ေဘာလံုးပဲြရသ ခံစား ပါရေစ
စုိးမရ
ဗထူးကြင္းမွာ MNL ေဘာလံုးပြဲေတြ က်င္းပလာတာ သံုး၊ ေလးႏွစ္ ရွိၿပီ။ ကြင္းထဲဝင္ၿပီး မ်က္ဝါးထင္ထင္ တစ္ခါမွ မၾကည့္ဖူး ခဲ့ဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔ ကေတာ့ အေဖာ္ ေကာင္းတာနဲ႔ ဗထူးကြင္းထဲ ေရာက္သြားျဖစ္ ခဲ့တယ္။ အဲဒီေန႔က ရတနာပံု အသင္းနဲ႔ ရန္ကုန္အသင္း တုိ႔ကန္တဲ့ ပြဲပါ။
ဗထူးကြင္းကုိ မေရာက္တာ ၾကာၿပီ ျဖစ္တယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက မၾကာခဏ ေရာက္ျဖစ္ ေပမယ့္ အသက္ေလး ရလာေတာ့ မေရာက္ျဖစ္ ေတာ့ဘူး။ အဲဒီေန႔က ပထမဆံုး ျပန္ေရာက္ျဖစ္ ခဲ့တာပါ။
ဟိုတုန္းက ဗထူးကြင္း အေျခအေန နဲ႔ အခုျမင္ေတြ႕ ရတဲ့ ဗထူးကြင္း အေျခအေန ကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ မိတယ္။ ဟိုတုန္းက ေျမာက္ဘက္ နဲ႔ အေရွ႕ဘက္ က ပြဲၾကည့္စင္ ေတြက သစ္သားနဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ့ ပြဲၾကည့္ စင္ေတြ။ ၁၂ ရာသီလံုးလံုး ေနပူမုိးရြာ အမိုးမပါ ဘာမပါနဲ႔ ဆုိေတာ့ ခင္းထားတဲ့ အသားျပား ေတြဟာ လိမ္တြန္႔ ၾကြတက္ေနတယ္။ အခုေတာ့ ကြန္ကရစ္ ခင္းထားတဲ့ စင္ေတြ ျဖစ္ေနၿပီ။ အမိုးေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ မရွိေသးဘူး။
ေနာက္တစ္ခု တုိးတက္မႈ အေနနဲ႔ ေတြ႕ရတာက ေလးဖက္ ေလးတန္မွာ မီးေမာင္း စင္ႀကီးေတြ စိုက္ထူ ထားတာ ေတြ႕ရတယ္။ ညပြဲေတြလဲ ကန္လို႔ ရသြားၿပီေပါ့။
မေျပာင္းလဲ ေသးတာ ကေတာ့ ဂိုးစင္ျမင့္ပဲ။ အသင္း နာမည္နဲ႔၊ အသင္း အေရာင္ တို႔ကို သံျပားေပၚမွာ ေရးၿပီး ကပ္ထား၊ ဂိုးနံပါတ္ျပား ေတြကိုလဲ ဂိုးသြင္းတုိင္း လက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး လဲေပး၊ အဲဒီ ဂိုးစင္ေပၚမွာ လူတစ္ဦးက အသင့္ ထိုင္ေစာင့္ ေနရတာ။ အဲဒါဟို တုန္းကပါ။ ဒီကေန႔ ထိလဲ အဲဒီအတုိင္းပဲ ဆုိေတာ့ မႏၲေလးဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ သမုိင္းဝင္ ေရွးေဟာင္း ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး ျဖစ္လို႔မ်ား မေျပာင္းလဲဘဲ ေရွး အေမြအႏွစ္ကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ေနတာ မ်ားလားလို႔ အေတြးေပါက္ မိတယ္။
