အခ်ိန္သည္ ကန္႔သတ္ခ်က္လား

အခ်ိန္သည္ ကန္႔သတ္ခ်က္လား

ခ်မ္းျမေအာင္

ယခုရက္ပိုင္းက စာေရးသူ အိမ္သို႔ ဧည့္သည္တစ္ဦး ေရာက္လာသည္။ ရန္ကုန္မွ လာျခင္း ျဖစ္သည္။ ဝန္ထမ္း ဘဝႏွင့္ ေနခဲ့စဥ္က စာေရးသူ၏ ဆရာသမား တစ္ဦးပင္ ျဖစ္သည္။ ကြဲကြဲကြာကြာ ေနၾကရတာ ၾကာၿပီျဖစ္၍ ထံုးစံအတိုင္း ေရပက္မဝင္ စကား ေရယဥ္ေၾကာ ထဲမွာ အၾကာႀကီး နစ္ေမ်ာ ခဲ့ရသည္။ ည ၁၁ နာရီေက်ာ္ တိုင္ေအာင္ စကားကို အနားမသတ္ ႏိုင္ေသး။ ထုိစဥ္မွာပင္ ဆရာ၏ လက္ကိုင္ဖုန္းမွ အသံျမည္ လာသည္။ ဖုန္းကို ကိုင္လွ်င္ ကိုင္ခ်င္းမွာပင္ ''ဟင္'' ဆုိေသာ အာေမဍိတ္ အသံ ၾကားလိုက ္ရသည္။

ထို႔ေနာက္ အတန္ၾကာ သည့္တုိင္ ဖုန္းေျပာဆို ၾကၿပီး ဖုန္းပိတ္ လိုက္စဥ္မွာပင္ ဖုန္းထပ္၍ ေခၚျပန္သည္။ ဒါက ေနာက္ထပ္ တစ္ဦး...။ သူႏွင့္လည္း အျပန္အလွန္ စကားေျပာဆို ၾကျပန္သည္။ တစ္ဖက္မွ ဖုန္းခ် သြားသည့္အခါ ဆရာက စာေရးသူကို အေၾကာင္းစံု ရွင္းျပသည္။ ယခု ဖုန္းဆက္သူ မ်ားမွာ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယခုေလးတင္ မွာပင္ သူငယ္ခ်င္းမ ၏ ခင္ပြန္း ဆံုးသြားေၾကာင္း မဆံုးသင့္ဘဲ ဆံုးရသည္ဟု ထင္ၾကေၾကာင္း၊ အဓိကမွာ က်န္ရစ္သူ သူငယ္ခ်င္းမ အတြက္ အားေပးစကား ေျပာေပးရန္ သူငယ္ခ်င္း မ်ားက ဖုန္းဆက္ၿပီး တုိက္တြန္း ၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပသည္။

''ခက္ေတာ့ ခက္တယ္ဗ်ာ။ ဒါဟာ လြယ္မေယာင္ နဲ႔ ခက္တဲ့ကိစၥဗ်။ ေသာက ေရာက္ေနတဲ့ သူကို ႏွစ္သိမ့္စကား ေျပာေပးရမွာ မိတ္ေဆြ ဝတၱရားဆုိတာ ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ ဘယ္လို ေျပာရမွာလဲ။ ေသေန႔ေစ့လို႔ ေသရတာလို႔ ေျပာရမလား။ ပဋာစာရီ ဇာတ္လမ္း ေျပာၿပီး တရားေဟာ ရမွာလား။ မလြန္ဆန္ ႏိုင္တဲ့ သေဘာမို႔ တရားႏွင့္ ေျဖပါလို႔ အားေပးစကား ေျပာရမလား။ ဒါလည္း မေကာင္းေသးဘူး။ သူငယ္ခ်င္းမ ဟာ ေခတ္ပညာ တတ္ဗ်။ ပါးစပ္ဟ လိုက္တာနဲ႔ ဘာေျပာမလဲ ဆုိတာ သိၿပီးသား။ ဒါေပမဲ့ မိတ္ေဆြ ဝတၱရား ရွိလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ကေတာ့ ေျပာမွာပါ။ အခု ေလာေလာ ဆယ္ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး။ အခ်ိန္ေတာ့ ေစာင့္ရ ဦးမယ္''။

