အရက္စက္ဆံုး အျပင္းထန္ဆံုး အမုိက္ကန္းဆံုး ရွမ္းအေရွ႕ေျမာက္ဖ်ား တုိက္ပဲြမ်ားၾကားက ေအာ္သံဟစ္သံ ငုိညည္းသံမ်ား

( ဟံသာ၀တီ ဦးအုန္းႀကိဳင္ )

ကြၽန္ေတာ္ မူဆယ္မွာေနတာ ၁၈ ႏွစ္ရွိၿပီ။ ကြၽန္ေတာ့္ဇနီးက မူဆယ္မွာ ေနလာတာ အႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ၿပီ။ ဒီလုိအျဖစ္မ်ဳိး တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ မႀကံဳခဲ့ဖူး ပါဘူးဗ်ာ။ ဒါ့အျပင္ KIA ကုိလည္း ဒီေလာက္ ရက္စက္ယုတ္မာ လိမ့္မယ္လုိ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မထင္ခဲ့ဘူး။ အခု ကုိယ္တုိင္ကုိယ္ ေတြ႕သိလုိက္ရ ပါတယ္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္တစ္သက္ အရက္စက္ဆံုး ျမင္ကြင္းကိုလည္း ျမင္လုိက္ရတယ္။ အျပင္းထန္ဆံုး အမုိက္ကန္းဆံုး တုိက္ပြဲထဲမွာ ကုိယ္တုိင္ ေတြ႕ႀကံဳ ခံစားလုိက္ရတယ္။

တပ္မေတာ္က ျပန္မပစ္ခင္မွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ရြာထဲမွာ ရွိတဲ့လူေတြကို ကုန္းေပၚတက္ၿပီး လာေနၾကဖုိ႔နဲ႔ သစ္သီး ပြဲ႐ံုေတြဘက္မွာ ေရွာင္ေနၾကဖုိ႔ လာေခၚတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အိမ္က ကေလးမေလး ႏွစ္ေယာက္ သစ္သီးပြဲ႐ံု ဘက္ကို ေရာက္သြား ႏုိင္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရြာမွာေနတဲ့ မအိတို႔ မိသားစုက သူတုိ႔ရဲ႕ေမာ္ေတာ္ကားန႔ဲ သစ္သီးပြဲ႐ုံ ဘက္ကို သြားေနတုန္း လမ္းတစ္ဝက္ အေရာက္မွာ သူတုိ႔ ေမာ္ေတာ္ကားကို KIA ေတြက လွမ္းပစ္ၾကတယ္။ မအိ ကိုေသနတ္ ေျခာက္ခ်က္ ထိမွန္ၿပီး ေနရာမွာတင္ ေသသြားတယ္။ သူ႔ေယာက်္ားနဲ႔ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ဆီ ေျပးလာၾကဖုိ႔ လွမ္းေခၚ လုိက္ရတယ္။ ေသနတ္ထိမွန္တဲ့ မအိ ကုိကယ္ဖုိ႔ သြားတဲ့ ၾကက္ေျခနီ ကားကိုလည္း KIA က ဝုိင္းပစ္ၾကတယ္။ ေသနတ္ထိမွန္ ေနတဲ့သူ ကိုလည္း အခ်ိန္ၾကာတဲ့ အထိ သြားမကယ္ႏုိင္ဘူး။ အျပစ္မရွိတဲ့ ျပည္သူေတြတင္ မကဘူး၊ ႏုိင္ငံတကာက အသိအမွတ္ျပဳ တဲ့ ၾကက္ေျခနီ လူနာတင္ယာဥ္ ကိုပါ ပစ္တယ္ဆုိတာ ဟာ လူစိတ္ ကင္းမဲ့တယ္။ ရက္စက္ ယုတ္မာ လြန္းတယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။

