ေကာက္ညႇင္း ဆန္ေစး ႏွင့္ မတည့္ေသာ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ
ၾကည္လြင္ျမင့္ (မုျဒာ)
ဆီးခ်ဳိေသြးခ်ဳိ ေရာဂါသည္ ေမြးရာပါ သို႔မဟုတ္ မ်ဳိး႐ိုးေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ အမ်ဳိးအစား (၁) ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ႏွင့္ မ်ဳိး႐ိုးေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ မိမိ အစားအေသာက္၊ အေနအထိုင္ မွားယြင္းမႈ ေၾကာင့္ အသက္ႀကီးမွ ျဖစ္သည့္ အမ်ဳိးအစား (၂) ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ဟု ေဆးပညာရွင္ မ်ားက သတ္မွတ္ ၾကသည္။ ေဒသနာနယ ေဆးပညာ အလိုအရ ဆုိလွ်င္ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အာဟာရ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေမြးရာပါေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည္မွာ ကံေၾကာင့္၊ မိမိ အစားအေသာက္ မွားယြင္းမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည္မွာ အာဟာရ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
လူတုိ႔ စားသံုးၾကသည့္ ရသာေျခာက္ပါးတြင္ ခ်ဳိ၊ ခ်ဥ္၊ အငန္၊ အစပ္၊ အခါး၊ အဖန္ ဟုရွိရာ မွ်တေအာင္ စားရမည္။ ရသာေျခာက္ပါး စံုေအာင္စားလွ်င္၊ မွ်တေအာင္ စားလွ်င္ ေရာဂါကင္းသည္။ ဓာတ္ႀကီးေလးပါး ညီမွ်သည္ဟု ဆုိသည္။ ရသာ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးကို လြန္ကဲေအာင္ စားလွ်င္ ေရာဂါရတတ္သည္။ အစပ္စားဖန္ မ်ားလွ်င္ မ်က္စိေရာဂါ၊ အငန္စားဖန္ မ်ားလွ်င္ ေသြးတိုးႏွင့္ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ၊ အခ်ဥ္အစား မ်ားလွ်င္ ေလပြေလပ်က္ ေရာဂါ၊ အဖန္အစား မ်ားလွ်င္ ေလခ်ဳပ္ ေသြးခ်ဳပ္ေရာဂါ ႏွင့္ အခ်ဳိႀကိဳက္ၿပီး လြန္ကဲေအာင္ စားသူမ်ားမွာ ဆီးခ်ဳိေသြးခ်ဳိ ေရာဂါမ်ား ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။
ဆီးခ်ဳိျဖစ္ၿပီ ဆိုသည္ႏွင့္ ဆရာဝန္ မ်ားက ထမင္းကို တတ္ႏုိင္သမွ် ေလွ်ာ့စားခိုင္း သည္။ အခ်ဳိဓာတ္ မပါေသာ အသားႏွင့္ အသီးအရြက္ တုိ႔ကို စားရန္ ၫႊန္ၾကားေလ့ ရွိသည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားမွာ ထမင္းမစား ရလွ်င္ မတင္းတိမ္ ေသာလူမ်ဳိး ျဖစ္သျဖင့္ ဒုကၡေတြ႕ၾက ရသည္။ ေခါက္ဆြဲ၊ ေပါက္စီ စေသာ အစားမ်ားမွာ စားေနက် အစာမဟုတ္ သျဖင့္ မစားခ်င္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ မေရွာင္ခ်င္ ၾကေတာ့။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ စားၾကရင္း ဒုကၡေရာက္သူ မ်ားလည္း ရွိသည္။
အေရွ႕တိုင္းသားမ်ား အထူးသျဖင့္ အာရွတိုက္သား အားလံုးသည္ ဆန္ကို စားၾကသည္။ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ျဖင့္ ခ်က္ျပဳတ္သူ မ်ားမွာ ဆန္ကို ေပါင္းအိုးျဖင့္ ခ်က္သျဖင့္ ဖြဲႏုမွထြက္ေသာ အာဟာရႏွင့္ ကစီဓာတ္ ပိုရသည္ဟု ဆုိသည္။ အမွန္မွာ ေရခန္းခ်က္ေသာ ထမင္းေၾကာင့္ ဆီးခ်ဳိပို၍ တက္ႏုိင္ေျခ ရွိသည္။
ေတာရြာမ်ားတြင္ ထမင္းေပါင္းအုိး မသံုးတတ္ ၾကပါ။ ဆန္ကို ေရႏွစ္ထပ္၊ သံုးထပ္ စင္ေအာင္ ေဆးၿပီးမွခ်က္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ဆန္ႏူး ေသာအခါ ထမင္းရည္ကို ငဲွ႔ၿပီး သြန္ပစ္ေသးသည္။ ဤအတြက္ ေၾကာင့္ ထမင္းရည္တြင္ အာဟာရဓာတ္ ႏွင့္ ကစီဓာတ္ မ်ားစြာ ပါသြားသည္ ဆုိေသာ္လည္း ေရရွည္တြင္ ဆီးခ်ဳိေသြးခ်ဳိ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ နည္းပါးသည္။ ေက်းလက္ေတာရြာ ေနသူမ်ား၊ ထမင္းရည္ ငွဲ႔ခ်က္သူ မ်ားတြင္ ဆီးခ်ဳိျဖစ္ပြားမႈ နည္းပါးသည္ကို သတိျပဳမိ ႏုိင္ေပသည္။