ဆရာ၏ အဓိက လိုရင္းအခ်က္ ျပႆနာ တစ္ခု၏ အေျဖမွာ ''အခ်ိန္'' ျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္မွတ္ထင္ထင္ စြဲသြား ခဲ့သည္။

ယေန႔ အစိုးရသစ္ လက္ထက္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ဖို႔၊ ဆင္းရဲတြင္းမွ ကယ္တင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း ေရွ႕သုိ႔ တစ္လွမ္းတုိးရန္ ေနာက္သို႔ ဆယ္လွမ္း ဆုတ္လိုက္ေသာ ဆင္သည္ ဆုတ္သည့္ ေနရာမွာပင္ ရပ္သြားခဲ့သည္။ ပုစြန္ဆိတ္ေခါင္း သို႔ စုပံုေရာက္ရွိ လာၾကသည့္ ျပႆနာေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ ေထာင္ ကို '' ဦးနင္းပဲ့ေထာင္၊ ပဲ့နင္းဦးေထာင္'' ေျဖရွင္း၍ မဆံုးႏိုင္။ ဒီၾကားထဲ ေရေဘး ကဲ့သုိ႔ေသာ သဘာဝ ေဘးအႏၲရာယ္ ကလည္း စိန္ေခၚ လာသည္။

ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ တြင္ ''လက္ရဲဇက္ရဲ သတ္ရဲတာ ဘာေၾကာင့္လဲ'' ဟူေသာ ေမးခြန္းကို ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦးက ေဆြးေႏြး သြားခဲ့သည္။ လူမိုက္ အခ်ဳိ႕သည္ ''ေသဒဏ္ ဆိုသည္မွာ စာရြက္ ေပၚမွာပဲ ရွိေၾကာင္း၊ ေထာင္ဒဏ္ ဆိုသည္လည္း မၾကာခင္ လြတ္လာတာပဲ'' ဟု ေျပာျပေၾကာင္း ေဆြးေႏြး သြားသည္။ ၄င္း ဂ်ာနယ္ထဲမွာပင္ သဃၤန္းကြၽန္း ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ရမ္းကား ေနေသာ လူမိုက္တစ္ဦး က ထိန္းသိမ္း ဟန္႔တားရန္ ေရာက္လာသည့္ နယ္ထိန္းကို လွံျဖင့္ လိုက္သျဖင့္ လြတ္ကင္းရာ အိမ္သို႔ ထြက္ေျပး ရေၾကာင္း ဖတ္႐ႈ ရသည္။

ယခုအခါ ရပ္ကြက္ေန ျပည္သူ တို႔သည္ မိမိ လံုၿခံဳေရးကို မိမိကပဲ ယူေန ရေၾကာင္းလည္း သတင္းမွာ ေဖာ္ျပထားေ လသည္။ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ကပင္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ အင္အား ႏွစ္ဆေက်ာ္ လိုအပ္ေၾကာင္း ေျပာၾကား သြားခဲ့သည္။ တရားဥပေဒ စိုးမုိးေရး အတြက္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ အင္အား လိုအပ္သည္ကား အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ျဖည့္ဆည္း ေဆာင္ရြက္ ေပးရမည့္ ႐ုပ္ပိုင္းႏွင့္ စိတ္ပိုင္း ဆုိင္ရာ အေထာက္အပံ့မ်ား မ်ားစြာ လိုအပ္ ေနသေရြ႕....။ အခ်ိန္ တစ္ခုေတာ့ ေစာင့္ရဦးမည္ ျဖစ္သည္။