အရက္စက္ဆံုး ပစ္ခတ္သံေတြၾကားက မက္ေဆ့ခ်္သံမ်ား

အထက္ပါ စကားသံမ်ားက ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ေျမာက္ပုိင္း မူဆယ္ (၁ဝ၅) မုိင္ ကုန္သြယ္ေရး စခန္းအနီး မုိင္ယုရြာ တြင္ ေနထုိင္သည့္ စာေရးသူ၏ မိတ္ေဆြ ကုိေဇာ္ႀကီး ထံမွ ႏုိဝင္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔က တယ္လီဖုန္း မက္ေဆ့ခ်္ျဖင့္ ေျပာျပေနေသာ စကားသံမ်ား ျဖစ္သည္။ ထုိစကားသံမ်ား ထဲဝယ္ နာၾကည္း ေၾကကြဲငိုညည္းသံ တို႔က စြက္ေနေလသည္။

ႏုိဝင္ဘာ ၂ဝ ရက္ နံနက္ လင္းအားႀကီး အခ်ိန္က စတင္၍ မူဆယ္ၿမိဳ႕တြင္ ေသနတ္ပစ္သံ ခတ္သံေတြ စတင္ၾကား ၾကရသည္ဟု ဆုိသည္။ ကုိေဇာ္ႀကီး က ေျပာပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အိမ္က မူဆယ္ မုိင္ယု (၁ဝ၅) မုိင္ ကုန္သြယ္ေရးဇုန္ အဝင္ဂိတ္ေပါက္ဝ နားမွာရွိတာပါ။ အဲဒီ မနက္ ၄ နာရီ ၁၅ မိနစ္ေလာက္မွာ ကခ်င္ဘာသာနဲ႔ စကားေျပာသံေတြ ၾကားရၿပီး ေသနတ္ေတြ တရစပ္ ပစ္ခတ္သံေတြ ၾကားလုိက္ရ ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ မိသားစုအားလံုး အိမ္ေအာက္ထပ္ က ေလွကားေအာက္မွာ ဝပ္ေနၾကရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အိမ္က သံုးထပ္ ျဖစ္တာမုိ႔ ပစ္သံခတ္သံေတြ ၾကားေနရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ေပၚထပ္ကို ေျပးတက္သြားၿပီး အေပၚထပ္ကေန လမ္းေပၚကို ၾကည့္မိေတာ့ ေသနတ္ကုိင္ၿပီး တရစပ္ ပစ္ခတ္ၿပီး လမ္းမႀကီးေပၚမွာ ေတြ႕သမွ် ပစ္ေနတဲ့ စစ္လူတစ္ေယာက္ ကို လွမ္းျမင္ရတယ္။ အဲဒီ စစ္လူဟာ ကခ်င္လုိ ေျပာဆုိ ေအာ္ဟစ္ေနၿပီး ကခ်င္တံဆိပ္ ယူနီေဖာင္း ဝတ္ထားပါတယ္။ သူနဲ႔အတူ ယူနီေဖာင္းဝတ္ ေသနတ္ ကုိင္ရမ္းေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္ ပါလာတာကို လည္း ေတြ႕လုိက္ရတယ္။ ေနာက္ သူတုိ႔လုိ ေလးငါးေျခာက္ေယာက္ ေလာက္စုမိသြား ၾကတယ္။ သူတို႔က ေရွ႕မွာ ျမင္ျမင္သမွ် တရစပ္ ပစ္သြားေနၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ရဲကင္းဘက္ကို လက္နက္ႀကီးနဲ႔ တစ္ေယာက္က လွမ္းပစ္လုိက္တာ ျမင္လုိက္ရတယ္။

တပ္မေတာ္မွ ဂ႐ုတစုိက္

ေနာက္ေတာ့ တပ္မေတာ္က အဲဒီ လက္နက္ကုိင္ ေတြကို ျပန္မပစ္ခင္မွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ရြာထဲမွာ ရွိသမွ် ရြာသူ၊ ရြာသားေတြကို တပ္စြဲထားရာ ကုန္းေပၚမွာ လာေနၾကဖုိ႔နဲ႔ ဒါမွမဟုတ္ရင္ သစ္သီးပြဲ႐ံု ေတြဘက္မွာ ေနရာယူ ေရွာင္တိမ္းေန ၾကဖို႔ တပ္မေတာ္သား ေတြက ကြၽန္ေတာ္ တို႔ကို လာေခၚၾက ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့္အိမ္က ကေလးမေလး ႏွစ္ေယာက္ သစ္သီးပြဲ႐ံုေတြ ဘက္ကို ထြက္ေျပးၿပီး ေရာက္သြား ႏုိင္ၾကေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရြာ မွာေနတဲ့ မအိ တို႔မိသားစုက သူတို႔ရဲ႕ ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ သစ္သီးပြဲ႐ံုဘက္ကုိ သြားၾကတယ္။ လမ္းတစ္ဝက္ အေရာက္မွာ သူတုိ႔ ေမာ္ေတာ္ကားကို KIA ေတြက လွမ္းပစ္ၾကတယ္။ မအိ ကုိ ေသနတ္ေျခာက္ခ်က္ ထိမွန္ၿပီး ေနရာမွာတင္ ေသသြားပါတယ္။

