Pages

Saturday, December 27, 2014

ေစာင္းလ်ားသီး ႏွင့္ ငါးေျပမ ဓာတ္စာ


ေစာင္းလ်ားသီး ႏွင့္ ငါးေျပမ ဓာတ္စာ

ၾကည္ျမင့္လြင္ (မုျဒာ)

ယခုတေလာ အင္တာနက္ ေဖ့(စ)ဘုတ္တြင္ ေခတ္စားေနသည့္ ဓာတ္စာမွာ ေစာင္းလ်ားသီး ႏွင့္ ငါးေျပမ ေရာခ်က္ေသာ ဟင္းျဖစ္သည္။ ဤဓာတ္စာ ဟင္းကို သံုးရက္မွ ခုနစ္ရက္ခန္႔ စားေပးလွ်င္ ေက်ာက္ကပ္ တြင္ ေက်ာက္တည္ ေနပါက ကြဲၿပီး ေအာက္သို႔ ဆီးႏွင့္အတူ က်သြား သည္ဟု ဆုိသည္။ လက္ေတြ႕ ေက်ာက္က်သူမ်ားစြာ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။

အမွန္မွာ ဤနည္းသည္ ဓာတ္စာ ဆရာႀကီးမ်ား၏ ေရွးနည္း ျဖစ္သည္။ ယခုမွေပၚေသာ နည္းမဟုတ္။ စာေရးသူတို႔ ငယ္စဥ္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၅ဝ ခန္႔ကပင္ ေက်ာ္ၾကားေသာ နည္းျဖစ္သည္။ ေရွးက နာမည္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ ဓာတ္ဆရာႀကီး အုိင္ကေလာင္ ဆရာလိႈင္ ၏ တပည့္မ်ား သံုးခဲ့ေသာနည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု မွန္းဆ ရပါသည္။ ဓာတ္စာမ်ား ကို လူ၏ေန႔နာမ္ကို တြက္၍ ေပးသည္မ်ား ရွိသကဲ့သို႔ ေရာဂါ၏ အမည္ကို တြက္ၿပီး ေပးသည္မ်ားလည္း ရွိသည္။ ေက်ာက္ကပ္ ေက်ာက္တည္ ေရာဂါအတြက္ ေပးေသာ ဓာတ္စာမွာ ေစာင္းလ်ားသီး ခ်ည္းလည္း မဟုတ္။ ငါးေျပမ ခ်ည္းလည္း မရ။ ႏွစ္မ်ဳိးေပါင္း ခ်က္စားလိုက္မွ ဓာတ္စာ ျဖစ္ၿပီး ေက်ာက္မ်ား ေက်ၿပီး က်လာမည္ ျဖစ္သည္။

ဤနည္းတြင္ စာေရးသူ ငယ္စဥ္က မွတ္မိသည္မွာ ငါးေျပမႏွင့္ ေရာခ်က္ရမည့္ ေစာင္းလ်ားသီးသည္ အမွည့္ ျဖစ္ရမည္။ ေစာင္းလ်ားသီး အစိမ္းမဟုတ္ေပ။ ေစာင္းလ်ားသီး အစိမ္းသည္ အစိမ္းႏုေရာင္ ရွိၿပီး အရသာမွာ အလြန္ခ်ဥ္သည္။ ေစာင္းလ်ားသီး အမွည့္မွာ သရက္သီး မွည့္ကဲ့သို႔ အဝါေရာင္ ရွိသည္။ အရသာမွာလည္း အခ်ဥ္မွ အခ်ဳိသို႔ ေျပာင္းသြား သျဖင့္ ခ်ဳိခ်ဥ္အရသာ မ်ဳိးျဖစ္သည္။ ေစာင္းလ်ားပင္ သည္ မရမ္းပင္ ကဲ့သို႔ပင္ အပင္လတ္မ်ဳိး ျဖစ္သည္။ ေစာင္းလ်ားသီးမ်ား ပင္လံုးျပည့္ သီးေနၿပီး မွည့္ေသာအခါ ေျမေပၚသို႔ ေၾကြက်သည္။ ငယ္စဥ္ ကေလးဘဝက ေစာင္းလ်ားသီး မွည့္မ်ား ေကာက္ရသည္ကို အမွတ္ရမိ ေသးသည္။ ထိုေစာင္းလ်ားသီး ကို ဓားျဖင့္ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ လွီးျဖတ္ လိုက္ေသာအခါ ၾကယ္ပံုသဏၭာန္ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

