အားလံုးေကာင္းပါသည္ . . . သုိ႔ေသာ္

အားလံုးေကာင္းပါသည္ . . . သုိ႔ေသာ္

ကုိေန (ေက်ာက္ပန္းေတာင္း)

လြန္ခဲ့သည့္လ တတိယပတ္ ထဲတြင္ တုိင္းေဒသႀကီး႐ုံး မိမိဌာနသုိ႔ လုပ္ငန္းညႇိႏႈိင္း အစည္းအေဝး သြားရပါသည္။ အစည္းေဝးမွာ ခ႐ုိင္အလုိက္၊ ၿမိဳ႕နယ္အလုိက္ မိမိတုိ႔ လုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ခ်က္ ႏွင့္ လုိအပ္ခ်က္ မ်ားကုိ တင္ျပျခင္း၊ တုိင္းေဒသႀကီး ဦးစီးမွဴးမွ လုပ္ငန္းဆုိင္ရာ ကိစၥမ်ား ရွင္းလင္း မွာၾကားျခင္း တုိ႔ျဖင့္ အစည္းအေဝးၿပီး ဆုံးခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္မွာ ညေန(၅) နာရီခဲြ ရွိေနၿပီ။ မိမိျပန္ ရမည့္ခရီးမွာ ယာဥ္လုိင္း ရွားပါးမႈ မရွိေသာ္လည္း ခရီး အတန္ငယ္ ေဝးသျဖင့္ ေနရာ အခက္အခဲ ျဖစ္မွာ၊ ေနရာ မရမွာ စုိးရသည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ နီးရာဂိတ္မွ ဆုိင္ကယ္ ကယ္ရီငွားကာ ဒေရာေသာပါး ေျပးရသည္။ အေရးထဲ ကြၽဲဆည္ကန္ ကားကြင္း မေရာက္ခင္ မုိးက သဲသဲမဲမဲ ရြာခ်လုိက္ရာ တစ္ကုိယ္လုံး စုိစုိရႊဲရႊဲ ျဖင့္ပင္ ကားကြင္းသုိ႔ ေရာက္ခဲ့ရၿပီး ကယ္ရီ ဆရာ၏ ေကာင္းမႈျဖင့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ခ ပုံမွန္ထက္ ေစ်းပုိ ေပးရသည့္ ေနာက္ဆုံးေပၚကား အေကာင္းစား ႀကီး ရပ္ထားသည့္ ဂိတ္သုိ႔ ေရာက္ရွိခဲ့ ပါသည္။

Express ကားႀကီးမွာ အေတာ္ပင္ သစ္လြင္လွပ ပါသည္။ ဂိတ္ ေကာင္တာတြင္ တာဝန္က်သည့္ စာေရးမ ငယ္ေလးမ်ား မွာလည္း သြက္လက္ ခ်က္ခ်ာ၍ အလြန္ ေဖာ္ေရႊပ်ဴငွာ ၾကပါသည္။ ေဖာ္ေရႊျခင္း မရွိသည္မွာ အဆုိပါ လုံမငယ္ေလး မ်ားလက္မွ ကမ္းလာသည့္ ေမာ္ေတာ္ကား လက္မွတ္ ျဖစ္ပါသည္။ ေမာ္ေတာ္ ကားခမွာ မိမိၿမိဳ႕ႏွင့္ မႏၲေလး ခရီးစဥ္ အတြက္ ေလအိတ္ကား ဟု ေခၚသည့္ မည္သည့္ Express ကားပင္ စီးစီး ပုံမွန္ကားခမွာ ေငြက်ပ္ ၅ဝဝဝ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုကားမွာ ပုံမွန္ထက္ ေငြက်ပ္ ၁၅ဝဝ ပုိေပးရသည့္ အျပင္ အသက္ အာမခံ အျဖစ္ ေငြက်ပ္ ၃ဝဝ ထပ္ေဆာင္းကာ ေပးလုိက္ ရေသးသည္။ ရွိေစေတာ့ ကား အသစ္စက္စက္ ႀကီးမုိ႔ ၀န္ေဆာင္မႈ စရိတ္စက မ်ားသျဖင့္ ပုိေပးရသလုိ အသက္ အာမခံ ဆုိသည့္ ကိစၥမွာလည္း ပူပူေႏြးေႏြး အေဝးေျပးလမ္း ယဥ္ေက်းမႈ အျဖစ္ပဲ ရွိေစေတာ့ဟု သေဘာထား လုိက္ရသည္။ ေငြက အေရးမႀကီး၊ လမ္းခရီးတြင္ အႏၲရာယ္ ကင္းဖုိ႔က အေရးႀကီးသည္ မဟုတ္ပါလား။

