ေလာကဓံတုိ႔လြန္ေသာ္

ေလာကဓံတုိ႔လြန္ေသာ္

မဒါေလး

အက်ဳိးအေၾကာင္း၊ အဆိုးအေကာင္း ႏွင့္ အၿမဲဒြန္တြဲ ေနေသာ ေလာကႀကီးတြင္ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္ရသည္ ကိုက သင္ယူျခင္းမ်ား မ်ားျပားလွသည္။ မိမိက တစ္ပါးသူကို သင္ေပးျခင္းထက္ သင္ယူျခင္း အတြက္ကမူ အရင္းအႏွီး မ်ားလြန္းလွသည္။ အခ်ိန္ (သို႔မဟုတ္) ေငြ ဤႏွစ္ခုတည္း ႏွင့္ မလုံေလာက္ ေသာအခါ တစ္ခါတစ္ရံ ဘဝမ်ားကို စေတးရတတ္ ျပန္ေသးသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ သိကၡာတရား ႏွင့္ အလဲအထပ္ လုပ္ရသည္လည္း ရွိသည္။ မည္သို႔ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေစ အက်ိဳးရလဒ္ ေကာင္းမ်ားကို လူအေတာ္ မ်ားမ်ားက ေမွ်ာ္လင့္တတ္ ၾကသည္။

တစ္ခါတစ္ရံ ၾကမ္းတမ္းလြန္း လွသည့္ ေလာကဓံ တရားမ်ား ေအာက္ မည္သည့္ ေျဖရွင္းခ်က္၊ မည္သည့္ အက်ဳိးရလဒ္၊ မည္သည့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ် မရွိဘဲ အသက္စြန္႔ သြားရသူ မ်ားလည္း ရွိသကဲ့သုိ႔ မဆိုသေလာက္ ေသာ ေလာကဓံ ေလအေဝွ႕ကို ရင္မဆိုင္ႏိုင္ဘဲ ဘဝကို အ႐ံႈးေပး သြားၾကသူ မ်ားလည္း မနည္းေပ။ မည္သို႔ပင္ ႀကံဳေစ အေကာင္းဆံုး၊ အႀကံ့ခိုင္ဆံုး ႏွင့္ သတၱိရွိရွိ ရင္ဆုိင္ ေက်ာ္ျဖတ္ ႏုိင္ရန္က လူသားတစ္ဦး၏ အရည္အခ်င္းပင္ျဖစ္သည္။ ေလျပည္ၿပီးလွ်င္ မုန္တိုင္းထန္တတ္ သကဲ့သုိ႔ မုန္တိုင္းၿပီး လွ်င္လည္း ေလျပည္ ေရာက္လာ တတ္သည္မွာ သဘာဝပင္ ျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ မုန္တိုင္းထန္ၿပီးမွ ပိုမိုသာယာ လာသည္မ်ား ကိုလည္း ေတြ႕ျမင္ႏုိင္သည္။ 

သဘာဝတရား၏ ဆန္းၾကယ္မႈ ေနာက္သုိ႔ လိုက္ကာ ေတြေဝ ေငးေမာ ေနမည့္အစား သဘာဝက ေပးေသာ အေကာင္းဆံုး ဆုလာဘ္ အျဖစ္ အရာအားလံုးကို အက်ိဳးရွိရွိ အသံုးျပဳ တတ္ရန္သာ လိုအပ္သည္။လူတြင္လည္း လူသားစြမ္းအင္ အရင္းအျမစ္ ရွိသကဲ့သို႔ သဘာဝမွ ေပးေသာ အရာမ်ား အားလံုး သည္လည္း သူ႔ပင္ကို စြမ္းအင္ႏွင့္ အရင္းအျမစ္ ရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုစြမ္းအင္ အရင္းအျမစ္ တုိ႔သည္ အသံုးခ်သူ အေပၚ မူတည္ၿပီး တန္ဖိုး ေျပာင္းလဲ သြားႏုိင္သည္။ လူတစ္ဦး၏ ေအာင္ျမင္မႈ၊ တုိးတက္မႈ စသည္တုိ႔ကို ထိုသူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား အေပၚတြင္ တုိင္းတာၾက သကဲ့သို႔ အရာဝတၱဳ မ်ားကို ေျပာင္းလဲႏုိင္မႈ အေပၚ မူတည္၍လည္း လူတစ္ဦး၏ အေရးပါမႈကို ေဖာ္ျပတတ္ ၾကသည္။

