သင္ၾကားေပးရမည့္ အေလ့အက်င့္ေကာင္း
ၿမိဳ႕ေတာ္ သန္႔ရွင္းသာယာ လွပေရးႏွင့္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းျခင္း တုိ႔တြင္ အမိႈက္ စြန္႔ပစ္ျခင္းႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရး ျပဳလုပ္ျခင္း တို႔သည္ အေရးပါေသ ာက႑မွ ပါဝင္ေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ သည္ အစားအေသာက္ ထုပ္ပိုးမႈစနစ္ နိမ့္က် ေနေသးေၾကာင္း ဖြံ႕ၿဖိဳးသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားမွ ပညာရွင္ မ်ားက သံုးသပ္ၾကသည္။ အစားအစာမ်ား ထုပ္ပိုးရာတြင္ ထုပ္ပိုး ထားသည္က မ်ား၍ စားရသည့္ အစားအစာက နည္းနည္း ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ အမိႈက္မ်ားကို ေရာင္းခ် ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။
ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပဲႏို႔ကဲ့သို႔ အရည္မ်ားကို ပလတ္စတစ္ဘူး မ်ားအစား သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ မထိခိုက္ေသာ စကၠဴသား ျဖင့္သာ အဆင့္ျမင့္ ထုပ္ပိုးေရာင္းခ် ေနၾကသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ထိုကဲ့သို႔ ထုပ္ပိုးေရာင္းခ် ႏုိင္မႈ မရွိသည့္ အျပင္ အခ်ဳိ႕စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုမ်ားမွ စြန္႔ပစ္ေသာ ေရဆိုးမ်ား သည္လည္း အမိႈက္တစ္မ်ဳိး ျဖစ္ၿပီး သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ပ်က္စီးေစသည္။
ဤတြင္ ျမန္မာျပည္၌ လြယ္လြယ္ ထုပ္ပိုး၍ ရေသာ ပလတ္စတစ္မ်ား၊ ၾကြပ္ၾကြပ္ အိတ္မ်ား သံုးစြဲမႈ မ်ားျပားလာျခင္း ႏွင့္အတူ အမိႈက္ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေဆာင္ ရာတြင္လည္း အသိပညာ ေပးမႈ မ်ားစြာလိုအပ္ လာလ်က္ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံ လမ္းမေပၚတြင္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ျမန္မာ စာေရးဆရာ တစ္ဦးက သၾကားလံုးခြံ စြန္႔ပစ္ရာ ကေလးငယ္ တစ္ဦးက စာေရးဆရာကို အမိႈက္ပံုး ၫႊန္ျပ၍ အမိႈက္ပံုးတြင္ စြန္႔ပစ္ရန္ ခိုင္းခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ မူလတန္း ကေလးငယ္ မ်ားကို အမိႈက္ စြန္႔ပစ္နည္း ႏွင့္ အေျခခံ လူမႈနီတိမ်ား သင္ေပးလ်က္ ရွိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ကေလးငယ္ မ်ားသည္ အမိႈက္ကို စနစ္တက် စြန္႔ပစ္သည့္ အေလ့အထ ရရွိေစၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္းေရး အတြက္ အေထာက္အပံ့မ်ား ျဖစ္ေစသည္။ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး စသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္မ်ားတြင္ လူဦးေရ တိုးတက္မ်ားျပား လာသည္ႏွင့္ အမွ် အမိႈက္မ်ား စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ႏုိင္ေရး၊ စြန္႔ပစ္ အမိႈက္မ်ား စီမံခန္႔ခြဲမႈ ျပဳလုပ္ႏိုင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ပိုမိုလိုအပ္ လာသည္။
ၾသစေၾတးလ် ႏိုင္ငံတြင္ ပန္းၿခံမ်ား အတြင္း အပန္းေျဖ ၿပီးေနာက္ အမိႈက္မ်ား ထားခဲ့ျခင္း မျပဳရ၊ ပန္းၿခံထဲမွ အရာမ်ား ကိုလည္း ယူေဆာင္ျခင္း မျပဳရဟု စည္းကမ္း သတ္မွတ္ လိုက္နာ က်င့္သံုးလ်က္ ရွိသည္။ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံတြင္လည္း ေဆာင္းရာသီ၌ အိမ္ေရွ႕တြင္ ရွိေသာ ဆီးႏွင္းမ်ားကို စည္ပင္မွ အခေၾကးေငြျဖင့္ ရွင္းေပး ရသည္။ စည္ပင္မွ ရွင္းလင္းခ်ိန္ မေရာက္ေသးမီ လမ္းသြား လမ္းလာမ်ား မေခ်ာ္လဲ ေစရန္ အိမ္ရွင္က ရွင္းေပးရသည္။ျမန္မာေက်းလက္ ေဒသအခ်ဳိ႕ တြင္လည္း စည္ပင္ မရွိဘဲ မိမိတို႔အိမ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို