လက္ေဗြထက္ပိုေသာ ခႏၶာကိုယ္ေပၚရွိ သက္ေသခံအမွတ္အသားမ်ား

ဒီကမၻာႀကီးေပၚမွာ လူေပါင္း ခုနစ္ ဘီလီယံထက္ မနည္း ရွင္သန္ေန ထိုင္ေနပါတယ္။ တစ္ဘီလီယံ ဆိုတာ သန္းေပါင္း ၁ဝဝဝ နဲ႔  ညီမွ်ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကမၻာ့ လူဦးေရဟာ သန္း ေပါင္း ၇ဝဝဝ ေပါ့။  ဒီလူေပါင္း သန္းေပါင္း  ၇ဝဝဝ ဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔႔ တစ္ေယာက္ မတူၾကပါဘူး။ အဲဒီမွာ သိပၸံပညာရွင္ ေတြရဲ႕ စကားတစ္ခြန္း ကို သြားသတိရပါတယ္။  ဒီေလာက ႀကီးမွာ ဘယ္အရာမွ တိတိက်က် မတူပါဘူး၊ ဆင္တူတာပဲ ရွိတယ္တဲ့။ ဟုတ္ေလာက္ ပါတယ္။

လက္ေဗြ။ တစ္ခ်ိန္က  လက္ေဗြရာဆိုရင္ FBI ကိုပဲ ေျပးသတိရ တတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ အခုဆို ရင္ ဖုန္းအေတာ္ မ်ားမ်ားမွာ လက္ေဗြ နဲ႔ Pnone Screen Lock ကို ဖြင့္တဲ့နည္း စနစ္ ပါလာတာကို ျမင္ေတြ႕ ေနရပါၿပီ။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ လက္ေဗြခ်င္း ဘယ္ေတာ့မွ မတူပါဘူး။ ဒီေတာ့ Biometric Security System လို႔ေခၚတဲ့ ဇီဝအမွတ္အသား အသံုးျပဳ လံုၿခံဳေရး စနစ္ေတြမွာ ဘယ္သူဘယ္ဝါ ဆိုတာကို လက္ေဗြနဲ႔ ခြဲျခားတဲ့ စနစ္ဟာ အလြန္ပဲ တြင္က်ယ္ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူေတြမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မတူပဲကြဲျပားတာ လက္ေဗြ တစ္မ်ဳိးတည္း မဟုတ္ပါဘူး။ 

မ်က္ဝန္း။ မ်က္ဝန္းသည္  ႏွလံုးသား၏ ျပတင္းေပါက္ ျဖစ္သည္ ဆိုသကဲ့သို႔ သင့္ သက္ေသခံ အမွတ္အသား တစ္ခုလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္၀န္းဟာ မ်က္စိ သူငယ္အိမ္ကို အဖြင့္အပိတ္ လုပ္ေပးတဲ့ ၾကြက္သားျဖစ္ၿပီး သူငယ္အိမ္ထဲ အလင္းဝင္တဲ့ ပမာဏကို ထိန္းခ်ဳပ္ေပး ပါတယ္။ မ်က္ဝန္းမွာျဖစ္ေပၚတဲ့ ခ်ဳိင့္ေလးေတြ၊ အေရးအေၾကာင္းေလးေတြ၊ အေကြ႕အေကာက္ေလးေတြ၊ အကြဲေၾကာင္းေလးေတြဟာ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္မွာ လံုးဝမတူပါဘူး။ ဒီေတာ့ သင့္မ်က္လံုးကို အဖြင့္၊အပိတ္ လုပ္တိုင္း အသံုးျပဳေနတဲ့ သင့္မ်က္ဝန္းဟာ ဘယ္သူမွ တုပလို႔ မရႏိုင္တဲ့ သင့္ သက္ေသခံ အမွတ္အသား ျဖစ္ပါတယ္။ 

နားရြက္။ သင့္နားရြက္ ႏႈတ္ခမ္းသား ေတြကို လက္ညိဳးေလး နဲ႔ အသာ လုိက္ပြတ္ၾကည့္ပါ။ အဲဒီပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ နားရြက္က သင္တစ္ဦးတည္း ဆီမွာပဲ ရွိတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လဲ ဖုန္း၊ တက္ဘလက္ အစ ရွိတာေတြမွာ မ်က္ႏွာပံုဖမ္း စနစ္နဲ႔  Lock Screen ျဖည္လို႔ရတဲ့ စနစ္ Face Detector ပါဝင္ၿပီး သင့္နားရြက္ ေတြကေန ေရာင္ျပန္တဲ့ အလင္းကို ဖမ္းၿပီးေတာ့ သင္ဟုတ္၊ မဟုတ္ ဆံုးျဖတ္ ႏုိင္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အခု ေနာက္ပိုင္းမွာ ကင္မရာကို ေတာင္မသံုးေတာ့ ပါဘူး။ လက္ေဗြႏွိပ္ၿပီး ဖုန္းစကရင္ ဖြင့္လို႔ ရသလို ဖုန္းစကရင္ေပၚ နားရြက္ကို အသာ ကပ္လိုက္႐ံု နဲ႔လဲ ၿပီးပါတယ္။ 