စစ္မွန္ေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ စစ္မွန္ေသာ ခင္မင္မႈ၊ စစ္မွန္ေသာ အားကိုး ယံုၾကည္မႈ၊ စစ္မွန္ေသာ ကူညီေဖးမမႈ ထိုအရာမ်ား မရွိပါဘဲ လူလူခ်င္း ဆက္ဆံရာတြင္ တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္း အခ်ိန္ကာလ ၾကာျမင့္လာ သည္ႏွင့္အမွ် ေဝးကြာ သြားတတ္ ၾကသည္မွာ ျဖစ္ၿမဲဓမၼတာပင္ ျဖစ္သည္။ ခိုင္ၿမဲေသာ အခ်စ္၊ သစၥာရွိေသာ ဘဝဟု မည္သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ ေျပာေနၾက ပါသနည္း။ သစၥာေဖာက္ ခံရသည္ ဆိုေသာ ခံစားခ်က္ကို ဘာေၾကာင့္ နာၾကည္းၾက ရပါသနည္း။ ဘာမွ် မေျပာပ ေလာက္ေသာ ဘဝ ပင္လယ္ထဲမွ ေရပြက္ခန္႔ ေလးကို ဘာေၾကာင့္ ႀကီးက်ယ္ေသာ မုန္တိုင္းအျဖစ္ ထင္ျမင္ခံစား ေနၾကသနည္း။ အေတြးမ်ား ျဖာလ်က္ ေသာကလည္း ေပြခဲ့ဖူး ၾကမည္။

ထိုသူမ်ားသည္ အမွန္တကယ္ပင္ ေလာကဓံကို အေသအခ်ာ ရင္မဆုိင္ရဲၾက သူမ်ား၊ ေလာကတြင္ အခက္အခဲ မ်ားကို လက္ေတြ႕ ရင္မဆိုင္ဖူး သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သဘာဝႏွင့္ စိတ္ခံစားမႈတြင္ လက္ေတြ႕ က်က် မစဥ္းစားႏုိင္ဘဲ စိတ္ခံစားမႈကို ေရွ႕တန္းတင္ လြန္းၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သို႔အတြက္ေၾကာင့္ အေသးငယ္ဆံုး ကိစၥတစ္ခုႏွင့္ ႀကံဳလွ်င္ပင္ လြယ္လြယ္ အေလွ်ာ့ေပးကာ ေတြးတတ္ ၾကသည္။ မိမိထက္ သူတစ္ပါး အျပစ္ကို ပိုျမင္တတ္ လာၾကသည္။ မိမိ တာဝန္ယူ ရမည့္ အပိုင္းမ်ား တာဝန္ မယူႏိုင္သည္မ်ား အေပၚတြင္ သံသယျဖင့္ အျခားသူမ်ားကို ခ်ိန္ထိုး ျမင္တတ္ လာၾကသည္။ ထိုသုိ႔ျဖင့္ ထိုသူမ်ားမွာ လူအမ်ားႏွင့္ ေဝးသည္ထက္ ေဝးသြား တတ္ၾက သကဲ့သို႔ လူသား အရင္းအျမစ္၏ တန္ဖိုးကိုလည္း ေလွ်ာ့တြက္ လာၾကသည္။ အေလးမထားေသာ ဆက္ဆံမႈမ်ဳိး ဆက္ဆံတတ္ လာၾကသည္။ မထီမဲ့ျမင္ ျပဳတတ္ လာသည္။ ထိုသို႔ မိမိဆက္ဆံ လိုက္ေသာ သူမ်ားထံမွ တုံ႔ျပန္မႈ ခံရလွ်င္ေတာ့ အဆိုးရြားဆံုး တံု႔ျပန္ေျဖရွင္း တတ္ၾကသည္။ လူသားခ်င္း စာနာမႈ ဟူသည္ ထိုသူတုိ႔၏ သဏၭာန္တြင္ မရွိတတ္ၾက။ အရာအားလံုး လက္ေတြ႕မက်ေသာ မိမိတို႔ အေတြ႕အႀကံဳ မ်ားက မွန္သည္ဟု တစ္သမတ္တည္း စြဲမွတ္ ထားၾကသည္။

