တုႏႈိင္းမမီ ေမတၱာရည္

တုႏႈိင္းမမီ ေမတၱာရည္

ခုိင္ပြင့္သူ (ပညာေရး)

ျပာသိုလျပည့္ ေန႔သည္ အနေႏၲာ အနႏၲဂုိဏ္းဝင္ ေက်းဇူးရွင္ ျမတ္မိခင္မ်ား၏ ေမတၱာျပယုဂ္ အစံုစံုတုိ႔ အတြက္ ဂုဏ္ျပဳေပးေသာ ထူးျမတ္သည့္ ေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ေၾကာင့္ ေမ့ေလ်ာ့မႈ၊ ပ်က္ကြက္မႈ တို႔ျဖင့္ ေမြးေက်းဇူး၊ ေကြၽးေက်းဇူး အထူးထူးကုိ ေႏွာင္းေနာင္တ မရေစျခင္းငွာ ဤစာမြန္လႊာျဖင့္ အသိစိတ္ တုိ႔ကို ႏိုးထေစအပ္ ပါသည္။

ခုျမင္ ခုေပ်ာက္ ဆုိသကဲ့သို႔ အလြန္ တုိေတာင္းလွေသာ လူ႔ဘဝသက္တမ္း တစ္ခု ရရွိလာခ်ိန္တြင္ မိဘတုိ႔၏ ေနာက္ဆံုးခရီးကို ပို႔ေဆာင္ေပး ရသည့္ သားသမီးမ်ား ရွိသကဲ့သို႔ ငယ္ရြယ္ႏုနယ္ ေသးသည့္ သားသမီးမ်ား၏ ေနာက္ဆံုးခရီးကို ပို႔ေဆာင္ေပး ေနရေသာ မိဘတုိ႔မွာလည္း နည္းလွသည္ မဟုတ္ပါ။ သို႔အတြက္ မိဘမ်ားအေပၚ သားသမီး ဝတၱရား ေက်ပြန္မႈ ေနာက္မက် ေစလုိေသာ ဆႏၵမြန္ျဖင့္ ႏႈိးေဆာ္ျခင္း လည္းျဖစ္သည္။ သက္ရိွ ဘုရားဟု ဆုိအပ္ေသာ မိဘတုိ႔၏ ေက်းဇူးတရားကို သိတတ္သူ သာလွ်င္ လူျဖစ္ရ က်ဳိးနပ္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ေက်းဇူးရွိသူကို ေက်းဇူးဆပ္ ရသည္မွာလည္း ျမန္မာတုိ႔၏ ခ်စ္စရာ ေကာင္းေသာ ဓေလ့မ်ားတြင္ တစ္ခုအပါအဝင္ ျဖစ္သည္။

လူမ်ဳိး၊ ဘာသာ မတူျငားလည္း မိခင္တုိင္းသည္ တူညီေသာ ေမတၱာမ်ားကို ေပးစြမ္းခဲ့သူ ထာဝရ ေမတၱာရွင္မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္းကို သာဓက သက္ေသ တင္လုိက္ရ ပါသည္။ ခ်မ္းသာေသာ အေမ၊ ဆင္းရဲေသာ အေမ၊ ေတာရြာေန အေမ၊ ၿမိဳ႕ေပၚက အေမ၊ ေတာင္တန္းေဒသ က အေမ၊ ေျမျပန္႔က အေမ၊ သဘာဝ ေဘးအႏၲရာယ္ ၾကားက အေမ စသည္ျဖင့္ ဘဝမ်ဳိးစံုမွ အေမမ်ဳိးစံုတုိ႔၏ အဟုန္ျပင္းျပင္း စုန္ေရပမာ စီးဆင္းလ်က္ ရွိေသာ ေမတၱာ ေရတံခြန္မွ ေမတၱာေရစင္ တုိ႔ကို ေသာက္သံုးရွင္သန္ ခဲ့ၾကသည့္ ဘဝမ်ား မဟုတ္ပါေလာ။

