( ရွိန္းထက္ )
အိႏၵိယစစ္သား မ်ား၏ ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ အသက္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္ လူငယ္တစ္ဦး ေသဆံုးမႈ ျဖစ္စဥ္သည္ ဇူလိုင္လ ကတည္းက ယခုအခ်ိန္ထိ ေျဖရွင္းမရ ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ကက္ရွ္မီးယား ေဒသ၌ ဆႏၵျပသူမ်ားျဖင့္ စည္ကားေနၿပီး ဘုရားဖူးသူ ေပါင္း ၅ဝဝဝ ေက်ာ္ ေသာင္တင္ခဲ့သည္။ အင္တာနက္လိုင္း ဆက္သြယ္ေရး ႏွင့္ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္ေရး အားလံုးကို ပိတ္ပစ္ခဲ့ ရသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံတကာက ကက္ရွ္မီးယား ကို " အိႏၵိယထံမွ ထြက္ေျပးေတာ့မည့္ ကက္ရွ္မီးယား " ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္ခဲ့ ၾကသည္။ ဇူလိုင္လ အေစာပိုင္း ကတည္းကစ၍ ယခု အခ်ိန္ထိ ဆႏၵျပမႈအတြင္း ေသဆံုးသူေပါင္း ၆ဝ ခန္႔ရွိခဲ့ၿပီး ၅ဝဝဝ ခန္႔ ဒဏ္ရာရရွိ ခဲ့ၾကသည္။ ပါကစၥတန္ လိုလားေသာ ကက္ရွ္မီးယား ျပည္သူမ်ားသည္ ပါကစၥတန္ အစိုးရကို သူတို႔အတြက္ တစ္စံုတစ္ခု လုပ္ေပးေစခ်င္ ၾကသည္။
သို႔ေသာ္ ကက္ရွ္မီးယား ကို ပါကစၥတန္ တို႔ လူသိရွင္ၾကား ကူညီလိုက္ပါက အိႏၵိယ ႏွင့္ က်ိန္းေသ စစ္ျဖစ္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ေက်ာကသာ ကက္ရွ္မီးယား အၾကမ္းဖက္သမား မူဂ်ာဟစ္ မ်ားကို စစ္လက္နက္ ပစၥည္း ေထာက္ပံ့ေပး ခဲ့ရသည္။ ယခုအခါ ပါကစၥတန္ အစိုးရ၏ သေဘာထား သည္ တစ္နည္းတစ္ဖံု ေျပာင္းလဲ လာခဲ့သည္။ ကက္ရွ္မီးယား ကိစၥကို လူသိရွင္ၾကား လုပ္လာၿပီး ေဝဖန္လာသည္။
အၾကမ္းဖက္သမား ဟု မီဒီယာမ်ားက ေခါင္းစဥ္တပ္ ထားေသာ ဆာလာဟူဒင္ ကို ကရာခ်ိတြင္ မီဒီယာမ်ားႏွင့္ စကားေျပာခြင့္ ေပးခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ကက္ရွ္မီးယား အေရးေၾကာင့္ အိႏၵိယႏွင့္ ပါကစၥတန္ ၾကားတြင္ ႏ်ဴကလီးယား စစ္ပြဲျဖစ္ပြား ရေတာ့မည္ ဟူေသာ စကားလံုးမ်ား ကိုပင္ ပါကစၥတန္ အစိုးရက ခြင့္ျပဳေပး ခဲ့သည္။ အိႏၵိယအ စိုးရက ပါကစၥတန္ ၏ ေျပာင္းလဲလာေသာ ကက္ရွ္မီးယား သေဘာထား မ်ားကို သတိထား ေစာင့္ၾကည့္ ေနရၿပီး အိႏၵိယ-ပါကစၥတန္ ႏွစ္ႏိုင္ငံသည္ ကမၻာ့အေရွ႕ဖ်ား ၌ ႏ်ဴကလီးယား စစ္ပဲြျဖစ္ရန္ အနီးစပ္ဆံုး ႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ဆယ္စုႏွစ္ႏွင့္ခ်ီကာ ထိပ္ဆံုးက ရွိေနသည္။
