ဆားလင္းကုန္းရြာ မွ ေညာင္ရမ္းမင္းဆက္ အင္း၀ေခတ္ ပိဋကတ္တုိက္

ဆားလင္းကုန္းရြာ မွ ေညာင္ရမ္းမင္းဆက္ အင္း၀ေခတ္ ပိဋကတ္တုိက္

မေကြးတိုင္း ေဒသႀကီး ေရစႀကိဳ ၿမိဳ႕နယ္ ဆားလင္းကုန္း ေက်းရြာ ကုိယ့္အား ကုိယ္ကိုး သိန္းထိုက္စံ စာၾကည့္တိုက္ ဖြင့္ပြဲသို႕ တက္ေရာက္ သတင္း ရယူရန္ ဖိတ္ၾကား သျဖင့္ မိုင္ ၂ဝ နီးပါးခရီး ကို ဆုိင္ကယ္ တစ္စီးျဖင့္ ခရီးႏွင္ ခဲ့သည္။

ယခု သြားေရာက္သည့္ ဆားလင္းကုန္း ရြာသည္ ျမန္မာ့သမိုင္း စာမ်က္ႏွာ ထက္က ရြာတစ္ရြာ ျဖစ္ေၾကာင္း ၾကားဖူးနားဝ ရွိသျဖင့္ သြားလိုစိတ္က ျပင္းျပ ေနခိုက္ ဖိတ္ၾကားျခင္း ခံရသျဖင့္ သြားေရာက္ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ဆားလင္းကုန္း ရြာသည္ အင္းဝေခတ္ မွ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ အထိ လက္႐ံုးရည္ ၊ ႏွလံုးရည္ ႏွင့္ ျပည့္စံုသူ လူခြၽန္လူမြန္ မ်ား ထြန္းေပၚရာ ရြာျဖစ္ေၾကာင္း သမိုင္း မွတ္တမ္းမ်ား အရ ေလ့လာ သိရွိရသည္။

ႏွလံုးရည္ႏွင့္ ျပည္စံုသူဟု ဆိုရာတြင္ စာေပ က်မ္းဂန္ အရာတြင္ ပညာရွိ စာဆိုေတာ္မ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး လက္႐ံုးရည္ ႏွင့္ ျပည့္စံုသူ ဆိုသည္မွာ ထူးခြၽန္ ထက္ျမက္ေသာ စစ္မႈထမ္းကို ဆိုလိုသည္။ လက္႐ံုးရည္ ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ စစ္မႈထမ္းမ်ား အနက္ (၁) ဗလနႏၵစည္သူ ၊ (၂) နႏၵစည္သူ ၊ (၃) နႏၵရာဇသႀကၤန္ တို႕သည္ အင္းဝေခတ္ ေညာင္ရမ္း မင္းဆက္ ဟံသာဝတီေရာက္ မင္းလက္ထက္ ၌ ဘုရင္၏ အမႈေတာ္ ထမ္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

ထိုပုဂၢိဳလ္ မ်ားသည္ အင္းဝပ်က္ေသာ္ အေလာင္း မင္းတရားႀကီး ထံတြင္ စစ္မႈထမ္း ၾကျပန္သည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ား အနက္ ဆားလင္းကုန္း ဗိုလ္မွဴး ဗလနႏၵ စည္သူ ကို အေလာင္း မင္းတရားႀကီး က သကၠရာဇ္ ၁၁၁၉ ခုႏွစ္ ဝါဆိုလဆန္း ၁၄ ရက္ေန႕၌ ထီးနီ ၊ ကြမ္းခြက္ ၊ ဓားနက္ ၊ လက္ဖက္အိုး ၊ တေကာင္းပိတ္ တို႕ႏွင့္တကြ ပခန္းႀကီးၿမိဳ႕ ကို ေပးသနား ခဲ့သည္။ တစ္ဖန္ အေလာင္း မင္းတရားႀကီး ကပင္ ဗလနႏၵစည္သူ ကို စည္သူ ေနာ္ရထာဘြဲ႕ ကို ထပ္မံ ခ်ီးျမႇင့္ ျပန္သည္။ ရတနာပူရ စတုတၴ ၿမိဳ႕တည္ ၊ နန္းတည္ မင္းတရားႀကီး ကလည္း ဗလနႏၵ စည္သူ အား ေျမစြန္းဝန္ ရာထူးကို ေပးအပ္ ျပန္သည္။ သကၠရာဇ္ ၁၁၈၁ ခုႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေက်ာ္ ၂ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႕ တြင္ ေနမ်ဳိးမင္းထင္ ေနာ္ရထာဘြဲ႕ကို ထပ္မံ ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ ျပန္သည္။

