင္ နာသန္ ကေလး ေရာက္ရွိသြား၍ ယခုကဲ့သို႔ အသက္ရွင္ ႏုိင္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာဝန္မ်ားက ေျပာျပသည္။

အဆုိပါ အႏၲရာယ္ရွိေသာ လူကို မ်ဳိသည့္ သဲေသာင္ျပင္သို႔ မည္သူမွ် မသြားႏုိင္ ၾကရန္ လံုးဝ ပိတ္ထားလုိက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပ လိုက္ရပါသည္။

#Themyawadydaily

#ျမ၀တီေန႔စဥ္