လွံစိုက္မခံလုိလွ်င္ ေျမမနိမ့္ေစနဲ႔

လွံစိုက္မခံလုိလွ်င္ ေျမမနိမ့္ေစနဲ႔

ေဇာ္မင္းထြန္း (ေရနံေခ်ာင္း)

''ေျမနိမ့္ရာလွံစိုက္'' ဆုိေသာ ျမန္မာ့႐ိုးရာ စကားပံုတစ္ခု ရွိသည္။ ၄င္း စကားပံုမွာ လူသံုးမ်ား လွသည္။ သံုးစြဲရာတြင္လည္း နိမ့္က် ေနသူကို ထပ္၍ခ်ဳိးႏွိမ္ျခင္း ျပဳလုပ္သည့္ အခါ ျပဳလုပ္သူ အေပၚ အျပစ္တင္သည့္ သေဘာျဖင့္ ျပဳလုပ္ခံရသူ သုိ႔မဟုတ္ ေဘး ပတ္ဝန္းက်င္မွ ေျပာဆုိျခင္း ျဖစ္သည္။ ''ေရနစ္ရာ ဝါးကူထိုး''၊ ''ကံဆုိးမ သြားရာ မုိးလုိက္လုိ႔ရြာ'' ဆုိေသာ စကားပံု မ်ားႏွင့္လည္း ႏႈိင္းယွဥ္၍ ရမည္ ထင္ပါသည္။

၄င္း စကားပံုသည္ လွံစိုက္ခံရသူ တုိ႔ဘက္မွ ႐ႈျမင္ေသာ အျမင္ကို ထင္ဟပ္ေစေသာ စကားပံု ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လံွစုိက္သူတုိ႔ဘက္ (ျပဳလုပ္သူတို႔ ဘက္)မွ အျမင္မွာမူ ဤသို႔ ဟုတ္မည္မထင္။ ေတာလုိက္မုဆုိး မ်ားသည္ ၄င္းတို႔ အားသန္ရာ လက္နက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးကိုင္၍ ေတာလုိက္ရာတြင္ လွံကိုင္မုဆုိးကို မုဆုိးခ်င္းက အသိအမွတ္ ျပဳရသည္ ဆုိသည္။ ၄င္းတုိ႔ကုိင္ေသာ လွံသည္ အေလးခ်ိန္ စီးရသည္။ ခြၽန္ျမရသည္။ မုဆုိးကုိယ္တုိင္ ကလည္း ၄င္း အေလးခ်ိန္ စီးေသာလွံျဖင့္ သားေကာင္ႀကီး မ်ားကို ပစ္ေပါက္ႏုိင္ရန္ ခြန္အားဗလ ေတာင့္တင္းရသည္။ ကြၽမ္းက်င္မႈ ရွိရမည္ ျဖစ္သည္။ က်ားႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ က်ားကို ထုတ္ခ်င္းခပ္ ပစ္ေပါက္ထုိးစုိက္ ႏုိင္ရမည္။ ဝံႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ ဝံကို ဖင္ထုိင္လဲ သြားေအာင္ ပစ္ခတ္ႏုိင္ ရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ ထုိမုဆုိးသည္ ေတာ၌ အသက္ရွင္သန္ ႏုိင္မည္။