စင္ကာပူမွ ျပန္လာေသာ လူငယ္ တစ္ဦးက စင္ကာပူ ခ်မ္းသာေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏုိင္ငံ ႏွင့္ ဆီႏွင့္ေရ ကြာျခားေၾကာင္း၊ လံုၿခံဳမႈႏွင့္ စည္းကမ္း ဘယ္မွ် ေကာင္းေၾကာင္း ပါးစပ္ႏွင့္ တစ္လံုးေျပာ ၿပီးေနာက္ လမ္းေပၚသို႔ ကြမ္းေသြး ''ပ်စ္'' ခနဲေထြးကာ ထြက္သြား ခဲ့သည္။ သည္လို အက်င့္အႀကံ ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ကင္းမဲ့ေသာ စ႐ိုက္ လကၡဏာမ်ား ကိုလည္း ျပဳျပင္ ရဦးမည္ ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္... အခ်ိန္ တစ္ခုေတာ့ ေစာင့္ရ ပါဦးမည္။

ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ ေနေသာ ယခုအစိုးရ လက္ထက္တြင္ ပထမလိႈင္း ႏွင့္ ဒုတိယလိႈင္း တို႔ကို ေဆာင္ရြက္ၿပီး သည္ဟု သိရွိရသည္။ တတိယလႈိင္း အလာတြင္ ဆက္လက္ ေရြ႕လ်ားရန္ တြန္းအားမ်ား ပို႔လႊတ္ ရဦးမည္ ျဖစ္သည္။ တတိယလႈိင္း တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ယႏၲရား၏ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲျခင္း သာမက အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရား အတြင္း ပါဝင္ေနသည့္ လူမ်ားကိုပါ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲရန္ ရည္ရြယ္ေၾကာင္း  မွတ္သား မိသည္။ တတိယလႈိင္း သည္ ၁၆ လနီးပါးသာ လက္က်န္ ရွိေတာ့မည့္ အစိုးရ အတြက္ ႀကီးမားသည့္ စိန္ေခၚမႈ တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္လာႏုိင္သည္။ မဆလ ပါတီစနစ္ တုန္းကမူ ''လူ'' ႏွင့္ ''မူ'' ကို လက္ညႇိဳးထိုး လႊဲခ်ရင္း ဘာမွ် ျဖစ္မလာ ခဲ့သည္ကို သင္ခန္းစာ ယူရမည္ ျဖစ္သည္။

လူ႔သဘာဝႏွင့္ ပတ္သက္၍ စင္ကာပူတြင္ အလုပ္လုပ္ ေနသည့္ တူမ တစ္ဦးက ''စင္ကာပူမွာ စည္းကမ္း ရွိတယ္ ဆိုေပမယ့္ လစ္ရင္ လစ္သလို အမႈိက္ပစ္ တာပါပဲ'' ဟု ေျပာခဲ့ ဖူးသည္။ လူကေတာ့ လူပဲျဖစ္သည္။ အစိုးရ႐ံုး ဌာနမွ ဝန္ထမ္းတစ္ဦး ကေတာ့ ''အရင္က လိုပါပဲ၊ စာရင္းစစ္ေတြ လာရင္ ေကြၽးရ ေမြးရ၊ ေပးေနရတုန္း ပါပဲ။ ဒါမွလည္း သူတို႔က ညႇိညႇိႏႈိင္းႏႈိင္း လုပ္ေပး မွာေလ'' ဟု ဆုိပါသည္။ အမွီသဟဲ ျပဳတတ္ေသာ ''ကြၽန္းႏွင့္ကိုင္း'' ကို ခြဲျခား ဖု႔ိဆိုတာ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ အခ်ိန္ လုိအပ္ဦးမည္ ထင္ပါသည္။

ဟုတ္ပါသည္။ အခ်ိန္ တစ္ခုေတာ့ ေစာင့္ရဦးမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ။

#Themyawadydaily