ယံုၾကည္မႈ လြန္ကဲျခင္းသည္ အဆိုးရြားဆံုး သံသယကို ျဖစ္ေပၚေစႏုိင္ သကဲ့သို႔ ယံုၾကည္မႈ မဲ့လြန္း ပါကလည္း အဆိုးရြား ဆံုးေသာ ဆံုး႐ံႈးမႈကို ျဖစ္ေပၚ ေစသည္။ မိမိ၏ ယံုၾကည္ရာ အတြက္ သူတစ္ပါး၏ သိကၡာကို နင္းမေျခ သင့္ေပ။ မိမိ ယံုၾကည္ခ်က္ ကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ရန္ လိုအပ္သည္။ အခ်ိန္ယူကာ အဘက္ဘက္မွ စဥ္းစား ေတြးေခၚျခင္း (သို႔မဟုတ္) ခ်ိန္ထိုး တုိင္းတာျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီး မွသာ ျဖစ္သင့္သည္ ႏွင့္ မျဖစ္သင့္ ေသာအရာ၊ ျဖစ္လာသည္ ႏွင့္ လက္ရွိ ျဖစ္ေနေသာ အရာမ်ားကို ႏႈိင္းယွဥ္ ျမင္တတ္ လာမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ မိမိဘက္က အဘက္ဘက္မွ ျပည့္စံုေအာင္ တုိင္းတာၿပီးမွ သာလွ်င္ ျဖစ္သင့္သည္ မျဖစ္သင့္သည္၊ မွားသည္ မွန္သည္ကို ဆံုးျဖတ္ သင့္သည္။ သို႔မွသာ ေလာကဓံလႈိင္း မည္မွ် ၾကမ္းေစကာမူ အၿပံဳးမပ်က္ဘဲ ရင္ဆုိင္ႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ သည္ မိမိကို အေကာင္းဆံုး သင္ျပ ေပးႏိုင္ေသာ ဆရာတစ္ဦး ျဖစ္သကဲ့သို႔ အဆိုးရြား ဆံုးေသာ မိတ္ေဆြ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္ကို အခ်ိန္ႏွင့္ အမွ် သတိျပဳ သင့္သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွ ေကာင္းေသာ အရာမ်ားကို သင္ယူ ေလ့လာၿပီး တာဝန္မဲ့စြာ ေျပာဆိုမႈ မ်ားကို ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ကာ ခ်င့္ခ်ိန္ မွတ္ယူသင့္သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္မွ တုိက္ခုိက္မႈ မ်ားေလေလ မိမိကိုယ္ကို ရင့္က်က္ သည္ထက္ ရင့္က်က္ေအာင္ ပိုမိုသင္ယူ ေလ့က်င့္ ႏုိင္ရမည္။ သို႔မွသာ ေလာကဓံ မည္ကဲ့သို႔ ၾကမ္းၾကမ္း ''နင္လားဟဲ့ ေလာကဓံ ၾကမ္းခ်င္တုိင္း ၾကမ္းလာစမ္း'' ဟု အၿပံဳးမပ်က္ ရင္ဆုိင္ႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ လူတစ္ဦးသည္ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္လံုရန္ႏွင့္ ယံုၾကည္ခ်က္ ခိုင္မာရန္သာ အေရးႀကီးသည္။ ဘဝရွိေနသေရြ႕ေလာကဓံ လႈိင္းေပၚ နိမ့္ခ်ည္ ျမင့္ခ်ည္ ကူးခပ္ေနရဦးမည္ ျဖစ္သျဖင့္ အားစိုက္ကာ ကူးခပ္ေနရန္သာ လိုအပ္သည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ ဟူသည္ လက္ေတြ႕ မက်ေသာ ကူညီမႈမ်ိဳးျဖင့္ သင့္ကို အၿမဲတိုက္ခိုက္ရန္ ေခ်ာင္းေနသည့္ မိတ္ေဆြဆိုးႀကီး ျဖစ္သည္။

သို႔အတြက္ လူသားတုိင္း ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေကာင္းမြန္စြာ ေနထိုင္ရင္း ေလာကဓံ တုိ႔ကို အၿပံဳးမပ်က္ ရင္ဆိုင္ႏုိင္ၾက ပါေစဟု ဆႏၵျပဳ ေရးသားလိုက္ရ ပါသည္။

#Yadanarpondaily