အျခားေသာ ေမတၱာတရား တုိ႔တြင္ ေျပာင္းလဲမႈ ရွိေသာ္လည္း မိခင္တို႔၏ ေမတၱာတရားမွာ ေက်ာက္သားကဲ့သို႔ တည္ၿငိမ္ခုိင္မာ လွသည့္ အျဖဴစင္ဆံုး၊ အျမင့္ျမတ္ဆုံး မကုန္ခန္း ႏိုင္ေသာ အသြင္သဏၭာန္ ကို ေဆာင္သည္။ သားသမီးမ်ား အတြက္ဆုိလွ်င္ ရဲရင့္ျပတ္သား ေသာ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စား ဝံ့ေသာ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ မ်ားျဖင့္ ေလာကအလယ္ ရင္ဆုိင္ရမည့္ ဝဲဂယက္ အသြယ္သြယ္ တိ႔ုကို ေက်ာ္လႊား၍ ေမာ္ၾကြားႏုိင္သည့္ သတိၱမ်ဳိး ရွိၾကသည္။ မ်ဳိး႐ိုး၊ ဥစၥာ၊ ဂုဏ္၊ ႐ူပါ မည္သည့္အခ်က္ ႏွင့္မွ် ဆက္စပ္ျခင္း မရွိေသာ စၾကဝဠာတြင္းက အနႏၲေမတၱာရွင္ မ်ားျဖစ္သည္။ ေတာင္းဆုိး ပလံုးဆုိးသာ ပစ္ပယ္႐ိုးထံုးစံ ရွိေသာ္လည္း သားဆုိး၊ သမီးဆုိးမ်ားကို မပစ္ပယ္ႏိုင္ ၾကသကဲ့သို႔ ကိုယ္အဂၤါ မျပည့္စံုသည့္ သားသမီးမ်ား ေမြးဖြား ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ ရၾကသူ မိခင္တုိ႔ သည္လည္း ထုိသားသမီး မ်ားကို ပစ္ပယ္ခဲ့႐ိုး မရွိပါ။ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာမ်ား ပိုမုိပြား၍ ခ်စ္ၿမဲခ်စ္လ်က္ ခ်စ္ခဲ့ၾကသူမ်ားပါ။

အမ်ဳိးသမီးတုိ႔သည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အခ်ဥ္၊ အငန္၊ အစပ္ အရသာတုိ႔ကုိ လြန္ကဲစြာ ႏွစ္သက္ တတ္ၾကသည့္ သဘာဝ ရွိေသာ္လည္း ကလ လရည္ၾကည္ သေႏၶတည္သည့္ အခ်ိန္မွစ၍ မိမိ ႏွစ္သက္သည့္ အတုိင္း စားေသာက္ျခင္း တုိ႔မွ ဆင္ျခင္ၾက ရသည္။ အေနအထုိင္၊ အသြားအလာ ခက္ခဲပင္ပန္း ၾကရသည္။ ေသမင္းႏွင့္ စစ္ခင္းကာ ေမြးဖြားခဲ့ၾက ရသည္။ ေမြးဖြားၿပီး ႏုနယ္ငယ္ရြယ္ သည္မွ လူလား ေျမာက္သည့္တိုင္ ေကြၽးေမြးျပဳစု ေပးၾကေသာ ေမတၱာ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ တုိ႔ကို ၫႊန္းစာဖဲြ႕၍ မီႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ ပန္းတကာ တို႔ထက္ ေမႊး၍ စမ္းတကာ တုိ႔ထက္ ေအးျမေသာ ျပည့္စံုမႈတုိ႔ ေပးစြမ္းႏုိင္ၾက သူမ်ားျဖစ္သည္။ ဘယ္ခရီးကုိ ဘယ္ထီးႏွင့္ ဘယ္လမ္းကို ဘယ္ပန္းႏွင့္ဟု ထိန္းေက်ာင္းပဲ့ ျပင္မႈတုိ႔ျဖင့္ သားသမီးတုိ႔ ၏ ဘဝကို လွပေစခဲ့သူ မ်ားလည္း ျဖစ္သည္။ မည္သည့္ အေျခအေနတြင္မွ် ၿငိဳျငင္မႈ အေရး စိုးစဥ္းမွ် မေတြးေလသူ ထာဝရ ျဖည့္ဆည္းေပး ႏုိင္စြမ္းေသာ ေမတၱာ တန္ခုိးရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

လူသားမိခင္ မဆုိထားႏွင့္ အဟိတ္တိရစၧာန္ တုိ႔တြင္လည္း မိခင္ေနရာ ေရာက္ရွိလာၿပီ ဆုိလွ်င္ အေနအထိုင္၊ အျပဳအမူတုိ႔ ေျပာင္းလဲ လာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထုိသုိ႔ ေျပာင္းလဲျခင္း သည္လည္း သားသမီးမ်ား ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေရး၊ စားေသာက္ေရး တုိ႔အတြက္ ျဖစ္သည္။ ၾကက္ မိခင္သည္ ၾကက္ဥေလးမ်ား ကို ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ေငြ႕ ေႏြးေႏြးျဖင့္ ဒုကၡခံျပဳစု ေပးၿပီး အေကာင္ေပါက္ ေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ တစ္ႀကိမ္ေပါက္သည့္ ၾကက္သားေပါက္ ေကာင္ေရ မည္မွ်မ်ားသည္ ျဖစ္ေစ အစာရွာ ေကြၽးျခင္း၊ ေရရွာေပးျခင္း၊ ေဘးအႏၲရာယ္ တုိ႔မွ ကာကြယ္ေပးျခင္း အမႈတုိ႔ကို ျပဳေပးသည္။ မည္မွ် ယဥ္ပါးေအာင္ ေမြးျမဴထားသည့္ ၾကက္မျဖစ္ပါေစ၊ ၾကက္သားအုပ္မ ျဖစ္လာလွ်င္ ၾကက္သားေပါက္ ေလးမ်ားကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္လိုစိတ္ ျပင္းထန္ကာ မည္သူ႔ကိုမွ် အနီးအနားကို အကပ္မခံေတာ့ေပ။ ၾကက္သားေပါက္ အေရအတြက္ မ်ားေသာ္လည္း တစ္ေကာင္ တေလမွ်ပင္ အဆံုး႐ႈံး၊ အထိခိုက္မခံ လိုေသာ မိခင္ေမတၱာ ျဖင့္ ပူပင္ေသာက ျဖစ္ကာ ဟိုေျပး သည္ေျပးရ တက္မေအးသည့္ အျပဳအမူ မ်ားကိုလည္း အႀကိမ္ေပါင္း မ်ားစြာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရသည္။

