ငါးမ်က္စိအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

ငါးမ်က္စိအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ

ေဒါက္တာ ေအးမင္းထူး

ငါးမ်က္စိ အေၾကာင္း နည္းနည္း ေရးပါရေစ။ ငါးမ်က္စိ ဆိုတာ Molluscum Contagiosum ေခၚတဲ့ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုး တစ္မ်ဳိးေၾကာင့္ ျဖစ္ေစတယ္။ ပံုစံက အရည္အိတ္ ဆန္ဆန္ ေသးငယ္ ဖုေဖာင္းေနၿပီး ငါးမ်က္စိနဲ႔ တူလို႔ ငါးမ်က္စိ ေခၚၾကတာပါ။ အမ်ားစုဟာ အေပၚယံ အေရျပားမွာသာ ျဖစ္ၿပီး ပံုမွန္အားျဖင့္ သူ႔ဘာသာ ေပ်ာက္ကင္း သြားၾကတယ္။ ေပ်ာက္ကင္းခ်ိန္ ေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မတူညီၾကပါ။ ေယဘုယ် အားျဖင့္ ႏွစ္လအတြင္း ေပ်ာက္ကင္း ႏိုင္တယ္။ ႏွစ္ခ်ီၿပီး ၾကာတာမ်ဳိးလဲ ရွိတယ္။ ငါးမ်က္စိဟာ အသက္ ၁၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလးေတြ မွာသာ အျဖစ္မ်ားတယ္။ ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းက ေလးႏွစ္ေအာက္ ကေလးငယ္ ေတြမွာျဖစ္ၿပီး ပူၿပီးစိုစြတ္တဲ့ ရာသီမ်ဳိး ေတြမွာ အျဖစ္မ်ားတယ္။

ကူးစက္ပံု

ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးဟာ ေရာဂါရွိတဲ့ သူနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႕ ဆက္ဆံမႈ ကေန ကူးစက္ႏိုင္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္း တစ္ခုခုကို မွ်ေဝသံုးစြဲ တာကေနလဲ ကူးစက္ေစတယ္။ ဥပမာ- မ်က္ႏွာ သုတ္ပဝါ မွ်ေဝ သံုးစြဲတာမ်ဳိး။ အဂၤါဇာတ္မွာ ျဖစ္တဲ့ ငါးမ်က္စိ အဖုေတြဟာ ကုသဖို႔ လိုတယ္။ ဒီလိုလူေတြဟာ လိင္ဆက္ဆံမႈ ကေန ကူးစက္တာ မ်ားတယ္။ ျဖစ္ေနသူကေန တျခားသူ မကူးစက္ ေအာင္သာ သတိထားရမယ္။ ေယဘုယ် အားျဖင့္ ဗိုင္းရပ္စ္ ဝင္ေရာက္ဖို႔ အခ်ိန္ ရက္သတၱ ႏွစ္ပတ္နဲ႔ ခုနစ္ပတ္ၾကား ၾကာတယ္။

လကၡဏာရပ္မ်ား

အရင္ဆံုး အေရျပားမွာ အဖုေသးေလးကို စတင္ သတိထားမိေလ့ ရွိတယ္။ နာက်င္မႈ မရွိပါ။ အဖုပံုစံက အျဖဴေရာင္၊ ပန္းေရာင္ တစ္ခုခု ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အလယ္မွာ ခ်ဳိင့္ေနတတ္ၿပီး အထဲမွာ ခပ္ပ်စ္ပ်စ္၊ ခဲေနတဲ့ အရည္ေတြ ေအာင္းေန တတ္တယ္။ အဖုတစ္လံုးဟာ ေယဘုယ် ႏွစ္မီလီမီတာ ကေန ငါးမီလီမီတာ ေလာက္သာ ရွိမယ္။ အရြယ္အစား က ပင္အပ္ဆိုဒ္ ကေန ခဲတံခဲဖ်က္ေခါင္း အရြယ္ထိ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အဖုလံုး ေလးေတြက တစ္လံုးစ၊ ႏွစ္လံုးစ ကေန အလံုး ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ စုၿပီး ျဖစ္တာလဲရွိတယ္။ ေျခဖဝါး၊ လက္ဖဝါး ကလြဲရင္ က်န္တဲ့ေနရာ အကုန္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ မ်က္ႏွာ၊ ရင္ဘတ္၊ ဗိုက္၊ ေျခ၊ လက္၊ ေပါင္ၿခံ၊ ခ်ဳိင္း စတဲ့ေနရာမွာ ျဖစ္ၾကတယ္။ မ်က္ႏွာေနရာ ကေတာ့ အျဖစ္ အမ်ားဆံုးပဲ။ Facial mollusca ေခၚတယ္။ မ်က္ႏွာမွာျဖစ္ရင္ ကုရပိုခက္ သြားတယ္။ ေရာဂါ လကၡဏာ က ခုခံအားနည္းေလ ပိုသိသာေလပဲ။

