အီေကြးရွင္း

အီေကြးရွင္း

ေယာနသံ

''ဖတ္''ကနဲ ဟု အသံေပး၍ အ႐ိုးအသား တြဲလ်က္ ဝက္သားတံုး သည္ ခ်ိန္ခြင္ေပၚသို႔ အက်တြင္ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ သည္လည္း ''ဆတ္'' ကနဲ ထြက္အလာ လက္က ဝက္သားတံုး ကိုယူၿပီး ၂၅ က်ပ္သားေနာ္ ဟုဆို၍ ပလတ္စတစ္ အိတ္ထဲ ထည့္ေပး လိုက္ရင္း '' ဒီကေန႔မွ ေစ်းဝယ္ ေတြကမ်ား ေနတာပဲ။ အစ္မ ျမန္ျမန္ ယူေနာ္၊ ေဟ့ဒီမွာ ပိုက္ဆံ အျမန္ အမ္းေပးလိုက္ '' စသည္ျဖင့္ ဇယ္ဆက္ သလို အလုပ္႐ႈပ္ ေနေသာ ဝက္သားသည္ ကို ဇနီးအား ေစ်းပို႔ လိုက္သြားေသာ ကြၽန္ေတာ္ ရပ္ၾကည့္ ေနမိ၏။

ဇနီးသည္က ဝက္သားထုပ္ ကုိ လွမ္းယူၿပီး လွည့္ထြက္ လာၾကစဥ္ ဝက္သားဆုိင္မွာ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္သြားၿပီး '' ဟဲ့ဟဲ့ ဟို မိန္းမေနာက္ လုိက္စမ္း ျမန္ျမန္ ပုိက္ဆံ ေပးမသြားဘူး '' ဟု ေအာ္ေျပာသံ ၾကားလိုက္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထို ေစ်းဝယ္ အမ်ဳိးသမီး သည္ လူၾကားထဲ တုိးဝင္၍ ဘယ္ဆုိင္ ၾကားကေန ထြက္သြား သလဲ မသိေပ။ မမွီလိုက္ေတာ့ ဟု ေျပာေနသံမ်ား ကို ၾကားသိ လိုက္ရသည္။ သို႔ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လည္း ဆက္မသြားဘဲ ရပ္ၾကည့္ ေနစဥ္ ေစ်းဝယ္သူ အခ်ဳိ႕မွ တစ္ဦး တစ္ေပါက္ ေျပာေန ၾကသည္မွာ ''ေအးဟယ္ အတင့္ရဲ လုိက္တာ အရင္တုန္းက ဒီလုိမ်ဳိးေတြ ဒီေစ်းထဲ မၾကားဖူး ပါဘူးေအ၊ အခု တစ္ေလာမ်ား ဒီလိုမ်ဳိးေတြ မလိမ့္တစ္ပတ္ နဲ႔ အလစ္သုတ္ သြားၾကတာ မၾကာခဏ ဆုိသလို ျဖစ္ေနတာေအ့၊ ဟုိ တစ္ေန႔က ၾကက္သားသည္ လဲ ဘာထူးတုန္း၊ ေစ်းဝယ္က ၾကက္သား ခ်ိန္ၿပီး လက္ထဲလဲ ၾကက္သားထုပ္ ေရာက္ေတာ့ ''ေဟာေတာ့'' ပုိက္ဆံ အိတ္က သမီးဆီမွာ ဟိုမွာဟိုမွာ ဘုရားပန္း ဝယ္ေနလုိ႔ ေတြ႕လား ခဏ ေနာ္ ပိုက္ဆံ သြားယူ လုိက္မယ္ဆိုၿပီး ေပ်ာက္သြား တာပဲတဲ့။ ''ေအးဟယ္ လူေတြလဲ အက်င့္ပ်က္ ကုန္ၾကၿပီေအ၊ ေငြတြင္းကပဲ နက္တာလား လူေတြကပဲ အက်င့္ပ်က္ တာလား မသိေတာ့ပါဘူး။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူခိုးေတာ့ အားမေပး ဘူးေဟ့'' စသည္ျဖင့္ ေျပာဆုိသံ မ်ားကို ေက်ာခိုင္းရင္း အိမ္သို႔ ျပန္ခဲ့ ၾကသည္။

အိမ္ျပန္ ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ အမ်ဳိးသမီး က ခ်က္ျပဳတ္ရန္ ျပင္ဆင္ ေလေတာ့၏ ။ ထုိအခ်ိန္တြင္ တ႐ုတ္ စံကားပြင့္ ေျခာက္မ်ား အေရာင္း အဝယ္ လုပ္ေနေသာ မိတ္ေဆြ အမ်ဳိးသမီးသည္ တ႐ုတ္ စံကားပြင့္ေျခာက္ အိတ္ႀကီးႏွင့္ ေရာက္ရွိ လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ပြင့္ေျခာက္ အိတ္ကို စက္ဘီးေပၚမွ ခ်ၿပီး ထံုးစံအတုိင္း အိမ္မွေရကန္ ေဂါက္ကို ဖြင့္ကာ ပြင့္ေျခာက္မ်ားကုိ ေရမ်ား ရႊဲနစ္ေနေအာင္ ေဆးပါ ေလေတာ့၏။ ၿပီးလွ်င္ မစိုမေျခာက္ အေနအထား ျဖစ္ရန္ ေလသလပ္ ခံ၍ ေနျပေနစဥ္ ကြၽန္ေတာ္၏ ဇနီးျဖစ္သူက ထုိ အမ်ဳိးသမီးကို ''မေန႔က နင္ အဆင္ေျပ ရဲ႕လား'' ဟု လွမ္းေမး လုိက္ရာ ''အဆင္မေျပ ပါဘူး အစ္မရယ္ အျမတ္နည္း သြားတာေပါ့။ ဒီေလာက္ ေရေတြ ဆြတ္သြား တာေတာင္ အခ်ိန္ပိႆာ ၁ဝ ကေန ၁၁ ပိႆာေက်ာ္ ရမွာကို ကိုးပိႆာ နဲ႔ ၇၅ က်ပ္သား ဆုိၿပီး ကတၱားခိုး လိုက္တာေလ၊ ေမာင္မင္း ႀကီးသား က်န္းမာပါေစ ခ်မ္းသာ ပါေစေတာ္'' တဲ့။