ဤကဲ့သို႕ ဘြဲ႕အမ်ဳိးမ်ဳိး ကို ခံယူ ရရွိခဲ့ေသာ ဆားလင္းကုန္း ဗိုလ္မွဴး ဗလနႏၵစည္သူ သည္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ ရွမ္း - ျမန္မာစစ္ပြဲ ၊ ျပည္ၿမိဳ႕ မြန္ - ျမန္မာစစ္ပြဲ ၊ ရန္ကုန္ မြန္ - ျမန္မာစစ္ပြဲ ၊ သန္လ်င္ မြန္ - ျမန္မာစစ္ပြဲ ၊ ယိုးဒယား - ျမန္မာစစ္ပြဲ တို႕တြင္ ေရွ႕တန္းမွ ဦးေဆာင္ပါဝင္ ခဲ့ေသာ သူရဲေကာင္း တစ္ဦး ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ သူရဲေကာင္း ထြန္းေပၚခဲ့ရာ ဆားလင္းကုန္း ရြာသည္ ယခုအခါ အိမ္ေျခ ၁၂၈ အိမ္ ၊ အိမ္ေထာင္စု ၁၅၁ စု၊ လူဦးေရ ၇၃၂ ဦးတို႕ ေနထိုင္ၾကၿပီး အင္းဝေခတ္ ၊ ေညာင္ရမ္း မင္းဆက္ လက္ထက္က သိမ္အျဖစ္ လည္းေကာင္း ၊ ပိဋကတ္တိုက္ ၊ စာၾကည့္တိုက္ အျဖစ္ လည္းေကာင္း အသံုးျပဳ ခဲ့ေသာ အုတ္တိုက္ႀကီးမွာ ယခုအခါ သခၤါရနယ္ ၏ သေဘာ သဘာဝ တရားႏွင့္ အညီ ယိုယြင္း ပ်က္စီးလ်က္ ရွိရာ အေရွ႕ဘက္ ႏွင့္ အေနာက္ဘက္ နံရံ တစ္ဝက္ခန္႕ ႏွင့္ ေျမာက္ဘက္ နံရံသာ က်န္ရွိ ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ ရသည္။ ထိုေခတ္ ထိုအခါ ထိုကာလ ကတည္းက ဆားလင္းကုန္း ရြာတြင္ စာၾကည့္တိုက္ ရွိခဲ့ၿပီး ယခုကဲ့သို႕ ကုိယ့္အား ကုိယ္ကုိး သိန္းထိုက္စံ စာၾကည့္တိုက္ ဖြင့္လွစ္ႏိုင္မႈ အတြက္ ဂုဏ္ယူ ဝမ္းသာ ပီတိျဖစ္ခဲ့ ရသည္။

အဆိုပါ ဆားလင္းကုန္း ရြာရွိ သာသနိက အေဆာက္အအံု မ်ားသည္ ပခန္းႀကီး ၿမိဳ႕ေဟာင္း အနီးတစ္ဝိုက္ ပုဂံေခတ္ ေနာက္ပိုင္းမွ စ၍ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ထိ သာသနိက အေဆာက္အအံု ၃ဝဝ ေက်ာ္တြင္ ပါဝင္ ျခင္းေၾကာင့္ သမိုင္းေခတ္ အဆက္ဆက္၏ သမိုင္း အေမြအႏွစ္ အေဆာက္အအံု မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာ မွတ္သား ခဲ့ရသည္။

သို႕အတြက္ က်န္ရွိ ေနေသးသည့္ သမိုင္း တန္ဖိုးႀကီး မားေသာ အေမြအႏွစ္ မ်ားကို သက္ဆုိင္ရာမွ ထိန္းသိမ္း၍ ကမၻာလွည့္ ခရီးသြား လုပ္ငန္း ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး တြင္ ေနရာသစ္ အျဖစ္ တိုးခ်ဲ႕ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ဳိးတို႕၏ အက်ဳိးကို လည္းယွဥ္ ၊ ေဒသလည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးေစမည့္ အလားအလာ ေကာင္းမ်ား ရွိေနပါေၾကာင္း ဦးဝင္းႀကိဳင္ ၏ ပခန္းေဒသ သမိုင္းဦးအစ စာစုကို ကိုးကား၍ အက်ဳိးမ်ား ေစရန္ ရည္သန္ ေရးသား အပ္ပါသည္။

ေဖထြဏ္းေဇာ္ (ေရစႀကိဳ)