ေစာင္းလ်ားသီး အမွည့္ႏွင့္ အစိမ္း အက်ဳိးသြား မတူသည္ကို ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ျမန္မာ့ သိပၸံပညာရွင္ဟု ေက်ာ္ၾကားေသာ ေယာၿမိဳ႕စား အတြင္းဝန္ ဦးဖိုးလိႈင္၏ ဥတုေဘာဇန သဂၤဟက်မ္း တြင္ ေလ့လာ ၾကည့္ေသာအခါ ေစာင္းလ်ားသီး အစိမ္းသည္ ခ်ဥ္၏။ ထက္၏။ ပူ၏။ ဝမ္းမီးခ်က္ ၿပီး ေနာက္ခ်ဥ္၏။ စပ္၏။ သည္းေျခကို ပ်က္ေစတတ္၏။ ေလကိုႏုိင္ ၏။ ေစာင္းလ်ားသီး အမွည့္သည္ ခ်ဳိခ်ဥ္အရသာ ရွိ၏။ အားႏွင့္ ကိုယ္၏ စည္ပင္ တိုးပြားျခင္း (ဝျခင္း)၊ ႏႈတ္မၿမိန္ျခင္း တို႔ကို ပယ္တတ္၏။ ေအး၏။ ခ်ဳပ္၏။ ေလသလိပ္ကို ႏုိင္၏။ ႏွလံုးကို ႏွစ္သက္ ေစတတ္၏။ ခံတြင္းကို ရွင္းေစတတ္၏။ စဥ္းငယ္ဖန္ ၏ဟု ဆိုထားသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္။

ငါးေျပမသည္ (ငါးအမ်ဳိးမ်ဳိး က႑တြင္) ခ်ဳိဆိမ့္၏။ ဆူ၏။ ႏႈတ္ၿမိန္ ေစတတ္၏။ ေလ၊ သလိပ္ကို ႏုိင္၏။ ဝမ္းမီးကို ေတာက္ေစ တတ္၏။ စဥ္းငယ္ သည္းေျခကို ပ်က္ေစတတ္၏ ဟု ဆိုသည္။

လက္ေတြ႕ အသံုးတြင္ ေစာင္းလ်ားသီး အမွည့္ႏွင့္ ငါးေျပမဟင္း ခ်က္စားျခင္းျဖင့္ ေက်ာက္က် သည္ကို လက္ေတြ႕ က်သည္ဟု ေျပာသူ မ်ားစြာရွိသည္။ ယံုၾကည္ႏုိင္ ေလာက္ေသာ ဓာတ္စာျဖစ္ၿပီး အကယ္၍ မက်သည့္တိုင္ ေဘးထြက္ ဆိုးက်ဳိးမရွိပါ။

ေစာင္းလ်ားသီး အစိမ္းမွာလည္း ခ်ဥ္စပ္ေသာ အရသာ ရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ ဝမ္းမီးခ်က္၍ က်က္ၿပီးေသာ အရသာ ခ်ဥ္စပ္ေသာ အရသာ ရွိသည္ဟု ဆိုသျဖင့္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ရွိသူမ်ားႏွင့္ သင့္သည္။ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ေပ်ာက္ကင္း ေစရန္အတြက္ ဓာတ္စာသေဘာ အားျဖင့္ ခ်ဥ္၊ စပ္ေသာ အရသာကို ေပးရသည္။ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ရွိသူမ်ား ေစာင္းလ်ားသီး အစိမ္းကို ငါးအမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္ ေရာခ်က္ စားၾကည့္ပါက သက္သာ ေပ်ာက္ကင္း ေစႏိုင္ေၾကာင္း အႀကံျပဳ တင္ျပလို ပါသည္။

#Yadanarpondaily
#ရတနာပံုေန႔စဥ္

No comments:

Post a Comment