ေနာက္တစ္ခု အမွတ္ရ မိတာက ဗထူးကြင္းကို ေဘာလုံးပြဲ လာၾကည့္တိုင္း ခံစားရတဲ့ အရသာေလး တစ္ခု။ ဘာလဲ ဆိုေတာ့ ေဘာလံုးပြဲ မစခင္မွာ စမူဆာသုပ္တို႔၊ ဆိတ္သားကင္တုိ႔ စားေလ့ ရွိၾကတယ္။ အဲဒီတုန္း က ေဘာလံုးပြဲ ရွိတဲ့ ေန႔ဆုိရင္ ကြင္းထဲမွာ စမူဆာ သုပ္သည္ေတြ ေရာက္ေနၿပီ။ ႏွစ္ေခ်ာင္းေထာက္ စင္ေလးေတြနဲ႔။ ဘာကြာ သလဲေတာ့ မသိဘူး။ အျပင္မွာ စားရတဲ့ စမူဆာသုပ္ အရသာနဲ႔ ဗထူးကြင္း ထဲမွာ စားရတဲ့ စမူဆာသုပ္ ရဲ႕အရသာဟာ ဘယ္လုိမွ မတူဘူး။ အန႔ံေလး ႐ွဴလိုက္ရ တာနဲ႔ စားခ်င္စိတ္ အလိုလို ေပါက္လာတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေဘာလံုးပြဲ လာၾကည့္တဲ့ သူတိုင္း မွတ္မိၾကဦး မွာပါ။
ေနာက္တစ္ခု က ေဘာလံုးပြဲကုိ လာၾကည့္ျခင္း ရဲ႕ ခံစားခ်င္တဲ့ အရသာ က ေဘာလံုးသမား ေတြရဲ႕ ေဘာလံုးပညာ၊ ကြၽမ္းက်င္မႈ ေတြကို ေတြ႕ျမင္ခ်င္ လုိ႔ပါပဲ။ ေဘာလံုးသမား ေတြရဲ႕ အလိမ္၊ အေခါက္၊ အေပးအယူ၊ အဖမ္းအဆီး စတဲ့ ကြၽမ္းက်င္မႈ ေတြကို မ်က္ဝါး ထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ ခ်င္လို႔ပါ။
ဗထူးကြင္း ဆိုတာ အထက္ ျမန္မာျပည္မွာ အထင္ကရ ကြင္းႀကီး။ ဒီလို ကြင္းမ်ဳိးမွာ ေျခခ်ႏိုင္ဖုိ႔၊ ကစားႏိုင္ဖုိ႔ ဆိုတာ ေတာ္႐ံု၊ တန္႐ံု အရည္အခ်င္း ရွိ႐ံုနဲ႔ မရဘူး။ ေခတ္ အဆက္ဆက္ ဒီ ဗထူးကြင္း ကေန ေမြးထုတ္ေပးလိုက္တဲ့ ႏိုင္ငံ့ လက္ေရြးစင္ေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚေပါက္ ခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ ေဘာလံုးပြဲကို လာၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္ေတြဟာ ဟိုတုန္းက လာၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္နဲ႔ အခု လာၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္ အမ်ားႀကီး ကြာလွပါတယ္။ ဟိုတုန္းကလဲ ေဘာလံုးပြဲ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ အားမလို အားမရ ျဖစ္ၿပီး ဆဲတာ ဆိုတာ မရွိခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရွိေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူအနည္းစု ပါ။ အသံတစ္သံ၊ ႏွစ္သံ ေလာက္ပါ။ ပြဲၿပီးသြားရင္ ႏိုင္ႏိုင္၊ ႐ႈံး႐ႈံး ေက်ေက်နပ္နပ္ ေအးေအးေဆးေဆး ပါပဲ။