ၾကက္ေျခနီ လူနာတင္ယာဥ္ေတာင္ ပစ္ခတ္တဲ့ KIA

သူ႔ေယာက်္ားနဲ႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္ ကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဆီကို ေျပးလာၾကဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က လွမ္းေအာ္ေခၚ လုိက္ရတယ္။ ကားထဲမွာ မအိ တစ္ေယာက္ထဲ က်န္ေနတယ္။ ေသနတ္ထိမွန္ ထားတဲ့ မအိ ကို ကယ္ဖုိ႔ ၾကက္ေျခနီကား က သြားပါတယ္။ အဲဒီၾကက္ေျခနီ တံဆိပ္တပ္ ထားတဲ့ ကားကုိလည္း KIA က ဝုိင္းပစ္ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ေသနတ္ထိမွန္ ေနတဲ့ သူကိုလည္း အခ်ိန္ၾကာတဲ့ အထိ သြားမကယ္ ႏုိင္ၾကဘူး။ အျပစ္မရွိတဲ့ ျပည္သူေတြ တင္မကဘူး။ ႏုိင္ငံတကာက အသိအမွတ္ျပဳ ထားတဲ့ ၾကက္ေျခနီ လူနာတင္ယာဥ္ ကုိပါ ပစ္တယ္ ဆုိတာဟာ လူစိတ္ကင္းမဲ့တယ္။ ရက္စက္ယုတ္မာ လြန္းတယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္တယ္ဗ်ာ။  ႏုိင္ငံတကာ စစ္ပြဲႀကီးေတြမွာ ေတာင္မွ ဒီလုိ ၾကက္ေျခနီ လူနာတင္ယာဥ္ ဆုိတာ ဘယ္လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕အစည္းက မွ ပစ္ခတ္ဖုိ႔ အခြင့္မရွိၾက ပါဘူး။ ဒါ ႏုိင္ငံတကာ က်င့္ထံုး က်င့္ဝတ္ ျဖစ္တယ္ မဟုတ္ပါလားဗ်ာ။

အျပင္းထန္ဆံုး အမုိက္ကန္းဆံုး တိုက္ပြဲ

ကြၽန္ေတာ္ မူဆယ္မွာေနတာ ၁၈ ႏွစ္ရွိၿပီ။ ကြၽန္ေတာ့္ ဇနီးက မူဆယ္မွာ ေနလာတာ အႏွစ္ ၂ဝ ေက်ာ္ၿပီ။ ဒီလုိအျဖစ္မ်ဳိး တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် မႀကံဳခဲ့ဖူး ပါဘူးဗ်ာ။ ဒါ့အျပင္ KIA ကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အေပၚ ဒီေလာက္ရက္စက္ ယုတ္မာလိမ့္မယ္လုိ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မထင္ခဲ့ဘူး။ အခုကိုယ္တုိင္ ေတြ႕ႀကံဳသိရွိ လုိက္ရပါတယ္ ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္ တစ္သက္ အရက္စက္ဆံုး ျမင္ကြင္းကုိ လည္း ျမင္လုိက္ရတယ္။ အျပင္းထန္ဆံုး အမုိက္ကန္း ဆံုးတုိက္ပြဲထဲမွာ ကုိယ္တုိင္ေတြ႕ႀကံဳ ခံစားလုိက္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အဖုိ႔ အသက္မေသ ေပမယ့္ ကုိယ့္အုိး ကုိယ့္အိမ္ ပစၥည္းေတြ အကုန္ပစ္ထားခဲ့ၿပီး လူလြတ္ထြက္ေျပး ခဲ့ၾကရတယ္။

ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ရင္ မေကာင္းေတာ့ဘူး

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ မူဆယ္မွာ ည ၁၂ နာရီ ေက်ာ္တာနဲ႔ အေျခအေနက မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ကာ တ႐ုတ္ ဘက္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ လူေတြကေတာ့ ည ၁၁ နာရီထုိးၿပီ ဆုိတာနဲ႔ တ႐ုတ္နယ္ဘက္ထဲကို တိမ္းေရွာင္ သြားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က မူဆယ္မွာပဲ က်န္ေနခဲ့ၾကတယ္။

က်ီးလန္႔စာစား ညဘဝမ်ား

အခုမူဆယ္မွာ ျဖစ္ေနၾကတာက ညေနေစာင္းၿပီ ဆုိတာနဲ႔ ေစ်းဆုိင္ေတြ အားလံုး ပိတ္ကုန္ၾကၿပီ။ အိမ္တုိင္းလုိလုိ လည္း ပိတ္ထားၾကၿပီ။ အသြားအလာ ဆုိလုိ႔ လံုးဝမရွိေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေပး 

ေနၾကတဲ့ တပ္မေတာ္ လွည့္ကင္းကား ေတြပဲ သြားလာ ေနၾကတယ္။ မူဆယ္မွာ အခုရက္ပုိင္း အတြင္း ဘဏ္ေတြလည္း ပိတ္ထားၾကသလုိ စာသင္ေက်ာင္း ေတြလည္း ပိတ္ထားၾက ပါတယ္။ အရင္က စည္စည္ကားကား နဲ႔ အေရာင္းအဝယ္ ေတြနဲ႔ လႈပ္ရွားေနတဲ့ မူဆယ္ဟာ အခုေတာ့ က်ီးလန္႔စာစား ေျခာက္ကပ္လုိ႔ ေနပါတယ္။

လက္နက္ကုိင္အဖ်က္သမားမ်ား

လား႐ိႈး-မူဆယ္ တစ္ဝိုက္မွာေတာ့ KIA ၊ TNLA နဲ႔ MNDAA ေတြဟာ ဟုိတစ္ကြက္ ဒီတစ္ကြက္ ေႏွာင့္ယွက္ ဖ်က္ဆီး ေနၾကတာေတြကို ခံေနၾက ရပါတယ္။

ႏုိဝင္ဘာ ၂ဝ ရက္က အဲဒီ လက္နက္ကုိင္ အစုအဖြဲ႕ေတြရဲ႕ အလစ္အငုိက္ တုိက္ခုိက္ခံ လုိက္ရတဲ့ အထဲမွာ တပ္မေတာ္၊ ရဲတပ္ဖြဲ႕၊ ျပည္သူ႔စစ္၊ အေကာက္ခြန္ ဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ အရပ္သား စုစုေပါင္း ကုိးဦးေ သဆံုးခဲ့ၿပီး ၂၉ ေယာက္၊ အေယာက္ ၃ဝ ေလာက္ ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ၾက ရပါတယ္။တ႐ုတ္ျပည္ဘက္ ကုိ ကုန္စည္ သယ္ေဆာင္ပုိ႔ေပး ေနၾကတဲ့ ကုန္တင္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ႀကီးေတြလည္း မီး႐ႈိ႕ဖ်က္ဆီး ခံရတယ္။ တံတားေတြလည္း ဖ်က္ဆီးခံရလုိ႔ အဆက္အသြယ္ အသြားအလာ ပ်က္ကုန္ၾကရ ပါတယ္။

သူပုန္ႏွစ္မ်ဳိးတဲ့

အခုကြၽန္ေတာ္တို႔ မူဆယ္မွာ ျပည္သူလူထု ေတြသိလာ ေနၾကတာ ကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ ေျပာျပခ်င္ ပါတယ္။ ဒီကေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အဖ်က္အေမွာင့္ လုပ္တဲ့သူပုန္ ဆိုတာ ႏွစ္မ်ဳိးပဲ ရွိတယ္တဲ့။ အဲဒီသူပုန္ ႏွစ္မ်ဳိးကေတာ့ လက္နက္ကုိင္ တုိက္တဲ့ သူပုန္နဲ႔၊ ဆုိင္းဘုတ္ကုိင္ ေအာ္တဲ့ သူပုန္တဲ့။

