သႏၲိသုခရသ
ေသာကမီးခဲ ၊ ရင္ထဲေလာင္ကၽြမ္း
ညိႇဳးႏြမ္းစိတ္ေတြ ၊ ပေပ်ာက္ေစမည့္
ေ၀ဒနာခပ္သိမ္း ၊ ကင္းပၿငိမ္းလ်က္
သူစိမ္းမဆန္ ၊ ရင္ခုန္သံသည္
နက္ဖန္အတြက္ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္
အသက္ရွည္ေရး ၊ ရည္ရြယ္ေတြးၿပီး
ပူေဆြးေသာက ၊ ဗ်ာပါဒတို႔
ကင္းပေစတာ ၊ သည္ကဗ်ာ ။
ကဗ်ာႏွင့္ငါ ၊ ေပ်ာ္ေမြ႕ကာျဖင့္
ဘယ္ခါမခြဲ ၊ အေဖာ္ပဲေလ
အၿမဲမကြာ ၊ လက္တဲြပါ၍
ကဗ်ာထဲမွာ ၊ အလွရွာေသာ္
သစၥာလည္းရွိ ၊ အလွရွိ၏။
ရွိသည့္အလွ ၊ ရွာေနရလွ်င္
သုခခ်မ္းသာ ၊ ေပ်ာ္ေမြ႕ရာတည့္
ေန႔မွာညမွာ ၊ ခင္တြယ္ပါ၍
ပန္းပမာလုိပဲ ၊ ငါ့ရင္ထဲမွာ
အၿမဲပြင့္လန္း ၊ ကဗ်ာပန္းသည္
လန္းလန္းလွလွ ၊ ပြင့္ေနရလွ်င္
ေသာကမီးခဲ ၊ အပူစဲၿပီ
ငါ့ရင္ထဲမွာ ၊ ၿငိမ္းခ်မ္း၏ ။ ။
ေက်ာ္လြင္ဦး (ပ်ဥ္းမနား)
( ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလထုတ္ ျမ၀တီရသစံုမဂၢဇင္းပါ ကဗ်ာက႑မွ )
.jpg)
No comments:
Post a Comment