ထမင္းထက္ ဆုိးသည္မွာ ေကာက္ညႇင္း ႏွင့္ ဆန္ေစး (တခ်ဳိ႕က ရွမ္းဆန္ဟု ေခၚသည္) ပင္ျဖစ္သည္။ ေစးကပ္ေသာ ေကာက္ညႇင္းသည္ ထမင္းထက္ ပုိ၍ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ကို ျဖစ္ေစႏုိင္သည္။ ထမင္းခ်က္ေသာ ဆန္အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိရာ ဧည့္မထ၊ ေတာင္ျပန္၊ လံုးသြယ္ေမႊး စေသာ ဆန္အေကာင္းစား မ်ားသည္ အဆီ၊ အေစးဓာတ္ ပိုမ်ားသျဖင့္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ရွိသူမ်ားႏွင့္ လံုးဝမသင့္ေပ။ ဆန္လံုးညိဳ၊ ဆန္ၾကမ္း မ်ားကိုလည္း ေထာင္သားမ်ားမွ လြဲ၍ မည္သူမွ် မစားၾကေပ။ ဆီးခ်ဳိေရာဂါကို ႀကိဳတင္ ေရွာင္ရွားလိုလွ်င္ မစားသင့္ေသာ ဆန္မွာ ထမင္းခ်က္ၿပီးလွ်င္ ထမင္းေစ့ခ်င္း ပူးကပ္ မေနေသာ ဆန္မ်ဳိးမွာ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုး ျဖစ္သည္။ ေစးကပ္ေနေသာ ထမင္းသည္ ''သိနိဒၶ'' ေခၚ ေသြးေလးေစသည့္ ဓာတ္ပါရွိသည္။ ေရွာင္ၾကဥ္အပ္ သည္ဟု ေဆးက်မ္းမ်ားက ဆုိသည္။
အဆီ၊ အေစး ရွိေသာ အစာသည္ အစာေၾကခဲသည္။ ေရာဂါမွန္သမွ် အစာမေၾက ျခင္းက စသည္ (ေရာဂါမူလံ အဇိဏၰကံ) ဟူေသာ စကားေၾကာင့္ ေၾကခဲေသာ အစာကို ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ ေပသည္။ အမ်ဳိးအစား(၂) ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ဟု ေခၚေသာ အသက္ ၅ဝ ဝန္းက်င္မွ ျဖစ္ေသာ ဆီးခ်ဳိ ေဝဒနာရွင္မ်ား အေနျဖင့္ ဆန္ကို ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ အေစးဓာတ္ ကင္းေသာဆန္ကို ေရြးခ်ယ္စားသံုး သင့္ေပသည္။ ဆန္ကို ထမင္းခ်က္လွ်င္ ေပါင္းအိုးျဖင့္ မခ်က္ဘဲ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ေရွးနည္းအတုိင္း ထမင္းရည္ ငွဲ႔ခ်က္ပါ။ ေရွးက လူႀကီးမ်ားသည္ ေျမအိုးျဖင့္ ထမင္းခ်က္သည္။ ဆူပြက္လာေသာအခါ ထမင္းရည္ကိုငွဲ႔ၿပီး တခ်ဳိ႕က အဆာခံ အာဟာရ အျဖစ္ ေသာက္သည္။ တခ်ဳိ႕အိမ္ေမြး တိရစၧာန္ ေခြး ၊ ၀က္ မ်ားအတြက္ အစာခြက္ျဖင့္ ထည့္ေကၽြးသည္။ ထမင္းရည္ကို အလဟႆ သြန္မပစ္ၾကပါ။ ေျမအိုး ႏွင့္ခ်က္ေသာ ထမင္းတြင္ စေလာင္းဖံုး အခြၽန္အထိ စူတက္ေနေသာ ထမင္းကို ဦးေပါင္း ဟု ေခၚသည္။ ထမင္း ဦးေပါင္းကို အျမတ္တႏိုး ခူးယူၿပီး ဘုရားတင္ေလ့ ရွိသည္။ ေရွးက ထမင္းခ်က္နည္း သည္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ ေဘးကင္းေဝး ေစေသာ နည္းေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ ေကာက္ညႇင္း ႏွင့္လုပ္ရေသာ ျမန္မာ့႐ိုးရာ အစားအစာ မုန္႔မ်ားလုပ္ေသာ အခါတြင္ ဆန္ၾကမ္းေရာၿပီး လုပ္ေလ့ရွိၾကသည္။
ဆီးခ်ဳိေသြးခ်ဳိ ေရာဂါသည္ အစားေရွာင္ ရေသာ ေရာဂါျဖစ္သည္။ ထမင္းကို အဓိက မက္မက္ေမာေမာ စားၾကေသာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား အဖို႔ အႀကံေပးလို သည္မွာ ဆန္ၾကမ္းကို မစားႏုိင္သည့္တိုင္ ေရႊဘိုမေနာ္၊ မဂ်မ္းေတာ၊ မေစာ႐ႈတ္၊ မေနာသုခ စသည့္ အေစးဓာတ္ နည္းသည့္ ဆန္အမ်ဳိးအစားကို ေျပာင္းစား သင့္သည္။ ေကာက္ညႇင္းဆန္၊ ေကာက္ညႇင္းေပါင္း၊ ေကာက္ညႇင္း ႏွင့္လုပ္ေသာ မုန္႔မ်ားကို လံုးဝ ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ ေၾကာင္း ေရးသား လိုက္ရေပသည္။
ျမ၀တီေန႔စဥ္ ၊ စာ(၇)
No comments:
Post a Comment