အခ်စ္ ႏွင့္ ေမတၱာ
ေလာကလူတို႔ သံုးစဲြေနသည့္ ခ်စ္ေမတၱ ာဆိုသည့္ စကားလံုးသည္ ေလာကအတြက္ အေရးပါသည့္ စကားလံုး ျဖစ္သည္။ ဤ ခ်စ္ေမတၱာ တရားေၾကာင့္သာ ေလာက၌ လူတို႔ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ခ်စ္ေမတၱာ ကုန္ခန္းေသာ ေန႔သည္ ကမၻာေလာက ပ်က္သုဥ္းမည့္ေန႔ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။
ခ်စ္ေမတၱာ ဆိုေသာ စကားလံုးသည္ ပုပု႐ြ႐ြ အရြယ္မွ ဆံျဖဴသြားက်ဳိး အ႐ြယ္အထိ အသံုးျပဳသည့္ ေဝါဟာရ ျဖစ္ၿပီး အခ်စ္ႏွင့္ ေမတၱာကို ေပါင္းစပ္ ထားသည့္ ေဝါဟာရ ျဖစ္သည္။ အခ်စ္ဟူသည့္ စကားလံုး သည္ ၁၅ဝဝ ကိေလသာကို ေဖာ္ၫႊန္းၿပီး ေမတၱာဟူသည့္ စကားလံုးသည္ ၅၂၈ ေမတၱာကို ေဖာ္ၫႊန္းသည္။
ျမန္မာတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ နယ္ပယ္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္တြင္ အခ်စ္ႏွင့္ ေမတၱာကို ေပါင္းစပ္လ်က္ ခ်စ္ေမတၱာျဖင့္ ဆက္ဆံ ၾကသည္။ အိမ္ေထာင္ျပဳ သားေမြးသည့္ လက္ထပ္ မဂၤလာပဲြကိုပင္ အခ်စ္ တစ္ခုတည္းျဖင့္ မျပဳလုပ္ ၾကေပ။ အိမ္ေထာင္ဖက္ကို အခ်စ္ တစ္ခုတည္းျဖင့္ မေ႐ြးခ်ယ္ဘဲ ေမတၱာတရား ျဖင့္ပါ စဥ္းစား ေ႐ြးခ်ယ္ၾက ေလသည္။
အခ်စ္ ဟူသည္မွာ တဏွာ (အႀကိဳက္) သေဘာ တပ္မက္မႈ သေဘာျဖစ္ၿပီး စိတ္တစ္ခုႏွင့္ ေစတသိက္ ၅၂ ခု ေပါင္းထားသည့္ နာမ္တရား ၅၃ ခုကို နိပၹႏၵ႐ုပ္ ၁၈ ခု ႏွင့္ လကၡဏ႐ုပ္ ေလးခု ေပါင္းထားသည့္ ႐ုပ္တရား ၂၂ ခု ႏွင့္ ေပါင္းလိုက္ ပါက ၇၅ ပါး ရသည္။ ထို ၇၅ ပါးကို သႏၲာန္ႏွစ္ပါး ႏွင့္ ေျမႇာက္လွ်င္ ၁၅ဝ ရသည္။ ထိုတရား ၁၅ဝ ကုိ ကိေလသာ ၁ဝ ပါးႏွင့္ ေျမႇာက္ပြားပါက အခ်စ္ဟု ေခၚသည့္ ၁၅ဝဝ ကိေလသာကို ရရွိသည္။ အခ်စ္ဟု ေခၚသည့္ ကိေလသာသည္ တဏွာ ဦးေဆာင္၍ ပူေလာင္ျခင္း သေဘာရွိသည္။
ေမတၱာတရား ဆိုသည္မွာ သတၱဝါ အားလံုး အေပၚ၌ အက်ိဳး လိုလားေသာ စိတ္ျဖစ္ၿပီး ေအးခ်မ္းမႈကို ေပးစြမ္း ႏိုင္သည္။ ၅၂၈ ေမတၱာသည္ အေနာဓိသ ပုဂၢိဳလ္ ငါးေယာက္၊ ၾသဓိသ ပုဂိၢဳလ္ ခုနစ္ေယာက္ ေပါင္း ၁၂ ေယာက္ကို ေဘးရန္ ကင္းပါေစ၊ ေၾကာင့္ၾက ကင္းပါေစ၊ ဆင္းရဲ ကင္းပါေစ၊ ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး ရႊင္ၿပံဳးပါေစ ဟူေသာ အက်ဳိး လိုလားသည့္ စိတ္ေလးခု ႏွင့္ ေျမႇာက္ပြားပါက မူလေမတၱာ ၄၈ ပါး ရသည္။ ထို မူလ ေမတၱာတရားကို အရပ္ ၁ဝ မ်က္ႏွာျဖင့္ ေျမႇာက္ပြားပါက ၄၈ဝ ရၿပီးမူလ ေမတၱာ ၄၈ ပါးကို ေပါင္း ပါက ၅၂၈ ပါးေသာ ေမတၱာတရား ကို ရရွိသည္။
အမ်ဳိးသားႏွင့္ အမ်ဳိးသမီး တို႔သည္ အခ်စ္ တစ္ခုတည္းျဖင့္ ဘဝတစ္ခုကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ မတည္ေဆာက္ ႏိုင္ေပ။ တစ္ဦး၏ အက်ဳိးကို တစ္ဦးက လိုလားသည့္ အနစ္နာခံ စြန္႔လႊတ္ တတ္ေသာ ေမတၱာ တရားႏွင့္ ျဖည့္စြက္ တည္ေဆာက္မွသာ တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေသာ အိမ္ေထာင္ေရး ကို တည္ေဆာက္ ႏိုင္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာတို႔၏ လူမႈ ဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္တြင္ အခ်စ္ႏွင့္ ေမတၱာကို ေပါင္း၍ ခ်စ္ေမတၱာ ဟူ၍ အႏွစ္သာရ ရွိရွိ သံုးႏႈန္းျခင္း ျဖစ္သည္။
ယခုအခါ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ နယ္ပယ္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရး နယ္ပယ္တြင္ အခ်စ္ တစ္ခုတည္း အႀကိဳက္ တစ္ခုတည္းကို ေရွ႕တန္း တင္လ်က္ ဆင္ျခင္တုံတရား၊ ညႇာတာသည့္ စိတ္ထား စသည့္ ေမတၱာတရား ကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳလ်က္ ရိွေနသည္ ကုိလည္း ေတြ႕ေန ရေပသည္။ လူတစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံ ၾကရာတြင္ ခ်စ္ေမတၱာ တရားျဖင့္ ဆက္ဆံႏိုင္ရန္ လုိသည္။ အခ်စ္သည္ အတၱကုိ ေရွ႕တန္း တင္၍ ေမတၱာသည္ ပရကုိ ေရွ႕တန္း တင္သည္။ ေမတၱာတရား ဦးေဆာင္သည့္ အခ်စ္ သည္သာ ေလာကကုိ အက်ဳိးေဆာင္သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ လူအခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံရာတြင္ အမ်ား အက်ဳိး လုိလားသည့္ ေမတၱာစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ခ်စ္ေမတၱာျဖင့္ ဆက္ဆံ ၾကမွသာ ေအးခ်မ္း သာယာသည့္ ေလာကကုိ ထူေထာင္ ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသား တင္ျပ လိုက္ရ ေပသည္။
( အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ )
#Yadanarpondaily
No comments:
Post a Comment