အားလံုးသူပုန္ခ်ည္းပဲ

လက္နက္ကုိင္ သူပုန္က တပ္မေတာ္နဲ႔ ရဲတပ္ဖြဲ႕ေတြကို အလစ္အငုိက္ ေခ်ာင္းၿပီး လစ္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း တုိက္ၾကတယ္။ အဲဒီအခါ လက္နက္ကုိင္ သူပုန္ေတြ အသာရ ေနသေရြ႕ ဆုိင္းဘုတ္ကုိင္ သူပုန္ေတြက မေအာ္ၾက ေသးဘဲ အေျခအေန ေစာင့္ၾကည့္ အကဲခတ္ ေနၾကတယ္။ တပ္မေတာ္က ျပန္လည္ တုိက္ခိုက္ ရွင္းလင္းလို႔ လက္နက္ကုိင္ သူပုန္ေတြ ႐ံႈးနိမ့္ၾကတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္တဲ့အခါမွာ ဆုိင္းဘုတ္ကုိင္ သူပုန္ေတြက စစ္ပြဲေတြ ရပ္ ဘာညာနဲ႔ ဆုိင္းဘုတ္ေတြ ကုိင္ကုိင္ၿပီး လမ္းေပၚထြက္ လာၾကတယ္။ ဒါေတြ အားလံုးဟာ တုိင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြ ကို ဒုကၡေပး ေနၾကတဲ့ သူပုန္ေတြ ခ်ည္းပဲတဲ့။

မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီး ေအာ္ၾကတဲ့အသံ

ဒီၾကားထဲ ထထေအာ္ၾကတဲ့ အသံေတြထဲမွာ ''ဗမာစစ္တပ္''၊ ''ဗမာစစ္တပ္'' ဆုိတဲ့ အသံေတြလည္းပဲ ပါလာၾကတယ္။ ဒီကေန႔ တပ္မေတာ္ဟာ ဗမာေတြနဲ႔ခ်ည္း ဖြဲ႕စည္းထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ ဗမာ၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း စတဲ့ တုိင္းရင္းသား လူမ်ဳိးအကုန္ ပါဝင္ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့၊ ဥပေဒအရ အခုိင္အမာ တည္ေဆာက္ ထားတဲ့ တရားဝင္ တပ္မေတာ္ ျဖစ္တယ္။ ဒါကို ဒီလုိမျမင္ ႏုိင္ၾကဘဲ မ်က္စိစံုမွိတ္ အတင္းထေအာ္ ေနၾကတာပဲ ျဖစ္တယ္။

တ႐ုတ္နဲ႔ကခ်င္ ေတြပဲထိမယ္

ေျပာစရာ ရွိေသးတယ္။ အခုသူတို႔ ဆင္ႏႊဲေနတဲ့ စစ္ပြဲဒဏ္ကုိ ေအာက္ျမန္မာ ျပည္သူေတြ နားလည္ၾက ရေအာင္ ကုန္သြယ္ေရးဇုန္ ကို အဓိက ပစ္မွတ္ထား တုိက္ခုိက္တာ လုိ႔ KIA ကေျပာတယ္။ ဆက္သြယ္ေရး လမ္းေၾကာင္း ေတြကုိလည္း ဒါေၾကာင့္ ျဖတ္ေတာက္ ထားတာျဖစ္တယ္ လို႔ဆုိတယ္။ ဒါေတြကို ဒီလုိလုပ္ၾကလုိ႔ ေအာက္ျမန္မာ ျပည္က လူထုကိုထိခုိက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကခ်င္ျပည္နယ္ တစ္ဝုိက္ က ျပည္သူေတြနဲ႔ တ႐ုတ္ဘက္က ျပည္သူေတြပဲ အဓိက ထိမွာကိုေတာ့ KIA ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ မသိရွာ ၾကဘူးလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ မူဆယ္တစ္ဝုိက္ မွာ ဒီကေန႔ ေျပာဆုိေဝဖန္ သံုးသပ္ေနၾက ပါတယ္ခင္ဗ်ား။

ျမ၀တီေန႔စဥ္သတင္းစာ ၊ စာ(၁၀)