မိမိ ေရာက္ရွိခ်ိန္ႏွင့္ ယာဥ္ ထြက္ခြာမည့္ အခ်ိန္မွာ တစ္နာရီခဲြခန္႔ ကြာဟ ေနသျဖင့္ စုိရႊဲေနသည့္ မိမိ အဝတ္အစား မ်ားကုိျပကာ ဂိတ္တာဝန္ခံ ဟု ထင္ရသူထံ မ်က္ႏွာခ်ိဳ ေသြး၍ ေရခ်ိဳးခြင့္ေလး ေတာင္းလုိက္ ပါသည္။ သေဘာေကာင္း၍ နားလည္မႈ ရွိဟန္တူေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္က ၿပံဳးၿပံဳးေလးပင္ ေခါင္းညိတ္၍ ေရခ်ဳိးခြင့္ ျပဳပါသည္။ မိမိလည္း အျခားသူ မရွိခင္ ကပ်ာကယာပင္ အဝတ္အိတ္ မ်ားကုိ ေရခ်ိဳးခန္း အတြင္းယူကာ ေရစုိအဝတ္ မ်ားကုိ ခြၽတ္၍ ေရခ်ိဳးရန္ ျပင္လုိက္ခ်ိန္မွာ ႏွစ္ေပခန္႔ က်ယ္၍ ေလးေပ ခန္႔ နက္ေသာ ေရကန္ အတြင္းတြင္ ရွိေသာေရမွာ ေအာက္ေျခ ေလးလက္မ ခန္႔သာ ရွိပါသည္။ မိမိလည္း အဝတ္အိတ္ အတြင္းမွ ေျခာက္ေသာ အဝတ္ မ်ားကုိ လဲဝတ္ၿပီး ေျခေထာက္ ေရေဆးကာ ျပန္ထြက္ လာခဲ့ၿပီး စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ျဖင့္ ညေနစာ စားရန္ အျပင္ထြက္ ခဲ့ပါသည္။

ည(၇)နာရီ တိတိတြင္ ကားထြက္ခြာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကားလက္မွတ္ တြင္ ရွင္းရွင္း လင္းလင္း ေရးသားထာ းေသာ္လည္း လူမစုံသျဖင့္ မထြက္ႏိုင္ပါ။ ေနာက္က်သည့္ လူကုိ အျပစ္တင္ ရမည္လား၊ အခ်ိန္ ေနာက္က်ခံ ၍ ေစာင့္ေဖာ္ ရသည့္ ကားကုိ အျပစ္တင္ ရမည္လား မသိပါ။ မုိးမိထား သည့္ ခႏၶာကုိယ္ျဖင့္ ကားေပၚတြင္ ဖြင့္ထားသည့္ အဲကြန္း၏ ေအာက္တြင္ သည္းခံကာ ထုိင္ေန ရပါသည္။ ကား မထြက္ေသး သျဖင့္ အေပါ့အပါး သြားရန္ မိမိ လက္မွတ္ ဝယ္သည့္ ဂိတ္သုိ႔ ျပန္ဝင္ခဲ့ရာ ေရွ႕တြင္ ရပ္ထားသည့္ ကားအဆင့္ ႏွင့္ မထုိက္တန္ေသာ၊ ယူထားသည့္ ကားခ၏ တန္ဖုိးႏွင့္ မေလ်ာ္ညီေသာ သန္႔စင္ခန္း အတြင္း ဝင္လုိက္မိရာ အေတာ္ပင္ စိတ္ပ်က္ သြားမိၿပီး ကိစၥ အျမန္ၿပီးေအာင္ လုပ္၍ ျပန္ေျပး ခဲ့ရပါသည္။ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ေပၚ ေရာက္ခ်ိန္တြင္ ထူးထူးဆန္းဆန္း ပင္ အမ်ဳိးသား ယာဥ္ေနာက္လုိက္ မဟုတ္ဘဲ၊ အမ်ဳိးသမီး ယာဥ္ေနာက္လုိက္ တစ္ဦး ယူနီေဖါင္း ဝတ္ျဖင့္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ ေနသည္ကုိ ေတြ႕ျမင္ ရပါသည္။ ယဥ္ေက်း ပ်ဴငွာစြာျဖင့္ ပင္ ခရီးသည္ မ်ား၏ အမည္၊ ႏိုင္ငံသားအမွတ္ တုိ႔ကုိ လုိက္လံ မွတ္သားျခင္း၊ လုိအပ္သည့္ ေရသန္႔ဘူး၊ ပလတ္စတစ္ အိတ္မ်ား ေဝငွေပးျခင္း အျပင္ ထုိင္ခုံမ်ားကုိ သက္ေသာင့္ သက္သာ ျဖစ္ေအာင္ ကုိယ္တုိင္ လုိက္၍ အတင္အခ် ျပဳလုပ္ေပး ေနသည္ကုိ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေတြ႔ျမင္ ရေပသည္။