ထို႔ေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္ ဇနီးသည္ အိမ္ေပၚ ျပန္တက္ သြားၿပီး လွမ္းေအာ္ ေျပာလုိက္သည္မွာ ''ေဟာေတာ့ မနက္က ဝယ္လာတဲ့ ဝက္သား ကလဲ ဆီမထြက္ ဘဲနဲ႔ ေရခ်ည္းပဲ ထြက္ေန သလား မသိဘူး ၊ အတံုးကလဲ က်ဳံ႕သြား လိုက္တာ ည၊ မနက္ေတာ့ မေလာက္ဘူး ထင္တယ္ '' ဟု ေျပာ၍ မဆံုးခင္ မိတ္ေဆြ အမ်ဳိးသမီး ကလည္း ''ဟုတ္ပါ့ အစ္မရယ္ မေန႔က ကြၽန္မလဲ ၾကက္သားေလး တစ္ေထာင္ဖိုး ဝယ္ခ်က္ ပါတယ္။က်ဳံ႕သြား လုိက္တာ ေရေတြ ဘယ္ေလာက္ ေတာင္ ထုိးထား သလဲ မသိပါဘူး။ အေလးက်ေတာ့ လဲ ဘယ္ေတာ့မွ မျပည့္ဘူး''။

ညေနေစာင္း လွ်င္ ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူႏွင့္ လမ္းေလွ်ာက္ ထြက္ေနက်။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေထြရာ ေလးပါး ေျပာၾကရာ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူက ''ငါကြာ ဒီေန႔မနက္ စီးပြားေရး လုပ္ဖက္ မိတ္ေဆြတစ္ဦး ေသြးတက္ၿပီး ႐ုတ္တရက္ ဆံုးသြားလို႔ ၿမိဳ႕ေပၚ သြားေနတာ တစ္ေနကုန္ သြားတာပဲ။ သူ႔သမီး ကလဲ မုိက္ပါ့ကြာ ကေလး တစ္ေယာက္ အေဖ အိမ္ေထာင္သည္ နဲ႔ လုိက္ေျပး တာတဲ့။ အဲဒီ သတင္းၾကားၿပီး ေရွာ့ခ္ ျဖစ္သြားတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ကြာ ဒီလူကလဲ အေတာ္ကို ေပြတာ၊ သြားေလရာ အိမ္ေထာင္က် ပါေစရဲ႕ လို႔မ်ား က်ိန္လာ သလား ေအာက္ေမ့ ရတယ္။ ပ်ဳိပ်ဳိအိုအို မေရွာင္ဘူးတဲ့။ ဒီၾကားထဲ ပုိက္ဆံကလဲ ရွိေတာ့ KTV မွာလဲ သြားကဲ တာပဲတဲ့၊ သူ႔သမီး ေလးကေတာ့ ဘြဲ႕ရၿပီး သားပဲ ႐ိုး႐ိုးေအးေအး ေနတတ္တဲ့ သူလု႔ိ ေျပာၾက တာပဲ။ ဒီလူကလဲ ေငြတြင္းမ်ား ရွိသလား ေအာက္ေမ့တယ္၊ ေအးေလ ေငြက ဖ်က္တာလား၊ လူက ပ်က္တာလား ေတာ့မသိဘူး''ဟု ၄င္း၏ မိတ္ေဆြ အေၾကာင္းကို ေျပာၾကရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထုိင္ေနက် ဆန္စက္ဝင္း ႀကီး၏ အုတ္တံတုိင္းေဘး အုတ္ခုံေပၚတြင္ ေခတၱ ထိုင္ေနၾကစဥ္ ေဘာလံုး ေဆာ့ကစား ေနၾက ကေလးတစ္သုိက္ ေရာက္ရွိ လာေလေတာ့၏။

ထုိအထဲမွ အသက္ ၁ဝ ႏွစ္အရြယ္ ခန္႔ရွိ ကေလးတစ္ဦး သည္ ထုိ အုတ္တံတုိင္း ကို ေဘာလံုးႏွင့္ ကန္လုိက္ ျပန္ကန္ ထြက္လာေသာ ေဘာလံုးကို ခပ္သြက္သြက္ ျပန္ကန္လိုက္ ႏွင့္ ေဆာ့ကစား ေနရာ ထုိကေလး ၏ ေဘာလံုး ကစားဟန္ ေလးမွာ အခ်ဳိးက်၍ ၾကည့္ေကာင္း လွေသာ ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တု႔ိ လည္း ေငးၾကည့္ ေနမိ၏။ ထုိကေလးသည္ အုတ္ တံတုိင္းကို ေဘာလံုးႏွင့္ ကန္လိုက္ အုတ္တံတုိင္း ႏွင့္ထိ၍ ေဘာလံုးက ျပန္ကန္ ထြက္လာလိုက္ ႏွင့္ ျဖဴေဖြး ေနေသာ အုတ္တံတုိင္း တြင္လည္း ေဘာလံုးတြင္ ကပ္ၿငိ ေနေသာ ဖုန္မႈန႔္ မ်ားေၾကာင့္ အညစ္ေၾကးမ်ား စြန္းထင္း ေပက်ံ ေနေလေတာ့၏။

#Themyawadydaily