အိႏၵိယ၏ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတြင္ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ကို ပထမဆံုး အသံုးမျပဳရန္ ပါရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံတစ္ခုခု ၏ အသံုးျပဳ တိုက္ခိုက္ျခင္း ခံရပါက မည္သည့္ ႏိုင္ငံကိုျဖစ္ေစ ရွိသမွ်အင္အား အကုန္သံုး ၿပီး တိုက္ခိုက္ခြင့္ ရွိသည္ဟု ေဖာ္ျပထား သည္။ အိႏၵိယ အာဏာရ ႏုိင္ငံေရး အသိုင္းအဝိုင္း အဆက္ဆက္ လက္ကိုင္ထား ခဲ့သည္မွာလည္း ယင္း မူဝါဒသာ ျဖစ္သည္။
အကယ္၍ ပါကစၥတန္၏ ႏ်ဴကလီးယား ျဖင့္ တိုက္ခိုက္ခံရလွ်င္ အိႏၵိယအတြက္ ေရြးခ်ယ္စရာ ႏွစ္ခုသာရွိသည္။ ျပန္တိုက္မလား၊ ေရွာင္ေျပးမလား ဟူ၍ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရွိသူ အဆက္ဆက္ႏွင့္ အာဏာရ ေခါင္းေဆာင္ အဆက္ဆက္က ျပန္တိုက္မည္ ဟုသာ ေျဖၾကားခဲ့ ၾကသည္။ အိႏၵိယႏွင့္ ပါကစၥတန္သည္ အတိတ္က ကက္ရွ္မီးယား ေၾကာင့္ စစ္ပြဲသံုးႀကိမ္ ျဖစ္ပြားခဲ့သည္။ မူဂ်ာဟစ္ ဆာလာဟူဒင္ က ကက္ရွ္မီးယား ေၾကာင့္ ယခုတစ္ႀကိမ္ ျဖစ္မည့္ အိႏၵိယႏွင့္ ပါကစၥတန္ စစ္ပြဲသည္ ႏ်ဴကလီးယားစစ္ပြဲ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ကမာၻ၏ ဒုတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ ကို အသံုးျပဳ တိုက္ခိုက္မည့္ ေခတ္သစ္စစ္ပြဲ တစ္ခု ျဖစ္လာမည္ဟု ဆိုသည္။
၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္က ပါကစၥတန္သည္ အေသးစား ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ထိပ္ဖူး မ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာ စမ္းသပ္ ထုတ္လုပ္ႏုိင္ ခဲ့သည္။ ဒုတိယကမာၻ စစ္အတြင္းက ဟီ႐ိုရွီးမားၿမိဳ႕ေပၚသို႔ ႀကဲခ်ခဲ့သည့္ အေမရိကန္ တို႔၏ ႏ်ဴကလီးယားဗံုး အရြယ္အစား ထက္ ၁ဝ ပံုတစ္ပံုသာ ရွိကာ ဒံုးပ်ံမ်ားတြင္ တပ္ဆင္ ပစ္ခတ္ရန္ အေကာင္းဆံုး အရြယ္အစား ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ပါကစၥတန္တြင္ အိႏၵိယကို ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္ရာတြင္ ေရြးခ်ယ္စရာ သိပ္မရွိေပ။ ဒံုးပ်ံတြင္ တပ္ဆင္ ပစ္ခတ္မည့္ နည္းတစ္နည္းသာ ရွိသည္။ ပါကစၥတန္ သည္ ေရငုပ္ သေဘၤာျဖင့္ ႏ်ဴကလီးယား ထိပ္ဖူး သယ္ေဆာင္ၿပီး ပစ္ခတ္မည့္ နည္းပညာကို ယခု အခ်ိန္ထိ မပိုင္ဆိုင္ေသးဘဲ ေလယာဥ္တင္ သေဘၤာလည္း မရွိေသာေၾကာင့္ တျခား ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ အသံုးမျပဳ ႏုိင္ျခင္းသည္ အိႏၵိယတို႔ထက္ အားနည္းခ်က္ ျဖစ္ေနသည္။