မိမိတို႔ အသိ စိတ္ဓာတ္ျဖင့္ သန္႔ရွင္းေရး ေဆာင္ရြက္ ၾကသည္။ ထိုသို႔ ေက်းလက္ေဒသ မ်ားတြင္ အသိ ကိုယ္စီျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္းေရးကို လုပ္ေဆာင္ ၾကသည္မွာ ငယ္စဥ္ ကတည္းက သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ျခင္းေၾကာင့္ မိမိစိတ္ကို စင္ၾကယ္ေစျခင္း၊ သူတစ္ပါး၏ စိတ္ကို စင္ၾကယ္ေစျခင္း၊ နတ္တို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္း၊ ႐ုပ္ရည္လွပ ေစျခင္းႏွင့္ ေသဆံုးၿပီး ေနာက္ ေကာင္းရာ သုဂတိသို႔ လားရျခင္း ဟူသည့္ အက်ဳိး ေက်းဇူးမ်ား ရေစသည္ဟု ငယ္စဥ္ ကတည္းက ဘာသာေရး အသိခံယူ ရရွိထားေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕ျပမ်ားတြင္ အမိႈက္ စြန္႔ပစ္မႈ ျပႆနာတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚ လာရသည္မွာ ၿမိဳ႕ေန လူတန္းစားမ်ား ဘာသာေရး အသိႏွင့္ တာဝန္သိစိတ္ ေလ်ာ့နည္း လာမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အမိႈက္ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ျခင္းျဖင့္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိန္းသိမ္းရာ ေရာက္သကဲ့သို႔ ေဂဟစနစ္ကို ကာကြယ္ႏုိင္ၿပီး စနစ္တက် စြန္႔ပစ္သည့္ အမိႈက္မ်ားမွ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္ယူ ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္း သာယာလွပ ေစၿပီး အက်ဳိးရွိ ေစေသာ လူတုိင္းကိုယ္စီ အမိႈက္ သန္႔ရွင္းေရး ေဆာင္ရြက္ျခင္း ႏွင့္ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ ေစသည့္ အေလ့အက်င့္ ေကာင္းကို အေျခခံပညာ ေက်ာင္းမွ အစျပဳ၍ အေလ့အက်င့္ ျပဳ သင္ၾကား ေပးရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း အႀကံျပဳ ေရးသား လိုက္ရေပသည္။
#Yadanarpondaily
ၿမိဳ႕ေတာ္ သန္႔ရွင္းသာယာ လွပေရးႏွင့္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းျခင္း တုိ႔တြင္ အမိႈက္ စြန္႔ပစ္ျခင္းႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရး ျပဳလုပ္ျခင္း တို႔သည္ အေရးပါေသ ာက႑မွ ပါဝင္ေနသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ သည္ အစားအေသာက္ ထုပ္ပိုးမႈစနစ္ နိမ့္က် ေနေသးေၾကာင္း ဖြံ႕ၿဖိဳးသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားမွ ပညာရွင္ မ်ားက သံုးသပ္ၾကသည္။ အစားအစာမ်ား ထုပ္ပိုးရာတြင္ ထုပ္ပိုး ထားသည္က မ်ား၍ စားရသည့္ အစားအစာက နည္းနည္း ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ အမိႈက္မ်ားကို ေရာင္းခ် ေနသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနသည္။
ဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီး ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပဲႏို႔ကဲ့သို႔ အရည္မ်ားကို ပလတ္စတစ္ဘူး မ်ားအစား သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ မထိခိုက္ေသာ စကၠဴသား ျဖင့္သာ အဆင့္ျမင့္ ထုပ္ပိုးေရာင္းခ် ေနၾကသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ထိုကဲ့သို႔ ထုပ္ပိုးေရာင္းခ် ႏုိင္မႈ မရွိသည့္ အျပင္ အခ်ဳိ႕စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုမ်ားမွ စြန္႔ပစ္ေသာ ေရဆိုးမ်ား သည္လည္း အမိႈက္တစ္မ်ဳိး ျဖစ္ၿပီး သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ပ်က္စီးေစသည္။
