ေစ်းေရာင္းေကာင္းတဲ့ လက္ဖဲြ႕
ေဇာ္ေနာင္ဟိန္း (GUITAR)
အိမ္မွာေနရင္း စိတ္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာ ကိစၥတစ္ခုက အၿမဲ ႀကံဳရတယ္။ အိမ္ထဲကို ဇြတ္ဝင္ၿပီး ေစ်းေရာင္းၾကတဲ့ ကိစၥပါ။ ေအးေအး ေဆးေဆး ေနခ်င္လို႔လဲ မရ။ ဘယ္လုိလူေတြ ပါလိမ့္။ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ ေျပာတာကေတာ့ ''ရွက္ေၾကာ အျဖတ္ခံထား ရတဲ့လူေတြတဲ့''။
ဟုတ္ေလာက္ ပါတယ္။ ေဆးကုမၸဏီ တစ္ခုက ဆိုၿပီး အုပ္စုလိုက္ဖြဲ႕ ၿပီး စည္း႐ုံးေရး ဆင္းၾကတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ဝ ႏွစ္ေလာက္က အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကံဳခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီတုန္းက လူေတြလဲ မျမင္ရေတာ့ဘူး။ အခုဟာ က ေနာက္ထပ္ ကုမၸဏီတစ္ခု။ ပစၥည္းေတြက သိန္းနဲ႔ ခ်ီတန္တယ္။ ေဆး ဆိုတာကလဲ ေသာင္းဂဏန္း။ ေနာက္ဆံုး လက္ဖက္ေျခာက္ ေလးတစ္ထုပ္ ေတာင္ တစ္ေသာင္း ေက်ာ္တယ္။ သူတုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ က အဖြဲ႕ဝင္ မ်ားလာေအာင္ လုပ္။ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားရင္ လူသိမ်ားမယ္။ သံုးစြဲသူ မ်ားလာမယ္ ။ ေရာင္းအား ေကာင္းလာမယ္။ အဲဒီ ေရာင္းအားကိုလဲ ရာခိုင္ႏႈန္း အလိုက္ ခံစားခြင့္ ရွိတယ္။ သူတု႔ိ ေျပာတာက အမွတ္နဲ႔ ခံစားခြင့္ ရွိတယ္ဆုိပဲ။ ပစၥည္းတစ္ခုက ဘယ္လို ေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္း၊ က်န္းမာေရး အတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္တဲ့ အေၾကာင္း၊ သူတို႔ပ စၥည္းကိုမွ မသုံးရင္ တျခား ေဆးေတြ သံုးမရ ေလာက္ေအာင္ ေျပာၾကတယ္။ စိတ္မပါတဲ့ လူ တစ္ေယာက္ကို အႀကိမ္ေရ အားျဖင့္ ၁ဝ ခါ ထက္မနည္း။ နာရီအားျဖင့္ (ဖုန္းန႔ဲတစ္သြယ္၊ လူခ်င္းေတြ႕၍ တစ္ဖံု) မိန္းမက ေျပာလိုက္၊ ေယာက္်ား ကေျပာလုိက္ နဲ႔ နာရီေပါင္း ၂ဝ ေလာက္ ရွိမယ္ ထင္တယ္။ ေနာက္ဆုံး သည္းမခံ ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အဆံုး သူတု႔ိေျပာတဲ့ တစ္သိန္း ေလးေသာင္း ေက်ာ္တန္ က်န္းမာေရးစက္ ကို ဝယ္လုိက္ပါတယ္။ သံုးေတာ့ မသံုးပါဘူး။ ပက္ကင္အတုိင္း သိမ္းထား လုိက္တယ္။ ေနာင္လုိခ်င္တဲ့ သူရွိရင္ ျပန္ေရာင္းဖို႔ပါ။ လက္ဖက္ေျခာက္ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ တန္လဲ ဝယ္ၿပီးပါၿပီ။ ေသာက္လို႔ မရပါဘူး။ မႀကိဳက္လို႔ပါ။ ဝယ္ၿပီးရင္ ၿပီးေလာက္ၿပီ ထင္တာ။ မၿပီးေသးပါဘူး။ Member မဝင္လို႔ မေက်နပ္ ေသးဘူးတဲ့။ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ။ ဇြတ္ေရာ၊ အတင္းေရာ ပါလား။
ဘယ္ကုန္ ပစၥည္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ကယ္ ေကာင္းရင္ သံုးစြဲသူက လက္ဆင့္ကမ္း ေၾကာ္ျငာ ေပးတတ္ၾက ပါတယ္။ မႏၲေလးမွာ နာမည္ႀကီးတဲ့ ေဆးဆရာ တစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ ျမန္မာျပည္ အႏွံ႔အျပားက ေဝဒနာရွင္ ေတြ လာၾကတယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္။ ျမဝတီ ဘက္က ေတာင္လာၿပီး ေဆးကု ၾကတယ္။ ဒါ တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္နားနဲ႔ ေရာက္လာ ၾကတာ။ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ ဆိုရင္လဲ ဒီလိုပဲ။ ေကာင္းတဲ့ဆိုင္ကို လမ္းၫႊန္တယ္။ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းတယ္။ လက္ဖက္ရည္လဲ ေကာင္း၊ မုန္႔လဲေကာင္း၊ ဒါဆုိ OK ။ အဲဒီသြား ဆိုတာမ်ဳိး။ ေကာင္းေနတဲ့ ပစၥည္းတစ္ခုကို ကုိယ့္လုိပဲ ေကာင္းေကာင္း သံုးေစခ်င္လုိ႔ ၫႊန္ျပတတ္ၾကပ ါတယ္။ အခုေတာ့ ဘာမွန္း မသိတဲ့ ကုန္ပစၥည္း တစ္ခုကို အတင္းဝယ္ခိုင္း ေနတဲ့ ကိစၥ၊ အသင္း ဝင္ခုိင္း ေနတာကေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး။ ၿပီးရင္ ဘယ္ေတာ့ ေပ်ာက္သြားမလဲ မသိဘူး။ ဘယ္က လာဖြင့္မွန္း မသိတဲ့သူ၊ ေပ်ာက္ခ်င္းမလွ ေပ်ာက္သြားရင္ ဘယ္လိုက္ၾက မလဲ။ ဒီလိုပဲ။ အရင္တစ္ခါက ေဆးကုမၸဏီ တစ္ခုလဲ ၿငိမ္သြားၿပီ။ သူတို႔ေျပာတဲ့ အမွတ္ေတြ ဘယ္ေရာက္ သြားလဲ။ ဘာမွန္း မသိတဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို အင္မတန္ ခုိင္မာတဲ့ အေၾကာင္း၊ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္ဘဲ ပုိက္ဆံရ လာမယ့္ အေၾကာင္း ေဆး အေၾကာင္း နားလည္ ပါတယ္ဆုိတဲ့ တုိင္းရင္းေဆး ဆရာေတြ၊ ဆရာဝန္ေတြ၊ ေဆးဆိုင္က လူေတြေတာင္ အသိအမွတ္ မျပဳတဲ့ေဆးကို ဘာမွန္း မသိတဲ့ လူထုကို ဇြတ္အတင္း ေရာင္းေနတာ မ်ဳိးေတာ့ မလုပ္သင့္ ဘူးထင္တယ္။ လုိအပ္ရင္ လိုအပ္တဲ့ သူက ဝယ္ပါလိမ့္မယ္။