လွံကိုင္ေတာလုိက္ မုဆုိးသည္ ေတာလုိက္ရင္း ေတာထဲ၌ နားသည့္အခါ ၄င္း၏လံွကုိ မည္သည့္ပံုစံ ထား၍ နားမည္နည္း။ ေျမႀကီးေပၚ၌ အလ်ားလုိက္ ခ်၍ နားမည္မထင္။ ထုိသုိ႔ နားခဲ့ပါက ႐ုတ္တရက္ ေပၚလာေသာ က်ား၊ ဝံတုိ႔သည္ မုဆုိးက လွံကိုကုန္း၍ ေကာက္ေနသည့္ အခ်ိန္၌ပင္ မုဆုိးကို သတ္ျဖတ္ၿပီး ျဖစ္မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မုဆုိးကလည္း လွံကို အသင့္ျဖစ္ေစေရး ေျမႀကီးေပၚ၌ စိုက္၍ နားမည္ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ ႐ုတ္တရက္ ေပၚလာေသာ အႏၲရာယ္အား လွ်ပ္တစ္ျပက္ အတြင္း လွံကိုစြဲႏုတ္၍ ပစ္ေပါက္ ကာကြယ္ ႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ အၾကင္မုဆုိးသည္ လွံကို ေျမသို႔စုိက္၍ အသင့္ ျဖစ္ေစေရး ေဆာင္ရြက္ သည့္အခါ မိမိထုိင္၍ နားေနေသာ ေနရာ၏ အနိမ့္ပုိင္း၌ လွံကိုစုိက္ မည္ေလာ၊ အျမင့္ပုိင္း၌ လွံကုိ စုိက္မည္ေလာ ဆုိသည့္ ေမးခြန္း၏ အေျဖမွာမူ ရွင္းလင္းလွသည္။ အနိမ့္ပုိင္းကုိ သာ စုိက္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔မွသာ အႏၲရာယ္ ကုိကာကြယ္ဖုိ႔ ထ၍ မတ္တတ္ရပ္ လုိက္ခ်ိန္၌ လွံသည္ လက္ထဲ၌ အသင့္ ပါလာမည္ ျဖစ္သည္။ အႏၲရာယ္ ေတြ႕ႀကံဳခ်ိန္၌ မတ္တတ္ အရင္ရပ္၊ ၿပီးမွ အျမင့္ပုိင္းရွိ လွံကုိႏုတ္၊ ၿပီးမွ ပစ္ေပါက္ဆုိေသာ အဆင့္မ်ား အတြက္ မုဆုိး၌ အခ်ိန္မရွိ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ မုဆုိးဘက္မွ ၾကည့္လွ်င္ ''ေျမနိမ့္ရာသုိ႔ လွံစုိက္ျခင္း'' သည္ သူ႔အလုပ္ သူလုပ္ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ သူ႔အသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏုိင္ေရး အတြက္ ေဆာင္ရြက္ျခင္းသာ ျဖစ္ေပမည္။

ဤတြင္ ေျမနိမ့္ျခင္းက အျပစ္လား၊ လွံစုိက္ျခင္းက အျပစ္လား ဆုိသည့္ ႏႈိင္းယွဥ္ စဥ္းစားစရာမ်ား ေပၚေပါက္ လာရေတာ့သည္။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ ျမင့္ေနေသာ ေျမ၊ ျမင့္ေနေသာ ေက်ာက္ေဆာင္ ေပၚသုိ႔ မည္သည့္မုဆုိးမွ အပင္ပန္းခံ တက္ေရာက္ လွံစုိက္အံ့ မထင္။ လူ႔ေဘာင္ေလာက ၌လည္း ၄င္းနည္းတူ ျဖစ္မည္ ထင္ပါသည္။ မိမိဘ၀ ျမင့္ျခင္း ၊ နိမ့္ျခင္း ၊ မိမိ မိသားစုဘဝ ျမင့္ျခင္း၊ နိမ့္ျခင္းသည္ မိမိႏွင့္သာ အမ်ားဆံုး သက္ဆုိင္ပါသည္။ မိမိဘ၀ ၊ မိမိ မိသားစုဘ၀ ကုိ မိမိကသာ ျမႇင့္တင္ ႏုိင္ပါသည္။ မိမိကသာ နိမ့္က် ေစႏုိင္ပါသည္။ မိမိေၾကာင့္ မိမိဘဝ၊ မိမိ မိသားစု ဘဝ နိမ့္က်သြားပါက ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ မွ မရည္ရြယ္ ေသာ္လည္း လွံစုိက္ သကဲ့သုိ႔ ျဖစ္သြားရျခင္းမ်ား မလြဲမေသြ ႀကံဳေတြ႕ ရမည္ျဖစ္ ပါသည္။ ၄င္းအခ်ိန္ ေရာက္မွ လွံစုိက္ရက္ ေလျခင္းဟု ေၾကကြဲေန၍ မျဖစ္။ ေျမျမင့္ေအာင္ သုိ႔မဟုတ္ အနည္းဆံုး အဆင့္ အမ်ားႏွင့္ တန္းတူရည္တူ တစ္ေျပးညီ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ ေနရမည္ ျဖစ္ပါသည္။