ႏႈတ္ခမ္း ။ကိုလဲ ဖတ္လို႔ရပါတယ္။ လွ်ဳိ႕ဝွက္ စံုေထာက္ေက်ာ္ ေတြဟာ သက္ေသ အေထာက္အထား ေတြကို စစ္ေဆးၿပီး မွန္ကန္ေၾကာင္း အတည္ျပဳဖို႔ အျခားနည္းလမ္း မရွိရင္ ပလတ္စတစ္ အိတ္ကို တ႐ိႈက္မက္မက္ နမ္းလိုက္ေလ့ ရွိပါတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းရာ အထင္းသား ေပၚသြားၿပီး ခဏအၾကာမွာ သာမန္မ်က္လံုးနဲ႔ မျမင္ႏုိင္ေတာ့လို႔ ပ်က္သြားၿပီလို႔ ထင္ရေပမယ့္ ေဗြရာဖတ္တဲ့ ေပါင္ဒါမႈန္႔ေလး ျဖဴးေပးလိုက္႐ံုနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းပံု ျပန္ေပၚလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မ်က္ဝန္း၊ နားရြက္ေတြလိုပဲ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းပံုစံ၊ အကြဲေၾကာင္းေတြ၊ အေျမာင္းေလးေတြ၊ ေဖာင္းၾကြပံုေတြ လံုးဝမတူပါဘူး။ 

လွ်ာ ။ ေနာက္ဆိုရင္ လွ်ာကို ဖတ္ေပးမယ့္ 3D စက္ေတြ ထြက္လာ ပါေတာ့မယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ လွ်ာပံုစံ၊ အထူအပါး၊ အရသာခံအဖု၊ လွ်ာေစာင္း၊ အစရွိတာေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မတူပါဘူး။ ဒါ့ျပင္ အရြယ္ေရာက္ တာနဲ႔အမွ် ပြန္းတာ၊ ပဲ့တာေတြျဖစ္လို ့ ေဝဝါးသြား တတ္တဲ့ လက္ေဗြရာ ထက္လဲ အမ်ားႀကီး ပိုၿပီး စိတ္ခ်ရတဲ့ သက္ေသခံ အမွတ္အသား ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ဆို ဖုန္းလာရင္ လွ်ာထုတ္ျပ ရပါလိမ့္မယ္။ 

အသံ ။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အသံလဲ တစ္ပံုစံတည္း ဘယ္ေတာ့မွ မတူပါဘူး။ အသံတု ဝိဇၨာမ်ား ဘယ္ေလာက္ပဲ ကြၽမ္းက်င္သည္ ျဖစ္ေစပါ။ သင့္နားထဲမွာ အသံေတြတူ ေနႏိုင္ေပမယ့္ ေခတ္မီ စက္ကိရိယာ ေတြနဲ႔ဖမ္းယူ စိစစ္ၾကည့္ လိုက္မယ္ဆိုရင္ အသံရဲ႕တုန္ခါမႈ၊ အတိုးအက်ယ္၊ အေပ်ာ့အမာဟာ မတူႏိုင္ပါဘူး။ အသံဟာ က်စ္ျခင္း၊ ပဲ့တင္သံပါျခင္း၊ ႏွာသံပါျခင္း အစရွိတာေတြမွာ အမ်ားႀကီး ကြာျခားသြား ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လည္ပင္း အရွည္၊ အသံျပြန္အရြယ္အစား၊ ႏႈတ္ခမ္း၊ လွ်ာ၊ သြားအေနအထား အားလံုးတို႔အေပၚ မူတည္ေျပာင္းလဲတာမို႔အသံဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တစ္ပံုစံတည္း မတူႏိုင္ပါဘူး။ ဖုန္းေတြမွာ အခုေတာင္ Voice Detector ကို သံုးေနၾကပါၿပီ။ 

ေျခေခ်ာင္းေဗြ။ သေႏၶသား အရြယ္ ၁ဝ ပတ္ကေန ၁၇ ပတ္အတြင္း လက္ေဗြေတြ ေပၚလာသလို ေျခေခ်ာင္းေဗြ ေတြလဲ ထြက္ေပၚလာေလ့ ရွိပါတယ္။ ေျခေဗြသည္လဲ လက္ေဗြလိုပဲ လူတစ္ေယာက္နဲ ့တစ္ေယာက္မွာ လံုးဝမတူပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေျခေထာက္မွာက်ေတာ့ ေျခအိတ္ျဖစ္ေစ၊ ဖိနပ္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္ေစ အၿမဲလိုလို ဝတ္ထားၾကေလ့ ရွိတဲ့အတြက္ လြယ္လြယ္ နဲ႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ေဗြနဲ႔ဖြင့္ရတဲ့ ဖုန္းကုိ တျခား တစ္ေယာက္က ကိုယ္အိပ္ေပ်ာ္ ေနတုန္း ကိုယ့္လက္ညိဳးကို ကိုင္ၿပီး ဖြင့္သံုးမွာကို စိုးရိမ္ရင္ သူတို႔မထင္တဲ့ ေျခေဗြနဲ႔ ဖြင့္လို႔ရေအာင္ လုပ္ထားႏိုင္ ပါေသးတယ္။ 

ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ လက္ေဗြ၊ ေျခေဗြ၊ မ်က္လံုး၊ နားရြက္၊ လွ်ာ အစရွိတာ ေတြဟာ လူေသဆံုးတာနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ယိုယြင္းပ်က္စီး ေပ်ာက္ကြယ္ သြားမွာပါ။ ဒီေတာ့ ေသဆံုးတာ ရက္ေတြၾကာၿပီ ျဖစ္လို႔ ပုပ္ပြေနတဲ့ အေလာင္းကို ဆိုရင္ ဘယ္သူဘယ္ဝါ ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔ မရႏိုင္ ေတာ့ဘူးေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သြားေတြက အလြန္ အေရးပါ လာပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ေထာင္နဲ႔ခ်ီ ၾကာတဲ့အထိ မပ်က္မစီး တည္ရွိေန ႏိုင္တဲ့ သြားေတြဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ DNA ကို ေဖာ္ျပႏိုင္သလို လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္မွာလဲ ဘယ္လိုမွ ခြၽတ္စြပ္မတူညီ ႏုိင္ပါဘူး။ သင့္အတြက္ အေကာင္းဆံုး သက္ေသခံ အမွတ္အသား ထဲမွာ ပါဝင္ပါတယ္။ 

စကၡဳအာ႐ံုေၾကာ ။ မ်က္လံုးရဲ႕ အေနာက္ပိုင္းမွာ လွ်ဳိ႕ဝွက္စြာ တည္ရွိတဲ့ စကၡဳအာ႐ံုေၾကာ ကိုလဲ အလြတ္မေပး ပါဘူး။ သက္ေသခံ အမွတ္အသား အျဖစ္ အသံုးျပဳ ပါတယ္။ မ်က္စိရဲ႕ အေနာက္ဘက္က စကၡဳအာ႐ံုေၾကာ ေတြဟာ သင့္ဗဟို အာ႐ံုေၾကာ စနစ္ႀကီး တစ္ခုလံုးကို လွစ္ဟေဖာ္ျပ ေနသလိုပါပဲ။ သင့္မွာ ဆီးခ်ဳိရွိလား၊ ေသြးတိုးရွိလား၊ ဦးေႏွာက္ က်န္းမာေရး ယိုယြင္းေနၿပီလား ဆုိတာေတြကို စမ္းသပ္ စစ္ေဆးႏိုင္တဲ့ အျပင္ ကြၽဲ၊ ႏြား၊ ျမင္း အစ ရွိတာေတြ မွာလဲဘယ္လို ေရာဂါေတြ ျဖစ္ပြားေနၿပီလဲ ဆိုတာ ဒီစကဳၡအာ႐ုံေၾကာ ကိုၾကည့္ၿပီး သိရွိႏိုင္ပါတယ္။ တျခား သက္ေသခံ အမွတ္အသား ေတြလိုပဲေပါ့၊ စကၡဳအာ႐ံုေၾကာ ဆိုတာလဲ လူတစ္ေယာက ္နဲ႔ တစ္ေယာက္ လံုးဝ မတူႏိုင္ပါဘူး။ 

လမ္းေလွ်ာက္ပံု။ လမ္းေလွ်ာက္ပံု ကလဲ သက္ေသခံ အမွတ္အသား ျဖစ္ႏိုင္ ပါေသးတယ္။ သင္ဟာ ေျခတစ္ဖက္ကို နည္းနည္းေလး စြဲၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ ေနတတ္သလို ေျခတစ္ဖက္ကိုပဲ ၾကြၾကြၿပီး ေလွ်ာက္တတ္သူ ေတြလဲ ရွိပါတယ္။ သင့္ ေျခေထာက္  ဖိအား၊ ေျခလွမ္းအက်ယ္၊ ေျခဦး၊ ေျခဖေနာင့္ ဘယ္ဟာကို အရင္ခ်တယ္၊ ေျခလွမ္း ခုနစ္လွမ္း ေလာက္မွာ ဘာ အေျပာင္းအလဲ ေတြျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို စက္ကိရိယာ ေတြက အတိအက် ေဖာ္ထုတ္ ႏုိင္ပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ တူေအာင္ လုပ္လုပ္ လူတစ္ေယာက္ နဲ႔ တစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ပံုခ်င္း တစ္ပံုစံတည္း ဘယ္ေတာ့မွ မတူႏုိင္ ပါဘူး။ သင္ဟာ ဘယ္သူ ဆိုတာကို သက္ေသခံ ေပးႏိုင္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အမွတ္အသား ေတြအေၾကာင္း ေလ့လာေရးသား တင္ျပလိုက္ရ ပါတယ္။

ရတနာပံုေန႔စဥ္ ၊ စာ(၃၂)