ခုျမင္ေတြ႕ ေနရတဲ့ MNL ေခတ္ပြဲေတြ က်ေတာ့ ေျပာင္းလဲ ကုန္ၿပီ။ ကိုယ့္အသင္းကို အားေပးရင္ ၿပီးေရာ။ ပရိသတ္ မ်ားဖို႔ အဓိက။ ဒီေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈေတြ လုပ္လာတယ္။ အက်ႌ ေဝတယ္။ ဦးထုပ္ ေဝတယ္ စသျဖင့္ေပါ့။
ေနာက္တစ္ခု ကေတာ့ အားေပးမႈပံုစံ။ အားမေပး ရဘူး မဟုတ္ပါဘူး။ အားေပးလို႔ ရပါတယ္။ ႏုိင္ငံျခားပြဲ ေတြမွာ ၾကည့္ေလ။ သူတို႔လဲ ကုိယ့္အသင္းကို အားေပး ၾကတာပါပဲ။
အခု ကြၽန္ေတာ္တု႔ိ ဆီမွာ ေဘာလံုးပြဲ အားေပးၾကပံုက ေဘာလံုးပြဲ မစခင္ကေန ေဘာလုံးပြဲ ၿပီးသည္ထိ ၾကမ္းၾကမ္း တမ္းတမ္း၊ ညစ္ညစ္ ညမ္းညမ္း ေျပာဆိုျပဳမူ အားေပးၾကတာ။ ကြမ္းတံေတြး ထုပ္ေတြ၊ ဖိနပ္ေတြ ဆိုတာ ပလူပ်ံ ေနတာပဲ။ တစ္ဦးတည္း ႏွစ္ဦးတည္း မဟုတ္ဘူး။ ကြင္းေလးဖက္ ေလးတန္ စလံုးပါပဲ။
ေဘာလံုးသမား မဆိုထားနဲ႔။ ဒုိင္လူႀကီးေရာ၊ အလံကိုင္ေရာ၊ ဘယ္သူမွ မလြတ္ဘူး။ ေဘာလံုး ကစားရင္း လဲက်သြားရင္ ဒုိင္လူႀကီးက ျပစ္ဒဏ္ေပးရင္၊ အလံကုိင္က အလံေထာင္ရင္ အားလံုးဟာ သူတို႔ အတြက္ မေက်နပ္စရာ ေတြေပါ့။
လာၾကည့္တဲ့ ေဘာလံုး ပရိသတ္ အမ်ားစုက အမ်ဳိးသားေတြ ခ်ည္းပဲ။ အဲဒီသူေတြ ၾကည့္လိုက္ရင္ အာဆြတ္ ထားသူေတြ ခ်ည္းပဲ။ ဗထူးကြင္း ပတ္ပတ္လည္မွာ ဘီယာဆုိင္ ေတြကလဲ ေပါမွေပါ။ ေဘာလံုးပြဲ မစခင္ ဘီယာဆိုင္ထဲ အရင္ဝင္၊ အာဆြတ္ၿပီးေတာ့ ကြင္းထဲေရာက္ ေဘာလံုးပြဲ ၿပီးျပန္ေတာ့ ဘီယာဆုိင္ထဲ ျပန္ေရာက္။ အဆင္ကို ေျပလို႔။
ေဘာလံုးပြဲရဲ႕ အရသာေလး က ဟုိတုန္းကလုိ ခံစားရ ေလမလား လု႔ိ လာၾကည့္မိ ပါတယ္။ စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါ ဆင္းရဲတာပဲ ႀကံဳခဲ့ရပါ ေတာ့တယ္။ ဒီလို ပရိသတ္မ်ဳိး အားေပးတဲ့ ဒီလုိ ေဘာလံုးပြဲေတြ ကေန ဘယ္လို ေဘာလံုး ရသမ်ဳိး ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ခံစားလို႔ ရႏုိင္ပါ့မလဲ...။
ကစားေနတဲ့ ေဘာလံုး သမားေတြ ပိုၿပီး ႀကိဳးစားခ်င္ လာေအာင္၊ ပိုၿပီး စြမ္းရည္ျပ လာႏိုင္ေအာင္ အားေပး ရမွာပါ။ ေဘာလံုးပြဲ ခ်စ္တယ္၊ ေဘာလံုးပြဲ ရသ ခံစားခ်င္တယ္ ဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ပရိသတ္ေတြရဲ႕ အားေပးမႈ ပံုစံ ေျပာင္းလဲဖို႔ လုိၿပီ။ ျမန္မာ့ေဘာလုံး အဆင့္အတန္း ျမင့္မား တုိးတက္ေစဖု႔ိ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ အားေပး ၾကပါလို႔ ေမတၱာရပ္ခံ ပန္ၾကား အပ္ပါတယ္။
#Yadanarpondaily
No comments:
Post a Comment