ပညာျမင့္မွ လူမ်ိဳးတင့္မည္

ပညာျမင့္မွ လူမ်ိဳးတင့္မည္

လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ အဆင့္အတန္း သည္ ထိုလူမ်ဳိး၏ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝမႈ၊ တုိင္းႏုိင္ငံ ႀကီးမားက်ယ္ဝန္းမႈ၊ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ အဆင့္ျမင့္မားမႈ တို႔အေပၚတြင္ ၾကည့္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ''ပညာျမင့္မွ လူမ်ဳိးတင့္မည္'' ဆိုသကဲ့သို႔ လူတစ္ေယာက္ သည္ မည္မွ် ခ်မ္းသာသည္ ျဖစ္ေစကာမူ ပညာရွိမွ သာလွ်င္ တင့္တယ္မည္ ျဖစ္သည္။

ထို႔ျပင္ လူတစ္ဦး၊ တစ္ေယာက္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံသည္ မည္မွ်ပင္ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာ ေစကာမူ လူ႔အသိ၊ လူ႔အလိမၼာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ေခါင္းပါးေနပါက ပတ္ဝန္းက်င္က အေရးထား ေလးစားျခင္း မရွိသကဲ့သို႔ စာေပ ယဥ္ေက်းမႈ ခိုင္ခိုင္မာမာ မရွိေသာ လူမ်ဳိးသည္လည္း ကမၻာ့အလယ္တြင္ ဂုဏ္ အဆင့္အတန္း မရွိ ေအာက္က် ေနာက္က် ျဖစ္မည္မွာ အေသအခ်ာပင္ ျဖစ္သည္။

စာေပသည္ လူမ်ဳိး၏အသက္ ျဖစ္ၿပီး စာေပခိုင္မာမွ ယဥ္ေက်းမႈ ခိုင္မာမည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈသည္ ခိုင္မာခံ့ထည္ေသာ ယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္သည္ဟူ၍ ကမၻာ့ ပညာရွင္မ်ားက အသိအမွတ္ျပဳ ထားၾကသည္။ 

ျမန္မာတို႔သည္ စာေပ ျမတ္ႏိုးသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ''အလိမၼာ စာမွာရွိ၊ စာေပအလင္းေရာင္ ဘဝတန္ေဆာင္၊ စာေပစကား ေန႔တိုင္းၾကားက ထူးျခားလိမၼာ ရွိသည္သာတည့္ '' ဟူေသာ စကားစုမ်ားက စာေပ ျမတ္ႏိုးမႈကို ေဖာ္ျပသည္။

ျမန္မာစာေပသည္ ပုဂံေခတ္မွစ၍ ပင္းယေခတ္၊ အင္းဝေခတ္၊ ေတာင္ငူေခတ္၊ ေညာင္ရမ္းေခတ္၊ ကုန္းေဘာင္ေခတ္ အဆက္ဆက္ တြင္လည္း ဆုတ္ယုတ္သြားျခင္း မရွိဘဲ ရွင္သန္ဖြံ႕ၿဖိဳး ခဲ့သည္။ ျမန္မာစာေပ ရွင္သန္တုိးတက္ လာသည္ႏွင့္အမွ် စာဆုိပညာရွင္ မ်ားလည္း ေပၚထြန္းလာ ခဲ့သည္။ ပင္းယေခတ္တြင္ ပင္းယမင္း ငါးစီးရွင္ေက်ာ္စြာ၊ အင္းဝေခတ္တြင္ ရွင္မဟာ သီလဝံသ၊ ရွင္မဟာရ႒သာရ စေသာ ရဟန္းစာဆုိ မ်ားႏွင့္ နန္းတြင္းမိျဖဴ၊ မိညိဳစေသာ အမ်ဳိးသမီး စာဆိုမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။

ေတာင္ငူေခတ္တြင္ နတ္ရွင္ေနာင္၊ နဝေဒး စေသာစာဆိုမ်ားႏွင့္ ေညာင္ရမ္းေခတ္တြင္ ေတာင္ဖီလာ ဆရာေတာ္၊ ဝန္ႀကီး ပေဒသရာဇာ တို႔သည္ စာေပေလာကတြင္ ရတု၊ ကဗ်ာ၊ စကားေျပ အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ကို ေရးသားခဲ့သည္။ 

ကုန္းေဘာင္ေခတ္ သို႔ ေရာက္ေသာအခါ စာေပ အမ်ဳိးအစားႏွင့္ စာဆိုပညာရွင္မ်ား သိသာထင္ရွားစြာ ေပၚထြန္း လာခဲ့သည္။ ေခတ္အလိုက္ စာဆိုပညာရွင္ ကဝိေက်ာ္ တို႔၏ ဇြဲ၊ လံု႔လတို႔ျဖင့္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ ခဲ့ေသာ ျမန္မာ စာေပသည္ တန္ဖိုးမျဖတ္ ႏိုင္ေအာင္ ႀကီးျမတ္လွသည္။

ျမန္မာ တစ္မ်ဳိးသားလံုး သူ႔ကြၽန္ဘဝ ေရာက္ၿပီး ျမန္မာတို႔ႏွင့္ အတူ စာေပ ေအာက္တန္းက်ကာ ပစ္ပယ္ထားျခင္းကို ခံရေသာ္လည္း ျမန္မာစာေပသည္ ဆက္လက္ရွင္သန္ ခဲ့ျခင္းမွာ ျမန္မာ စာေပ၏ ထူးျခားခ်က္ ျဖစ္သည္။ 

ျမန္မာစာဆုိေတာ္ ႀကီးမ်ားက တုိင္းျပည္ အလင္းေရာင္ ရေအာင္၊ အမ်ဳိးသားေရး ႏိုးၾကားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ ၾကသည္။

သို႔ျဖစ္ရာ လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိး ၏ ဂုဏ္၊ အဆင့္အတန္း၊ ယဥ္ေက်းမႈတို႔ကို လူမ်ဳိးတည္ ေနသေရြ႕ ရွင္သန္ေနေစရန္ စာေပကသာ ဖန္တီးေစာင့္ေရွာက္ ေပးႏုိင္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား အသိပညာ၊ အတတ္ပညာမ်ား တိုးတက္ျမင့္မား လာေစရန္၊ စာေပေလ့လာ ဖတ္႐ႈသည့္ အေလ့အက်င့္ ေကာင္းကို ေဖာ္ေဆာင္သြား ရမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသား လိုက္ရေပသည္။

( အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ )

#Yadanarpondaily