မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း

ေဆာင္းပါး ၇-၅-၂ဝ၁၈

''ကိုယ္တစ္ဦးတည္း လုပ္ေဆာင္လွ်င္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ အလုပ္ကိုသာ ၿပီးႏုိင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္စုေပါင္း ညီညာအမ်ားပါဝင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ လိုက္ၾကလွ်င္ ႀကီးမားခမ္းနားေသာ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားကို ရရွိပါသည္။''

ဟယ္လင္ကဲလား (မ်က္မျမင္စိတ္ဓာတ္ေရး ျမႇင့္တင္ေဟာေျပာသူႏွင့္ စာေရးသူ)

ဆရာ့ဆရာမ်ားေရးသား ေဟာၾကားခဲ့သမွ် မွတ္သားရဖူးပါသည္။ အခါတစ္ပါးမွာ အရွင္အာနႏၵာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေဟာၾကားသင္ျပေသာ တရားေတာ္၏ အက်ဳိးမ်ားေၾကာင့္ သူ၏အသိအျမင္ အမူအက်င့္မ်ား တိုးတက္ေျပာင္းလဲ ေကာင္းမႈ၌ ၿမဲလာသျဖင့္ ေက်းဇူးတင္လြန္း လွသည္။ ႏႈတ္မွထုတ္ေဖာ္ ေလွ်ာက္တင္ေလသည္။ ခ်ီးက်ဴးသည့္ သေဘာပင္။ 

"အရွင္ဘုရား ဆရာသမားေကာင္း၊ မိတ္ေဆြ ခင္ပြန္းေကာင္းကို ေပါင္းေဖာ္မွီဝဲရျခင္း၏ အက်ဳိးတရားကား အလြန္တရာႀကီးမား လွပါေပသည္။ေကာင္းမြန္ေသာ ဆရာသမား၊ ေကာင္းမြန္ေသာ မိတ္ေဆြတို႔ႏွင့္ ဆံုစည္းရျခင္းသည္ ရည္မွန္းခ်က္လုပ္ငန္းစဥ္ ေအာင္ျမင္ျခင္းအတြက္ ခရီးတစ္ဝက္ၿပီးေျမာက္ ျခင္းႏွင့္တူေပ ေတာ့သည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ မွန္ကန္ပါသလား ဘုရား။"

"မဟုတ္ေသးဘူး အာနႏၵာ။"တပည့္ေတာ္ ဆိုလိုသည္မွာ အလုပ္၏  ၅ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းၿပီးေျမာက္ သေလာက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိျခင္းပါဘုရား။"

"မမွန္ေသး။" "ရည္မွန္းခ်က္ထက္ဝက္ ေအာင္ျမင္ၿပီးစီး သကဲ့သို႔ အလားတူသည္ဟု ထင္ပါသည္ဘုရား။" သုံးႀကိမ္လံုးဘုရားရွင္က ျငင္းပယ္ ဖယ္ရွားေတာ္မူသည္။"ညီေတာ္အာနႏၵာ၊ ဆရာသမားေကာင္း၊ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း မ်ားႏွင့္ ေပါင္းေဖာ္ယွဥ္တြဲ အမွီသဟဲျပဳရျခင္းသည္ မိမိႀကံစည္ ေအာင္ျမင္လိုေသာ လုပ္ငန္းစဥ္၏ ၁ဝဝ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္ေသာ ခရီးအဆံုးသို႔ ေရာက္ရွိၿပီးစီးျခင္းႏွင့္ အလားသ႑ာန္ တူေပသည္။ ေကာင္းေသာဆရာ၊ ေကာင္းေသာ အေပါင္းအေဖာ္ဟူသည္ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ရာႏႈန္းျပည့္ ၁ဝဝ ရာခုိင္ႏႈန္း အေထာက္အပ့ံျဖစ္ေစေသာ စြမ္းအားရွိၾကေပသည္ဟု မွတ္ယူပါေလာ့။" မဂၤလာတရားေတာ္ဟူေသာ မေကာင္းမႈကို ပယ္ေဖ်ာက္၊ ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္၊ က်က္သေရအျဖာျဖာ ေရာက္ရွိေစမည့္ ၃၈ျဖာေသာ အခ်က္မ်ားကို ေဟာၾကားရာတြင္ "မိတ္ေဆြ၊ ဆရာ၊ အေရးအႀကီးဆံုး၊ အေျခခံအက်ဆံုး၊ ပထမဦးဆံုးအျဖစ္ အဓိကထားကာ ၫႊန္ၾကားပါ၏။ လူမိုက္ေတြကို ေရွာင္ေသြလႊဲလို႔၊

