ကြပ္တဲ့အကြပ္ ... ၀တ္တဲ့အ၀တ္
ေမာင္သင္းထံု (ေက်ာက္မဲ)
''ရယ္ဒီမိတ္ထည္ ေလးသာ ဝတ္လိုက္ ရလုိ႔ကေတာ့ လားကြာ...။ ဒီတစ္သက္ ေသေပ်ာ္ပါၿပီ''။ ဒါ လူတစ္ေယာက္ ဆီက ၾကားလိုက္ရတ့ဲ ႏႈတ္ထြက္ စကားပါ။ လူငယ္ေတြ အဝတ္အစား ကုိပဲ ဒီေလာက္ အထိ ႏွစ္သက္ ခုံမင္ ေနၾက တာတ့ဲလား။ ေျပာပုံကုိ စဥ္းစား ၾကည့္ပါအုံး။ လူငယ္ေတြ ဆိုတာ အၫြန္႔ တလူလူနဲ႔ တက္လူေတြပါ။ အဲဒီလုိ လူငယ္ေတြက ဘာမဟုတ္တ့ဲ သက္မ့ဲ အဝတ္အစား အတြက္နဲ႔မ်ား သက္ရိွ လူသားေတြက ေသေပးၾက ရအုံးမွာ တ့ဲလား။ ဘာျပဳလုိ႔ ကုိယ့္အသက္ ကုိ အလြယ္ တကူနဲ႔ အ႐ႈံးေပး အေသခံ ခ်င္ၾကရတာ တ့ဲလဲ။ အေတြးအေခၚ က မွားေနၿပီနဲ႔ တူပါတယ္။
လူငယ္ေတြ အတြက္ အဝတ္အစားက ဒါေလာက္ကုိ အေရးပါ ေနတာတ့ဲလား။ စဥ္းစားၾကည့္ ပါအုံး။ စားဝတ္ ေနေရး၊ အေရးသုံးပါး ထဲမွာမွ ဒီ အဝတ္အစား ကိစၥဆိုတာ၊ ပါမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ပထမအေရး မဟုတ္ ပါဘူး။ ဒုတိယအေရး မွာပဲ ပါတာပါ။ ဆရာေတာ္ ေတြရဲ႕ အဆုံးအမ ေတြထဲမွာလဲ ပါတယ္ေလ။ ရတာေလးနဲ႔ ဝေအာင္စား၊ ရိွတာေလးနဲ႔ လွေအာင္ဝတ္ တ့ဲ။ အဝတ္အစား ဝတ္ၾကတ့ဲ ရည္ရြယ္ခ်က္ ကုိက ဟီရိၾသတၱပၸ ကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔၊ ရာသီဥတုရဲ႕ ဒဏ္ခံႏိုင္ရည္ ရိွဖုိ႔ အေရးႀကီးတာ မဟုတ္လား။ တစ္ေလာက။ စေလာင္း ကလာတ့ဲ ႏိုင္ငံျခား သတင္း တစ္ပုဒ္မွာ ပါတာပါ။ သားေရ ဂ်ာကင္ တစ္ထည္ရဲ႕ တန္ဖုိးက ေငြက်ပ္သိန္း ၅ဝ တ့ဲ။ ဒီေငြက ကားတစ္စီး ဝယ္စီး ႏိုင္ေလာက္တ့ဲ ေငြပမာဏပါ။ ဘယ္ေလာက္ အထိမ်ား ေကာင္းမြန္တ့ဲ အက်ႌမုိ႔လုိ႔ တ့ဲလဲ။
အက်ႌပါးပါး ဝတ္၊ အစာ ေပ်ာ့ေပ်ာ့စား၊ စိတ္ကုိ ေကာင္းေကာင္းထား လုိ႔ ဆရာ့ ဆရာေတြက ဆုံးမ လမ္းညႊန္ၾကတာ ရိွပါ ေရာ့လား။ တန္ဖုိးရိွတ့ဲ အက်ႌဝတ္ဖုိ႔ ထက္ က်န္းမာေရး နဲ႔ ညီၫြတ္တ့ဲ အဝတ္အစားကုိ ေရြးခ်ယ္ ဝတ္တတ္ဖုိ႔ လုိတာပါ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္ဟာ အေပၚယံ အဝတ္အစား ေပၚမွာ မတည္ပါဘူး။ သူ႕ရဲ႕ ႏွလုံးသားနဲ႔ အတတ္ပညာ ေပၚမွာ မူတည္ ေနတာပါ။ အခ်ဳိ႕ ေငြေၾကး ခ်မ္းသာတ့ဲ လူေတြဆိုတာ အဝတ္အစား ႏုံခ်ာခ်ာ ဝတ္ထားေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ပင္ကုိ အရည္အခ်င္းစစ္၊ အႏွစ္သာရကုိ သိထားေတာ့ ဘယ္လုိမွကုိ မ်က္ႏွာငယ္ စရာ အေၾကာင္း မရိွပါဘူး။ ပုိလုိ႔ေတာင္မွ ထင္ေပၚ ေနပါ ေသးတယ္။
