" မာန္ "
ငါသာတတ္သိ ၊ ႏႈိင္းမရွိသုိ႔
သတိလြတ္ကင္း ၊ အသိယြင္းျဖင့္
ၿဖိဳခြင့္မုိးတုိင္ ၊ တက္ေရာက္ႏုိင္ဟု
လႈိင္လႈိင္မာန ၊ ေခါင္းေထာင္ၾကြကာ
အာဂငါတည့္ ေမာ္ခဲ့တကား။
၀ဲယာေအာက္ထက္ ၊ ႏႈိင္းယွဥ္လ်က္က
ဆက္စပ္စရာ ၊ ဖန္ဖန္ရွာမွ
ေသခ်ာေစ့င ၊ အေျဖရသည့္
ေလာကတံတြာ ၊ ဓမၼတာလည္း
ခါခါေမ့ေလ်ာ့ ေမာ္ခဲ့တကား။
မေအာင္ျမင္မႈ ၊ ေအာင္ျမင္မႈသည္
ထုဆစ္ကုိယ္တုိင္ ၊ ႀကိဳးစားႏုိင္မွ
စဲြပုိင္႐ုိးေလ ၊ သိေနေပလည္း
ဆူေ၀ေသြးတုိ႔ ၊ တြန္းေဆာင္ပုိ႔ေသာ္
တုိ႔ထိပုတ္ခတ္ ၊ တရစပ္လွ်င္
မျပတ္ပစ္ရင္း ေမာ္ခဲ့တကား။
တုိ႔ရင္းခတ္ရင္း ၊ ထုိးစစ္ခင္းလည္း
ပစ္ခြင္းငါ့ဆီ ၊ တစ္ျပန္လည္ေသာ္
မတည္ေယာက္ယက္ ၊ မူဟန္ပ်က္လုိ႔
ခံခက္လွစြာ ၊ ဒါ ... ဒါဘာလဲ
ငါ့မွာအေတြး ေခ်ာ္ခဲ့တကား။
တုိ႔လုိက္ခတ္လိုက္ ၊ ထိရွလုိက္ႏွင့္
စ႐ုိက္မျပင္ ၊ အမိုက္မင္ရင္း
ေန၀င္ခ်ိန္ေတာင္ ေရာက္ၿပီထင့္
ေမာင္စိမ္းေနာင္ (လယ္ေ၀း)
၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ေမလထုတ္ ေငြတာရီမဂၢဇင္း ပါ ကဗ်ာက႑မွ
No comments:
Post a Comment