မမွီဝဲႏွင့္ကင္းေအာင္ေန။ ပညာရွိကို အစဥ္တြဲလို႔၊ မွီဝဲဆည္းကပ္ နည္းယူေလဟု မိန္႔ၾကားခဲ့ပါ၏။ အားလံုးသိၿပီးသား မဂၤလသုတ္ပါ။

ဒီဃဇာဏုသုတ္လာ သမၸဒါတရားေလးပါးတြင္ ကလ်ာဏမိတၱသမၸဒါ၊ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း ျပည့္စံုေအာင္ရွာေဖြ ေပါင္းသင္းပါဟု မိန္႔ၾကားဖူးပါေသး၏။ စက္ေလးပါး တရားေတာ္တြင္လည္း သပၸဳရိသ ဥပနိႆယစက္။ ဆရာေကာင္း၊ သမားေကာင္း၊ ရဲေဘာ္ရဲဘက္၊ အေပါင္းအသင္းေကာင္းမ်ား ရွိေနေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေဟာၾကား ေတာ္မူျပန္ပါ၏။

ေကာင္းမြန္ေသာဆရာ၊ ေကာင္းမြန္ေသာ မိတ္ေဆြ၊ ေကာင္းမြန္ေသာလူမႈ ပတ္ဝန္းက်င္၊ အသိုင္းအဝိုင္းသည္ လူတစ္ဦးအတြက္ အလြန္အေရးႀကီးေသာ အဓိကအခ်က္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားဓမၼမ်ားတြင္ ေတြ႕ရွိ နာၾကားၾကရပါ၏။ မွတ္သားက်င့္သံုး ရမည္ျဖစ္ပါ၏။ အခိုင္အမာအႀကိမ္ႀကိမ္ ေဟာၾကားေတာ္မူသျဖင့္ မည္မွ်ေလးနက္ မည္နည္း ခ်င့္ခ်ိန္တိုင္းဆ ေတြးဆၾကည့္ၾက ပါကုန္ေလာ့။ စာေရးသူ၏ ကိုယ္ေတြ႕ဘဝမွ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္

နမူနာေဖာ္ျပကာ တင္ျပပါရေစ။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၂ဝခန္႔က ကြၽန္ေတာ္သည္ စာေပနယ္မွ စာေရးဆရာအခ်ဳိ႕ႏွင့္ ေဟာေျပာပြဲမ်ား အတူသြားၾကရင္း ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ၾကသည္။ ဆရာဦးသိန္းလြင္(အဂၤလိပ္စာ)၊ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ၊

ဆရာေကာင္းသန္႔၊ ဆရာမိုး (Follow Me) စသည့္ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္အေလ်ာက္ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝကို ႀကီးမားေသာ အေထာက္အပံ့ အကူအညီမ်ား အေၾကာင္းအားေလ်ာ္စြာ ေပးခဲ့ၾက ဖူးပါသည္။ မေရမတြက္ႏုိင္ပါ။ နမူနာ တစ္ခုအျဖစ္ ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ၏ ေစတနာကို ေျပာျပလိုပါသည္။ တစ္ခါေသာ္ စာေပ ေဟာေျပာပြဲတစ္ခု အတူသြားၾကစဥ္ ေလွကေလးတစ္စင္း ေပၚမွာသူက ေမးပါသည္-

"ဗိုလ္မွဴးႀကီး အိုးပိုင္အိမ္ပိုင္ရွိၿပီလား။"