ရန္ကုန္က ေအာင္မဂၤလာ ကားႀကီးကြင္း မွာလဲ ႀကံဳရေလ့ ရိွတယ္။ အလွကုန္ ေရာင္းတဲ့ မိန္းမေလး ေတြပါ။ လက္ကို အတင္းဆြဲၿပီး ဆပ္ျပာရည္နဲ႔ ေခ်းခြၽတ္၊ ၿပီးရင္ ဇြတ္ေရာင္း မဝယ္လို႔ မရေအာင္ ဇြတ္ေရာင္း ၾကတာပါ။အားနာ တတ္တဲ့လူ ဆိုရင္ မ်ားမ်ားဝယ္ ျဖစ္မယ္။ သိပ္အားမနာရင္ နည္းနည္း ဝယ္ျဖစ္မယ္။ ကုိယ့္အိမ္မွာတင္ လုပ္လို႔ရတဲ့ အေပါစား ပစၥည္းေတြကို ဘူးထဲ၊ ပုလင္းထဲ ထည့္ေရာင္း ေနၾကတာပါ။ အဲဒီ နည္းပညာ ဆိုတာကလဲ သိတဲ့လူ အတြက္ဘာမွ ခက္ခဲတဲ့ အရာေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်ိန္တုိ အတြင္း ဆပ္ျပာရည္၊ ဆပ္ျပာခဲ၊ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္၊ ေခါင္းလိမ္းဆီ ျဖစ္တဲ့ နည္းပညာ ေတြက တစ္ပတ္ေလာက္ သင္တန္း တက္ရင္ ေကာင္းေကာင္း လုပ္တတ္ ပါတယ္။
တစ္ခါ အဲဒီ အလွကုန္ ေတြကိုပဲ ထိုင္းစက္႐ံုက ထုတ္လုပ္တာပါ ဆိုၿပီး အထက္မွာ ေရးျပခဲ့ သလို အသင္းဝင္၊ အမွတ္ေပး စနစ္နဲ႔ လုပ္ေနတာလဲ ရွိပါတယ္။ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ၾကတာကို နားလည္ ပါတယ္။ ကိုယ္ခ်င္းလဲ စာပါတယ္။ ေစ်းကြက္ ျဖန္႔ခ်ိေရး စနစ္ေတြကို နည္းလမ္းမ်ဳိးစံု အသံုးျပဳ ေနကတည္းက ထုတ္လုပ္မႈ အားေကာင္းေနၿပီး mass Production ျဖစ္ေနၿပီလို႔ နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေရာင္းရလို႔ ပံုေနတဲ့ ပစၥည္းကို ဇြတ္ေရာင္းခ် တာမ်ဳိး မျဖစ္ဖို႔ေတာ့ အေရးႀကီးပါတယ္။
အရည္အေသြး ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားၾကပါ။ အရည္အေသြး ေကာင္းပစၥည္း ေတြကို နည္းစနစ္က်က် မွန္မွန္ကန္ကန္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္ၿပီ ဆုိရင္ ေစ်းကြက္က ေတာင္းဆုိတဲ့ ပစၥည္း၊ ေစ်းႏႈန္း၊ အရည္အေသြး ေကာင္းတယ္ ဆိုရင္ မဝယ္ခ်င္တဲ့ သူကို ဇြတ္ေရာင္း ရတဲ့ဒုကၡက ကင္းလြတ္သြား ပါလိမ့္မယ္။ အထက္က နည္းလမ္းေတြကို သံုးၿပီး ေရာင္းခ် ေနၾကတာဟာ မွန္ကန္တယ္၊ မမွန္ကန္ဘူး ဆုိတာထက္ သံုးစြဲသူ ျပည္သူက မႀကိဳက္ၾကဘူး ဆိုတာကို ေျပာခ်င္တယ္။ ေစ်းေရာင္း ေကာင္းေအာင္ လက္ဖြဲ႕ ေဆာင္စရာ မလုိပါဘူး။ ေစတနာနဲ႔ မွန္ကန္မႈသာ ရွိရင္ လက္မလည္ ေအာင္ ေရာင္းခ်ရ ပါလိမ့္မယ္။
#Yadanarpondaily
#ရတနာပံုေန႔စဥ္
No comments:
Post a Comment