သုိ႕ေသာ္ မိမိၿမိဳ႕သုိ႕ ျပန္လည္ ေရာက္ရွိသည့္ တုိင္မိမိ ေမွ်ာ္လင့္ ထားသည့္ စကားႏွင့္ အျပဳအမူမ်ား လုပ္ေဆာင္ ျပျခင္း မရွိခဲ့သည္ကုိ မိမိစိတ္တြင္ ဘဝင္မက် ျဖစ္ေနမိ ပါသည္။ ယေန႔ အခ်ိန္အခါ တြင္ အျမန္လမ္း ႏွင့္ သက္ဆုိင္သည့္ ယာဥ္မ်ားႏွင့္ ခရီးသည္တင္ အေဝးေျပး ယာဥ္တုိင္းကို သက္ဆုိင္ရာ တာဝန္ရွိ သူမ်ား အစုအဖဲြ႕ျဖင့္ ယာဥ္၏ ႀကံ႕ခုိင္မႈ၊ အသုံးျပဳ ေနသည့္ တာယာ ေကာင္း၊ မေကာင္း၊ အေရးေပၚ ထြက္ေပါက္ အသုံးျပဳ၍ ရ၊ မရ၊ မွန္ခဲြရန္ တူ၊ ပုဆိန္ပါ၊ မပါ၊ မီးသတ္ ေဆးဘူး ပါ၊ မပါ စသည္ျဖင့္ မိမိတုိ႕ ၿမိဳ႕နယ္အလုိက္၊ လမ္းအလုိက ္ပုံမွန္ စစ္ေဆးမႈမ်ား၊ ေရွာင္တခင္ စစ္ေဆးမႈ မ်ားကုိ ခရီးသြား ျပည္သူမ်ား၏ အသက္ အုိးအိမ္စည္းစိမ္ လုံၿခဳံေရး အတြက္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိေနသည့္ ကာလျဖစ္ရာ အဆုိပါ ခရီးသည္တင္ အေဝးေျပး ယာဥ္မ်ား အေနျဖင့္လည္း မိမိတုိ႔ ယာဥ္ေပၚတြင္ ပါရွိသည့္ ခရီးသည္ မ်ား၏ အသက္ အႏၲရာယ္ လုံၿခံဳေရးကုိ မိမိတုိ႔တြင္ သာ တာဝန္ရွိ သည္ မဟုတ္ဘဲ ခရီးသည္ မ်ားကပါ ပူးေပါင္း ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္လာ ေစရန္ ႏွင့္ မိမိတုိ႔ ယာဥ္ေပၚတြင္ ပါရွိသည့္ အသက္ကယ္ ပစၥည္းမ်ား၏ အသုံးဝင္ပုံ ႏွင့္ အသုံးျပဳနည္း မ်ားကုိ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ အမွန္တကယ္ နားလည္ သိရွိ ထားရမည့္ အျပင္ ခရီးသည္မ်ား ကုိလည္း အသိပညာ ျဖန္႔ေဝ ေျပာျပရန္ လုိအပ္မည္ ဟု ထင္ပါသည္။ အခုေတာ့ ကားႀကီးက အဆင့္အတန္း ျမင့္ပါသည္။ အတြင္းပုိင္း အျပင္အဆင္ ကလည္း ေကာင္းလွ ပါသည္။ တာဝန္ယူ လုိက္ပါ လာသည့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ မယ္ေလး ကလည္း ယဥ္ေက်း ပ်ဴငွာ ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ……။

#Yadanarpondaily