ကြၽန္ေတာ္က ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနသည့္ ဝန္ထမ္းျဖစ္သျဖင့္ ျပည္လမ္း၊ ျပည္ေထာင္စုရိပ္သာရွိ တုိက္ခန္းမွာ ေနထိုင္ပါသည္။ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ရာမရွိပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အမွန္အတိုင္းသာ ေျဖလိုက္ပါသည္-

"မရွိပါဘူး။"

"ကိုယ္ပိုင္အိမ္မရွိဘူးလား။"

"မရွိဘူး။"

"ကိုယ္ပိုင္အခန္းေရာမရွိဘူးလား။"

မိမိမဝယ္ႏုိင္သျဖင့္-

"မရွိဘူး"ဟုသာ ေျဖရပါ၏။

"ေျမကြက္ေကာရွိသလား။"

ဝန္ထမ္းမ်ားကို ေျမကြက္ေလွ်ာက္ထား ခြင့္ေပးၿပီး မဲခ်ေပးသျဖင့္ သာေကတၿမိဳ႕နယ္ အစြန္အဖ်ားရွိ လယ္ကြက္ထဲ အကြက္ခ်လ်ာထားေသာ ေျမတစ္ကြက္ေတာ့ ရဖူး၏။ သံဆူးႀကိဳး ေလးခတ္ထား၏။

"ရွိတယ္ဆရာႀကီး။"

"အိမ္မေဆာက္ဘူးလား။"

"အိမ္မေဆာက္ႏိုင္ေသးပါဘူး။"

"စ ေဆာက္ႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ ပင္စင္မယူခင္ ေနစရာေလးတစ္ခုရွိဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။"

ဆရာေဒါက္တာ ခင္ေမာင္ညိဳက အသက္အားျဖင့္ မိမိထက္ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ႏွစ္ခန္႔ ႀကီးပံုရပါသည္။ မိမိထက္ အေတြ႕အႀကံဳလည္း မ်ားပါသည္။ မိမိႏွင့္ ရင္းႏွီးခင္မင္သျဖင့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း အႀကံေပးပါသည္။ ေတြ႕ဆုံၾကေသာ စကားဝိုင္း၊ စားေသာက္ဝိုင္းမ်ား တြင္လည္း စကားစပ္မိလွ်င္ မိမိကိုအိမ္ေဆာက္ သင့္ေၾကာင္း ေျပာေလ့ရွိခဲ့ပါ၏။ ပင္စင္ယူဖို႔ရာက ဆယ္ႏွစ္ခန္႔ လိုေသးသျဖင့္ ခပ္ေအးေအးပါပဲ။ ဤသို႔ျဖင့္ ေနလာရာမွ ျပည္လမ္း ျပည္ေထာင္စု

ရိပ္သာအိမ္ခန္းမွ ဗဟန္းဝန္ထမ္း အိမ္ရာဝင္းထဲသို႔ ေျပာင္းရပါသည္။ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ အတည္တက်ရွိမွ ေကာင္းမည္ကို သေဘာေပါက္ လာပါသည္။ "ဗိုလ္မွဴးႀကီး အိုးပိုင္အိမ္ပိုင္ရွိၿပီလား။"

"မရွိေသးဘူး။"

"ေျမရွိတယ္မဟုတ္လား။"

"ၿမိဳ႕ျပင္မွာ မိသားစုကမႀကိဳက္လွဘူး။"

"အၿငိမ္းစားယူဖို႔ ဘယ္ေလာက္လိုေသးလဲ။"

"ငါးႏွစ္"

"ဟာ...ငါးႏွစ္ဆုိတာ ခဏေလးပဲ။ အဲဒီပင္စင္ ယူခါနီး ငါးႏွစ္ဆုိတာ ကုန္လြန္တာ အင္မတန္ ျမန္ဆန္လွတယ္။ ဗိုလ္မွဴးႀကီး အခုေဆာက္မွ ပင္စင္ယူတဲ့ အခ်ိန္ေနစရာရွိမယ္။ အိမ္တစ္လံုးျဖစ္ေအာင္ ေဆာက္ေတာ့။"