အိႏၵိယသည္ ပင္လယ္ျပင္ မည္သည့္ ေနရာကမဆို သူ၏ ေရငုပ္သေဘၤာ မ်ားဆီမွ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ကို ပါကစၥတန္ အထိ ေရာက္ေအာင္ ပစ္ခတ္ႏိုင္သည္။ ထို႔ျပင္ သူ၏ ေလယာဥ္တင္ သေဘၤာကလည္း ပါကစၥတန္ၿမိဳ႕ မ်ားကို ျပာျဖစ္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္စြမ္း လည္း ရွိေနသည္။ ေနာက္ တစ္ခ်က္မွာ အိႏၵိယတို႔၏ အသစ္စက္စက္ အသံုးမျပဳရ ေသးေသာ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရးစနစ္ ျဖစ္သည္။ ဆယ္စုႏွစ္ႏွင့္ခ်ီ သုေတသနျပဳ ထုတ္လုပ္ ထားေသာ အိႏၵိယတို႔၏ ေလေၾကာင္းရန္ ကာကြယ္ေရး စနစ္သည္ စမ္းသပ္မႈမ်ား တြင္သာ ေအာင္ျမင္ထားၿပီး လက္ေတြ႕ စစ္ေျမျပင္တြင္ စမ္းသပ္မႈ မျပဳလုပ္ ရေသးေပ။ ရာခိုင္ႏႈန္း အမ်ားစု ကာကြယ္ႏိုင္စြမ္း ရွိသည္ဟု သံုးသပ္ခံထား ရၿပီး ပါကစၥတန္ ထက္ မ်ားစြာ သာလြန္သည့္ အခ်က္တစ္ခ်က္ လည္းျဖစ္သည္။ အိႏၵိယ၏ ဘရာမို႔စ္ တာေဝးပစ္ဒံုးပ်ံ မ်ားသည္ မိုင္ေပါင္း ေထာင္ႏွင့္ခ်ီ ေရာက္ေအာင္ ပစ္ခတ္ႏိုင္စြမ္း ရွိၿပီး စူပါေဆာနစ္ ဒံုးပ်ံမ်ားကိုပင္ အိႏၵိယတို႔ ရရွိလုနီးပါး အေျခအေနတြင္ ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒံုးပ်ံေလာက တြင္လည္း ပါကစၥတန္တို႔ အိႏၵိယကို ယွဥ္ႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။
ပါကစၥတန္၏ စစ္ဘက္သည္ အဓိက အေမရိကန္၏ အေထာက္အပံ့ ႏွင့္သာ ရွင္သန္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။ စစ္ျဖစ္ပြားခဲ့ ပါက ယခု ပါကစၥတန္၏ မဟာမိတ္ အသစ္ျဖစ္ေသာ တ႐ုတ္ကလည္း အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ေတာက္မည္ ျဖစ္သည္။ အေမရိကန္ ကလည္း သံသယရွိစရာ မလိုဘဲ အားလံုးကို ျဖတ္ေတာက္ပစ္မည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအရာမ်ားသည္ ပါကစၥတန္ အတြက္ စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ပါကစၥတန္၏ ႏ်ဴကလီးယား ဒံုးပ်ံမ်ားမွာ အိႏၵိယကို တိတိက်က် ထိမည္ ဟုလည္း မဆိုႏုိင္ေသးေပ။ ပါကစၥတန္က ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ ထိပ္ဖူးပစ္လိုက္ၿပီ ဆိုသည္ႏွင့္ ႐ုရွား၊ အေမရိကန္ ႏွင့္ တ႐ုတ္ တို႔သည္ ျဖစ္သည့္နည္း ႏွင့္ ယင္းဒံုးပ်ံကို ၾကားျဖတ္ ပစ္ခ်ၾကမည္ ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ပါကစၥတန္၏ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ထိပ္ဖူး အိႏၵိယေျမကို က်ေရာက္ရန္သည္ ရာခုိင္ႏႈန္း အနည္းငယ္ အားေလ်ာ့ သြားရဖြယ္ ရွိသည္။ ထို႔ျပင္ တာေဝးပစ္ ဒံုးပ်ံမ်ား၏ အားနည္းခ်က္ တစ္ခုကလည္း ရွိေန ေသးသည္။ ပစ္မွတ္ကို လံုးဝကြက္တိ ထိမွန္မႈ မရွိျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အိႏၵိယေျမကို ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ထိပ္ဖူး က်သည္ ဆိုေသာ္လည္း နယူးေဒလီကို ျပာပံုျဖစ္ေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ ႏုိင္လွ်င္ ပါစၥတန္ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ျပာက်မည္ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်က္ကို နားလည္ေသာ ပါကစၥတန္ တို႔ကလည္း အဓိက ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ နယူးေဒလီ ကို ပထမဆံုး ပစ္မွတ္ထား ေနျခင္းျဖစ္သည္။ နယူးေဒလီ သာ က်သြားပါက သူတို႔ဘက္က ႏုိင္ေျခသည္ ရာခုိင္ႏႈန္း ပိုမ်ားသြားမည္ ျဖစ္သည္။
အိႏၵိယတို႔ကလည္း ပါကစၥတန္ကို တိုက္မည့္ ဗ်ဴဟာမ်ားကို ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ထားၿပီးျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ပါကစၥတန္ သာ သူ႔ကို ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ျဖင့္ တိုက္ခုိက္ ခဲ့ပါက အိႏၵိယ၏ ေလယာဥ္တင္ သေဘၤာ ဦးေဆာင္ေသာ အႀကီးမားဆံုး ေလေၾကာင္း အုပ္စုသည္ ေတာင္ဘက္မွ ပါကစၥတန္ၿမိဳ႕ မ်ားကို တန္းစီဗံုးႀကဲမည္ ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယေလတပ္ ဗံုးႀကဲေကာင္း ေနတုန္း အခ်ိန္တြင္ ထိုေနရာ ေရာက္ရန္ ေျမာက္ဘက္ ေလတပ္ အေျခစိုက္စခန္းမွ ပါကစၥတန္ ေလေၾကာင္းမွာ အသည္းအသန္ ထြက္ခြာ လာရမည့္ အခ်ိန္ျဖစ္မည္။
ထိုအခ်ိန္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္တည္း တြင္ အေရွ႕ဘက္တြင္ အိႏၵိယစစ္တပ္က အင္အား အလံုးအရင္းျဖင့္ ဝင္ေရာက္လာကာ ပါကစၥတန္ကို သိမ္းမည္ျဖစ္သည္။ ေရေၾကာင္း ပစ္ကူႏွင့္ ေျမျပင္ဒံုးပ်ံ တပ္ဖြဲ႕မ်ား၏ တာေဝးပစ္ ဒံုးပ်ံမ်ား ကလည္း တဖြဲဖြဲ ပါကစၥတန္ေျမ ကို ေရာက္ရွိလာမည္ ျဖစ္သည္။ ပါကစၥတန္ ျပည္သူ အမ်ားစုသည္ အိႏၵိယ-ပါကစၥတန္ နယ္စပ္မ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပါကစၥတန္တို႔ အိႏၵိယကို ထိလွ်င္ သူ႔ျပည္သူ သန္းႏွင့္ခ်ီ ေသဆံုးရမည္ ျဖစ္သည္။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစ ပါကစၥတန္ ႏွင့္အိႏၵိယ ႏ်ဴကလီးယားစစ္ပြဲ ျဖစ္ပြားလွ်င္ သမိုင္းတြင္ အႀကီးမားဆံုး လူသတ္စစ္ပြဲႀကီး ျဖစ္ပြားမည္ ျဖစ္ၿပီး အနည္းဆံုး လူ သန္း ၂ဝဝ ခန္႔ ေသဆံုးၾကမည္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံတိုင္းသည္ ေျမာက္ကိုရီးယား၊ တ႐ုတ္ႏွင့္ ႐ုရွားတို႔ကိုသာ အာ႐ံုမစိုက္ဘဲ ႏ်ဴကလီးယား စစ္ပြဲတစ္ပြဲကို ဦးေဆာင္ႏုိင္သည့္ အိႏၵိယႏွင့္ ပါကစၥတန္ တို႔ကိုလည္း အေလးထား ေစာင့္ၾကည့္သင့္ ပါေၾကာင္း ေရးသား လိုက္ရပါသည္။
ျမ၀တီေန႔စဥ္ ၊ စာ(၂၄)
No comments:
Post a Comment