လူႀကီးသူမေတြ ေျပာၾကသံ ၾကားဖူးတာပါ။ ဂ်ပန္ေခတ္က အဝတ္အစား ေတြမ်ား အလြန္ ရွားပါးေတာ့ ဂုန္နီအိတ္ခြံ အႏုစားေတြ ေတာင္မွ အရွက္လုံ႐ုံ ဝတ္ၾက ရတာဆို။ ဒီေခတ္က အဝတ္အစား ဇီဇာေၾကာင္ ၾကတ့ဲ ကေလးေတြဆို ဘယ္လုိမ်ား ေနၾကမလဲ လုိ႔ပါ။ ရြာအစြန္က တဲမွာ ေနတ့ဲ ဂ်ပန္ေခတ္က အျဖစ္အပ်က္ ကေတာ့ သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ ရိွတာေတာင္မွ သူတို႔မွာ ဂုန္နီစ ဝတ္စရာက တစ္ထည္တည္း ရိွတာတ့ဲ။ ဒီေတာ့လား အေဖ့ ဧည့္သည္ လာရင္ တစ္ထည္ တည္းေသာ ဂုန္နီစကုိ အေဖ့ ေပးဝတ္၊ သမီးက အိမ္ထဲပုတ္ ေမွာက္ေန ရတာတ့ဲ။ တစ္ခါ သမီး ဧည့္သည္ လာေတာ့ အေဖက အိမ္ထဲဝင္ ပုတ္ေမွာက္ ေနရတာဆို။ ဒီတူးမွ၊ ေဂ်ာ္ဒါးႏိုးနဲ႔မွ ေၾကးမ်ား ေနၾကတ့ဲ ကေလးေတြ ဂ်ပန္ေခတ္မ်ား ဆို ဘယ္လုိ ေနၾကေလ မလဲ။
''ေတာင္းမွာ အကြပ္၊ လူမွာ အဝတ္'' ဆိုတ့ဲ ဆို႐ုိး စကားပုံကုိ ျပန္ၾကည့္ပါအုံး။ ေတာင္းမွာကြပ္ တ့ဲအကြပ္ ဆိုတာက အဲဒီေတာင္းကုိ ခိုင္ခ့ံေအာင္ လုိ႔ပါ။ ဒီေတာ့ လူေတြမွာ ဝတ္ရတ့ဲ အဝတ္အစားရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ ကေရာ ယဥ္ေက်းေအာင္ လုိ႔ ဝတ္ၾကတာပါ။ ဒီေတာ့ ဘာ အဝတ္အစားမွ ေငြေၾကး တန္ဖုိး ရိွမွ၊ မရိွမွလုိ႔ ခြဲျခားေနစရာ မလုိပါဘူး။ အဝတ္အစား ေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ က အပူအေအး၊ ရာသီဥတုဒဏ္ ကာကြယ္ ႏိုင္ေအာင္ ဝတ္ၾကတာ မဟုတ္လား။
ေငြေၾကး မတတ္ႏိုင္လုိ႔ တစ္ခါတေလမွ ဝယ္ရသူေတြ အတြက္က အဝတ္အစား ေကာင္းေကာင္း ဝယ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒါမွ ေလွ်ာ္တာ ဖြပ္တာ အၾကမ္းပတမ္း ခံႏိုင္မွာ၊ အဝတ္ေတြ ခဏခဏ မဝယ္ရမွာ။ ခုေခတ္ အဝတ္အစား ေတြဆိုတာ တစ္လတစ္မ်ဳိး ေလာက္ အသစ္အဆန္း ေတြ ေပၚေနေတာ့ လိုက္လုိ႔ကုိ မမီေတာ့ ပါဘူး။ အေရးထဲ တ႐ုတ္ ထည္ေတြက ေစ်းေပါေပမယ့္ ကြာလတီ က်ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။ ေရေလွ်ာ္လဲ မခံဘူး။ အေရာင္ေတြက ေဆးကြၽတ္တယ္။ သူ႕ဘာသာသူ ေဆးကြၽတ္ တာက အေၾကာင္း မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီ ေဆးေတြက အထည္ ဝတ္တ့ဲ ကေလးေတြရဲ႕ အေရျပား ေတြထဲ ေခြၽးေပါက္ေတြ ကေန တစ္ဆင့္ ဝင္ကုန္ၾက ရင္ေတာ့...။
လူေတြက ျမင္သာ ထင္သာတ့ဲ အစားအေသာက္ ေတြေပၚမွာ တင္ အာ႐ုံထား ေနၾကတာပါ။ တကယ္ဆို အဲဒီလုိ အဝတ္အစား ေတြရဲ႕ ဆိုးေဆးေတြ၊ ခ်ည္သားေတြ ကေန တစ္ဆင့္ ကေလးေတြရဲ႕ အေရျပား ေတြေပၚ ဘယ္လုိ အရာေတြ စိမ့္ဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႕ ေနၾကသလဲ။ အထူးသျဖင့္ အသက္ ၃ဝ ႏွစ္ေအာက္ လူေတြကုိ က်န္းမာေရးနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ သုေတသန လုပ္သင့္ပါတယ္။ ဥပမာ- ဓာတ္ဘူးနဲ႔ ေရေႏြး ေန႔တိုင္း ေသာက္လုိ႔ လူေတြရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္ထဲ ျပဒါးေတြ ဘယ္ေလာက္ အႏၲရာယ္ျပဳ ေနၾကသလဲ ဆိုတာမ်ဳိးေပါ့။ ေပါေပါမ်ားမ်ား နဲ႔ ဝင္လာတ့ဲ တ႐ုတ္ အထည္ေတြ အေပၚမွာလဲ က်န္းမာေရး အေနနဲ႔ စစ္ေဆးသင့္ ၾကပါေၾကာင္း ေရးသား တင္ျပ လုိက္ရပါတယ္။
#Yadanarpondaily
No comments:
Post a Comment