"ကြၽန္ေတာ့္မွာ အိမ္တစ္လံုးစာပိုက္ဆံက လံုလံုေလာက္ေလာက္ မရွိေသးဘူး။ နည္းနည္းပါးပါး...။" "နည္းနည္းပါးပါးက ဘယ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္။ က်င္းတူး၊ အုတ္ျမစ္ခ်၊ စလို႔ရတာနဲ႔စၿပီး ေဆာက္သြားပါ။ ၫႊန္ခ်ဳပ္ဘဝနဲ႔ မေဆာက္ရင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီး အၿငိမ္းစားဘဝမွာ တအားပင္ပန္း သြားလိမ့္မယ္။" "ဟုတ္လား။" ကြၽန္ေတာ္ကထပ္ေမး မိေလသည္။ "ကြၽန္ေတာ့္ဆရာေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ၊ တကၠသိုလ္ပါေမာကၡ၊ ကထိကဘဝက အစိုးရေပးတဲ့ တိုက္ႀကီး၊ ကားႀကီးေတြနဲ႔ ဟန္က်ပန္က် ေနရင္းက ပင္စင္လည္း ယူရၿပီဆိုေရာ ေနေရး၊ ထိုင္ေရး ဒုကၡေရာက္ၾကရတာပဲ။ ႀကိဳတင္ေျမာ္ေတြး ျပင္ဆင္ထားတဲ့လူ တစ္ဦး၊ ႏွစ္ဦးပဲ ဣေျႏၵမပ်က္ ေနႏိုင္ၾကတယ္။ အမ်ားစုဟာ ကြၽမ္းျပန္ၿပီး ထိုးဆင္းသြားၾက ရွာတာပဲ။ ဗိုလ္မွဴးႀကီး အိမ္ေလးကို အျမန္ဆံုးေဆာက္ေနာ္။"

သူ၏ကိုယ္ေတြ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား၏ အျဖစ္အပ်က္သာဓကမ်ားကို ထင္ရွားေအာင္ ေျပာျပၿပီး သတိေပးသည္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဆရာႀကီးေဒါက္တာ ခင္ေမာင္ညိဳက အခါခါသတိေပး တိုက္တြန္းသျဖင့္ လံုးခ်င္းစာအုပ္မ်ား တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ဆယ္အုပ္ကိုးအုပ္ အဆက္မျပတ္ေရး။ ပရိသတ္ကလည္း အားေပးၾကသျဖင့္ ထြက္သမွ်အကုန္ ကုန္။ ေရာင္းရ၏။ ဆရာေကာင္းသန္႔၊ ဆရာဦးသိန္းလြင္တို႔ ပံုႏိွပ္စက္မ်ားျဖင့္ မနားတမ္းပံုႏိွပ္ ထုတ္ေဝေရးကို ဖိဖိစီးစီးဝိုင္းဝန္း ကူညီၾက။ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္ ရွိလွ၏။ 

ေရးခ၊ ထုတ္ခ၊ ျဖန္႔ခ၊ ဝင္ေငြထိထိေရာက္ေရာက္ ရွိေနေသာ ဆယ္ႏွစ္ခန္႔ အခ်ိန္ကာလအတြင္း လက္ရွိေနထိုင္ေသာ ႏွစ္ထပ္တိုက္တစ္လံုးကို သံုးႏွစ္မွ် အခ်ိန္ယူေဆာက္ရင္း ၿပီးစီးသြားပါေတာ့သည္။ ပင္စင္ယူရေတာ့ မိမိမွာ မပူပင္ရ။ ေနစရာရွိေနေပၿပီ။ ေရာင္းရသမွ် စာအုပ္မ်ားသည္ အုတ္ခဲ၊ ဘိလပ္ေျမ၊ သစ္မ်ားျဖစ္လာေလ၏။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္က ေပ (၈ဝ x၁ဝဝ) ေျမကြက္၏ တန္ဖိုးသည္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ေရ၊ မီး၊ လမ္း အစစအရာရာ