လူတစ္ဦးခ်င္း ဘဝ၊ မိသားစု တစ္စုခ်င္း ဘဝ၌ပင္ ပတ္ဝန္းက်င္ထက္ နိမ့္က်ခဲ့ပါက ''ေျမနိမ့္ရာလွံစုိက္'' ဆုိေသာ စကားပံုကဲ့သုိ႔ ႐ိုက္ခတ္မႈမ်ား ႀကံဳရပါမည္ ဆုိလွ်င္ ႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံခ်င္း ဆုိပါက ဆုိဖြယ္မရွိ ေတာ့ၿပီ။ ကမၻာ့ႏုိင္ငံ အခ်င္းခ်င္း အၾကား ၿပိဳင္ဆုိင္မႈမွာ လူတစ္ဦးခ်င္း၊ မိသားစု တစ္ခုခ်င္းထက္ အဆမ်ားစြာ ႀကီးမားသည္။ က်ယ္ျပန္႔သည္။ အရွိန္ျမင့္သည္။ ကာကြယ္ေရး စြမ္းအားခ်င္း ၿပိဳင္ဆုိင္မႈမွသည္ GDP ၊ GNP ႏႈိင္းယွဥ္မႈ၊ ႏုိင္ငံအခ်င္းခ်င္း ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲ မ်ား၌ပင္ သက္ဆုိင္ရာ ႏုိင္ငံအလံမ်ား၊ ႏုိင္ငံအမည္မ်ား ကုိင္ေဆာင္အားေပး ဟစ္ေၾကြးမႈမ်ား သည္ ျပယုဂ္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔ အၿပိဳင္အဆုိင္ ေခတ္ႀကီးတြင္ သူမ်ားႏွင့္ ရင္ေပါင္မတန္း ႏုိင္လွ်င္ အနာဂတ္ အေရးမွာ မေတြးဝံ့စရာပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ႏုိင္ငံ အခ်င္းခ်င္း ရင္ေပါင္တန္း ႏုိင္ဖို႔ဆုိလွ်င္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို မ်က္ျခည္ မျပတ္သင့္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို ဦးေဆာင္ရမည့္ သူမ်ားမွာ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ မ်ားသည္ စစ္မွန္ေသာ ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္မွန္ေသာ ႏုိင္ငံ့အေရးကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ဦးေဆာင္ႏုိင္မွသာ ႏုိင္ငံ၏ဘဝ မနိမ့္က်မည္ ျဖစ္သည္။

ႏုိင္ငံေရး ဆုိသည္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဖြင့္ဆုိခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ အယူအဆ အဖံုဖံုရွိၾကမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေရး၏ စစ္မွန္ေသာ အဓိပၸာယ္မွာ ''ႏုိင္ငံ့အေရးကို စီမံခန္႔ခြဲရေသာ ႏုိင္ငံ တည္ေဆာက္ေရး (State Building) ပင္ ျဖစ္သည္။'' ႏုိင္ငံေတာ္၏ ဘက္စံုဖြံ႕ၿဖိဳး တုိးတက္ေရးကို ဦးေဆာင္ႏုိင္သည့္ တုိင္းျပဳ၊ ျပည္ျပဳ ႏုိင္ငံေရးသမား တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔ ဆုိလွ်င္ အေဟာင္းကုိ ၿဖိဳခ်ေသာ ေတာ္လွန္ေရး မွ်ျဖင့္မၿပီး အသစ္ တည္ေဆာက္ ႏုိင္စြမ္းလည္း ရွိရမည္ျဖစ္သည္။ ေျပာင္းလဲ႐ံုႏွင့္ မၿပီး။ တည္ေဆာက္ျခင္းအား မေကာင္းေသး သေရြ႕ ေျမနိမ့္ ေနဦးမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ေျမနိမ့္ေနေသး သေရြ႕ စုိက္လုိေသာ လွံမ်ားလည္း ရွိေနဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။ လွံစုိက္ျခင္း ၊ မစုိက္ျခင္း  ကား သူ႔အလုပ္။ ေျမနိမ့္ျခင္း မနိမ့္ျခင္းကား ကုိယ့္အလုပ္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသားလုိက္ရ ပါသည္။

ျမ၀တီေန႔စဥ္ ၊ စာ(၉)