ဤတြင္ ျမန္မာျပည္၌ လြယ္လြယ္ ထုပ္ပိုး၍ ရေသာ ပလတ္စတစ္မ်ား၊ ၾကြပ္ၾကြပ္ အိတ္မ်ား သံုးစြဲမႈ မ်ားျပားလာျခင္း ႏွင့္အတူ အမိႈက္ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေဆာင္ ရာတြင္လည္း အသိပညာ ေပးမႈ မ်ားစြာလိုအပ္ လာလ်က္ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံ လမ္းမေပၚတြင္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ျမန္မာ စာေရးဆရာ တစ္ဦးက သၾကားလံုးခြံ စြန္႔ပစ္ရာ ကေလးငယ္ တစ္ဦးက စာေရးဆရာကို အမိႈက္ပံုး ၫႊန္ျပ၍ အမိႈက္ပံုးတြင္ စြန္႔ပစ္ရန္ ခိုင္းခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ မူလတန္း ကေလးငယ္ မ်ားကို အမိႈက္ စြန္႔ပစ္နည္း ႏွင့္ အေျခခံ လူမႈနီတိမ်ား သင္ေပးလ်က္ ရွိသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ကေလးငယ္ မ်ားသည္ အမိႈက္ကို စနစ္တက် စြန္႔ပစ္သည့္ အေလ့အထ ရရွိေစၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္းေရး အတြက္ အေထာက္အပံ့မ်ား ျဖစ္ေစသည္။ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး စသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္မ်ားတြင္ လူဦးေရ တိုးတက္မ်ားျပား လာသည္ႏွင့္ အမွ် အမိႈက္မ်ား စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ႏုိင္ေရး၊ စြန္႔ပစ္ အမိႈက္မ်ား စီမံခန္႔ခြဲမႈ ျပဳလုပ္ႏိုင္ေရး လုပ္ငန္းမ်ား ပိုမိုလိုအပ္ လာသည္။
ၾသစေၾတးလ် ႏိုင္ငံတြင္ ပန္းၿခံမ်ား အတြင္း အပန္းေျဖ ၿပီးေနာက္ အမိႈက္မ်ား ထားခဲ့ျခင္း မျပဳရ၊ ပန္းၿခံထဲမွ အရာမ်ား ကိုလည္း ယူေဆာင္ျခင္း မျပဳရဟု စည္းကမ္း သတ္မွတ္ လိုက္နာ က်င့္သံုးလ်က္ ရွိသည္။ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံတြင္လည္း ေဆာင္းရာသီ၌ အိမ္ေရွ႕တြင္ ရွိေသာ ဆီးႏွင္းမ်ားကို စည္ပင္မွ အခေၾကးေငြျဖင့္ ရွင္းေပး ရသည္။ စည္ပင္မွ ရွင္းလင္းခ်ိန္ မေရာက္ေသးမီ လမ္းသြား လမ္းလာမ်ား မေခ်ာ္လဲ ေစရန္ အိမ္ရွင္က ရွင္းေပးရသည္။ျမန္မာေက်းလက္ ေဒသအခ်ဳိ႕ တြင္လည္း စည္ပင္ မရွိဘဲ မိမိတို႔အိမ္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို မိမိတို႔ အသိ စိတ္ဓာတ္ျဖင့္ သန္႔ရွင္းေရး ေဆာင္ရြက္ ၾကသည္။ ထိုသို႔ ေက်းလက္ေဒသ မ်ားတြင္ အသိ ကိုယ္စီျဖင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္းေရးကို လုပ္ေဆာင္ ၾကသည္မွာ ငယ္စဥ္ ကတည္းက သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ျခင္းေၾကာင့္ မိမိစိတ္ကို စင္ၾကယ္ေစျခင္း၊ သူတစ္ပါး၏ စိတ္ကို စင္ၾကယ္ေစျခင္း၊ နတ္တို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္း၊ ႐ုပ္ရည္လွပ ေစျခင္းႏွင့္ ေသဆံုးၿပီး ေနာက္ ေကာင္းရာ သုဂတိသို႔ လားရျခင္း ဟူသည့္ အက်ဳိး ေက်းဇူးမ်ား ရေစသည္ဟု ငယ္စဥ္ ကတည္းက ဘာသာေရး အသိခံယူ ရရွိထားေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ၿမိဳ႕ျပမ်ားတြင္ အမိႈက္ စြန္႔ပစ္မႈ ျပႆနာတစ္ရပ္ ျဖစ္ေပၚ လာရသည္မွာ ၿမိဳ႕ေန လူတန္းစားမ်ား ဘာသာေရး အသိႏွင့္ တာဝန္သိစိတ္ ေလ်ာ့နည္း လာမႈေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အမိႈက္ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ျခင္းျဖင့္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိန္းသိမ္းရာ ေရာက္သကဲ့သို႔ ေဂဟစနစ္ကို ကာကြယ္ႏုိင္ၿပီး စနစ္တက် စြန္႔ပစ္သည့္ အမိႈက္မ်ားမွ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ထုတ္ယူ ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္း သာယာလွပ ေစၿပီး အက်ဳိးရွိ ေစေသာ လူတုိင္းကိုယ္စီ အမိႈက္ သန္႔ရွင္းေရး ေဆာင္ရြက္ျခင္း ႏွင့္ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ ေစသည့္ အေလ့အက်င့္ ေကာင္းကို အေျခခံပညာ ေက်ာင္းမွ အစျပဳ၍ အေလ့အက်င့္ ျပဳ သင္ၾကား ေပးရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း အႀကံျပဳ ေရးသား လိုက္ရေပသည္။
#Yadanarpondaily
No comments:
Post a Comment