တိုးတက္ ေကာင္းမြန္ခဲ့သျဖင့္ ယခုအခါ အဆမ်ားစြာ တိုးတက္ခဲ့ပါၿပီ။ တိုက္အိမ္ကေလးသည္လည္း ေဆာက္ခဲ့စဥ္ကထက္ အဆမ်ားစြာ ေၾကးတန္ခဲ့ေပၿပီ။ အလြန္တရာ ကံေကာင္းခဲ့ပါသည္။ မွန္သည့္အတိုင္း ဝန္ခံပါမည္။

စစ္သားဘဝ ၂၆ႏွစ္၊ ဝန္ထမ္းဘဝ ၁၁ႏွစ္၊ အစိုးရလခစား ၃၇ ႏွစ္လုပ္ခဲ့စဥ္က မ်ားမ်ားစားစား မစုေဆာင္းႏိုင္ခဲ့ပါ။ စာေရးဆရာဘဝ စာအုပ္ေပါင္း ၁၁၇အုပ္ေရးသား။ (ကိုယ္တိုင္)ထုတ္ေဝ၊ (ကိုယ္တိုင္) ျဖန္႔ခ်ိ၊ ဝါသနာပါရာ ဒုတိယ အသက္ေမြးပညာႏွင့္ အိမ္တစ္လံုး ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ရာမွ ေငြေၾကးသိန္းေထာင္နဲ႔ ခ်ီတန္ေနေသာ အိမ္မွာ ေနထိုင္ႏိုင္ပါ၏။ မိမိေတာ္၍ကား မဟုတ္ခဲ့ေပ။ မိမိစာကို ႏွစ္သက္အားေပး ဖတ္႐ႈၾကေသာ စာဖတ္ပရိသတ္၊စာေပျမတ္ႏိုးတတ္သူ မ်ားအပါအဝင္ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာခင္ေမာင္ညိဳ၊ ဆရာ ဦးသိန္းလြင္၊ ဆရာေကာင္းသန္႔၊ ဆရာမိုး(Follow Me) စသည့္ အက်ဳိးႀကီးမားေအာင္ ကူညီေပးခဲ့ၾကသည့္ မိတ္ေကာင္း ေဆြေကာင္း ကလ်ာဏ မိတၱအေပါင္း၏ ေက်းဇူးတရား

ႀကီးမားပံုကို ကိုယ္ေတြ႕ႀကံဳခဲ့ ရပါသည္။ ဘိလပ္ေျမ၊ အုတ္၊ သံေခ်ာင္း၊ သစ္ စသည္မ်ား အိမ္တစ္လံုးစာဝယ္ ခြင့္ရရန္ ထုိစဥ္ကစီမံခြင့္ျပဳ ေပးခ့ဲၾကေသာ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာသမားအႀကီးအကဲမ်ား၏ ေက်းဇူးဂုဏ္ကိုလဲဦးၫြတ္ပူေဇာ္ပါ၏။ (သပၸဳရိသဥပနိႆယစက္ဟု ဆိုရပါမည္)။  သစၥာရွိစြာ အသက္စြန္႔လွဴ၍ ႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ဳိးအတြက္ က်ရာေနရာမွာ ထမ္းရြက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္ၾကပါ၏။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ၾက၏။ အကုန္အက် မႀကီးမားလွဘဲ အိမ္တစ္လံုးကို ေဆာက္ၿပီးသြားခဲ့သည္။ ကလ်ာဏမိတၱ သမၸဒါဟူေသာ အခ်က္ အေရးႀကီးပံုကား ထင္ရွားလွသည္။ ကြၽန္ေတာ္ အၿငိမ္းစားဝန္ထမ္း ေဟာင္းဘဝ ဆယ္ႏွစ္ခန္႔ ျဖတ္သန္းခဲ့သည္။ မဆင္းရဲလွပါ။ မခ်မ္းသာေသာ္လည္း ဤသို႔စာေပတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ရင္း က်န္းက်န္းမာမာႏွင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနႏိုင္ျခင္းမွာ ဆရာေကာင္းမ်ား၊ မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ား၏ ေက်းဇူးတရားမ်ားပင္ မဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ာ။

ခ်စ္ႏုိင္ (စိတ္ပညာ)

ရတနာပံုေန႔စဥ္သတင္းစာ စာ (၄)

#Yadanarpondaily