HIV/AIDS ေရာဂါသည္ ေတြမွာလဲ ငါးမ်က္စိ အျဖစ္မ်ားတယ္။ ဒီလို ေရာဂါသည္ေတြ ျဖစ္ရင္ စနစ္တက် ကုသရပါတယ္။ ခုခံအား CD4 Cell Counts နည္းလာတာမို႔ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးက ဝင္ေရာက္ လြယ္တယ္။ ပ်ံ႕ႏွံ႔လြယ္တယ္။ သမား႐ိုးက် နည္းေတြနဲ႔ အလုပ္မျဖစ္ တတ္ပါ။ တစ္ခါတစ္ရံ အနာဖု ထဲကို Interferon ထိုးထည့္ရတာ မ်ဳိးထိ ရွိတယ္။ ေဘးထြက္ ဆိုးက်ဳိးလဲ မ်ားပါတယ္။ တုပ္ေကြး ဆန္ဆန္ လကၡဏာေတြ ျဖစ္တဲ့ ကိုယ္လက္ နာက်င္ ကိုက္ခဲတာ၊ အားယုတ္တာ၊ မအီမသာ ျဖစ္တာ ရွိႏိုင္တယ္။ ဓာတ္ကင္နည္း လဲ ရွိေသးတယ္။ အေကာင္းထက္ ဆိုးက်ဳိးသာ မ်ားလို႔ မသံုးၾကပါ။

ကုသနည္း

ဗိုင္းရပ္စ္ေၾကာင့္ ျဖစ္တာမို႔ ကုသဖို႔ မလိုအပ္ဘဲ သူ႔ဘာသာ ေပ်ာက္ကင္း ႏိုင္တယ္။ ႏွစ္လနဲ႔ တစ္ႏွစ္ အတြင္း ၾကာႏိုင္တယ္။ ခပ္ျမန္ျမန္ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ လုပ္တဲ့နည္းေတြ ရွိတယ္။ ဒီနည္း ေတြထဲမွာ ေသာက္ေဆး၊ လိမ္းေဆး အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိတယ္။ ေသာက္ေဆး ထဲမွာ Cimetidine က အသံုးမ်ားတယ္။ တျခားနည္း ေတြထက္ ေပ်ာက္ကင္းခ်ိန္ နည္းနည္း ပိုၾကာတယ္။ ငယ္ရြယ္တဲ့ ကေလးေတြမွာ ေတာ့ ေသာက္ေဆးကိုသာ အဓိက သံုးတယ္။ 

ေသာက္ေဆးရဲ႕ အားနည္းခ်က္က မ်က္ႏွာမွာ ျဖစ္တဲ့ ငါးမ်က္စိ (Facial Mollusca) အတြက္ သိပ္အသံုးမဝင္ပါ။ ေကာင္းတာက ခုခံအား က်ဆင္းတဲ့ ေရာဂါသည္ ေတြမွာ ဒီနည္းလမ္းသာ ေရြးတာမ်ားတယ္။ ေဆးေပးတဲ့ အခါ Cimetidine 400-800mg ထိသံုးရပါတယ္။ အမ်ားစုက တစ္လေက်ာ္မွာ သက္သာ လာတယ္။ တခ်ိဳ႕ေစာၿပီး ေပ်ာက္တာလဲ ႀကံဳဖူးတယ္။

လိမ္းေဆးထဲမွာ Podophyllotoxin Cream (0.5%) ကို လိမ္းၾကတယ္။ ဒီေဆးကို မ်က္ႏွာမွာ သံုးရင္ သတိျပဳပါ။ အေရျပား စားသြားႏိုင္တယ္။ ကိ္ုယ္ဝန္ေဆာင္ေတြ မသံုးသင့္ပါ။ ကေလးကိုပါ ထိခိုက္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီအတြက္ Iodine နဲ႔ Salicylic Acid ကို ေရာလိမ္းလို႔ ရတယ္။ တျခားနည္း ေတြထဲမွာ Potassium Hydroxide, Tretinoin စတဲ့ လိမ္းေဆးေတြ လိမ္းေပးႏိုင္တယ္။ Cantharidin ဆိုတာ ၾကြက္ႏို႔၊အရည္ၾကည္ဖု မွာ သံုးတဲ့ လိမ္းေဆး တစ္မ်ဳိး ျဖစ္တယ္။ ဆရာဝန္ၫႊန္မွ သံုးပါ။ Imiquimod (T Cell Modifier) ကိုလဲ သံုးၾကတယ္။ သတိေတာ့ ထားရတယ္။

ေသာက္ေဆး လိမ္းေဆး မရသူေတြ အတြက္ Curettage ျခစ္ထုတ္တဲ့ နည္းကို သံုးၾကတယ္။ ငါးမ်က္စိ ေနရာကို ထံုေဆး (လိမ္းေဆး) ေပးၿပီး အထဲက ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ အရည္ကို ျခစ္ထုတ္တဲ့ နည္းပါ။ ေပ်ာက္ကင္းတာ သိသာတယ္။ ျပန္လဲ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အေရျပား ေဆးခန္း ေတြမွာေတာ့ ေလဆာနည္းနဲ႔ လုပ္ၾကတယ္။ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ အရည္သံုးၿပီး Cryotherapy နည္းနဲ႔ ေအးခဲေစတဲ့ နည္းလဲ ရွိေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီနည္းေတြ အားလံုးက အမာရြတ္ေတာ့ ထင္က်န္ ႏိုင္ပါတယ္။

ရတနာပံုေန႔စဥ္ ၊ စာ(၈)