သတၱဝါတို႔တြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ နားရြက္အျပင္ ထြက္ေနေသာ သတၱဝါ အမ်ဳိးအစားတုိ႔က သားသမီးမ်ားကို အေကာင္လုိက္ ေမြးဖြား၍ ႏို႔တုိက္ေကြၽးၾက သည္ဟု ဆုိသည္။ နားရြက္ကို အျပင္တြင္ မေတြ႕ရဘဲ နားေပါက္သာ ပါရွိေသာ သတၱဝါ အမ်ဳိးအစားတုိ႔က ဥမွ အေကာင္ေပါက္ သည္ဟု ဆုိၾကသည္။ မည္သို႔ပင္ ေမြးဖြား၍ မ်ဳိးပြားၾကသည္ျဖစ္ေစ သတၱဝါတုိင္း ၏ မိခင္တုိ႔သည္ မိမိတုိ႔၏ သားသမီးမ်ား အေပၚထားရွိေသာ ေမတၱာတရား ေၾကာင့္ မိခင္မျဖစ္မီ အေျခအေနႏွင့္ အျပဳအမူ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ တု႔ိ မ်ားစြာကြာျခား သြားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ၀မ္းၾကာတုိက္ အတြင္း သက္ဝင္ လႈပ္ရွားသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ မိခင္ႏွင့္ ရင္ေသြးတုိ႔၏ အခ်စ္စတင္ ျဖစ္ေပၚလာသည္ ဟု ဆုိၾကသည္။

ေလာကႀကီး တစ္ခုလုံုးကို ေမတၱာေပါင္းစံု တိ႔ုက တန္ဆာဆင္၍ ပံုေဖာ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ေမတၱာတရားႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ တုိ႔က ေလာကတစ္ခြင္ကို သာယာေစသည္။ ေမတၱာေပါင္းစံုတို႔ လႊမ္းၿခံဳ၍ ကိုယ္ခ်င္းစာ တရား၊ ေစတနာ သဒၶါတရား၊ က႐ုဏာ တရား၊ အၾကင္နာတရား တုိ႔ကုိ တုိးပြားေစသည္။ ေမတၱာေပါင္းစံု တုိ႔ျဖင့္ ၾကင္နာေဖးမ ကူညီၾကသည့္ လုပ္ရပ္မ်ား၊ ျဖည့္ဆည္းပ့ံပိုး လမ္းၫႊန္ ေပးသည့္ လုပ္ရပ္မ်ား၊ ထိန္းသိမ္း ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပး သည့္လုပ္ရပ္မ်ားကို ျမင္ေတြ႕ၾကားသိ ရလွ်င္ စိတ္ဘဝင္ ၾကည္ႏူးခ်မ္းေျမ႕ ၾကရသည္။ မိခင္ေမတၱာ ဟူသည္ ေမတၱာအေပါင္း တြင္ သရဖူေဆာင္းသည့္ ေမတၱာမ်ဳိး ျဖစ္သည္။

တစ္ေခတ္ၿပီး တစ္ေခတ္၊ တစ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ ျဖင့္ သကၠရာဇ္ေပါင္း မ်ားစြာ ေျပာင္းလဲ ကုန္လြန္လာ သကဲ့သုိ႔ တစ္သုတ္ၿပီး တစ္သုတ္၊ တစ္ဦးၿပီး တစ္ဦး ကြယ္လြန္ခဲ့သည့္ မိခင္ေပါင္း မ်ားစြာ ရိွခဲ့ေလၿပီ။ သိ႔ုေသာ္ ထာဝရ ေျပာင္းလဲျခင္း မရွိသည္မွာ မည္သည့္ ေမတၱာမ်ဳိးႏွင့္မွ် တုယွဥ္ႏႈိင္း၍ မမီႏုိင္ေသာ အရည္အေသြး ျပည့္ဝသည့္ မိခင္တုိ႔၏ ေမတၱာျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိခင္အေပါင္း သူရဲေကာင္းတုိ႔၏ ျမတ္ဂုဏ္အင္ကို ဂါရဝျဖင့္ စာစီေမာ္ကြန္းျပဳ လုိက္ရပါသည္။

ရတနာပံုေန႔စဥ္သတင္းစာ ၊ စာ(၂၀)