သိၾကားမင္းမွာတမ္း
ဂိမွာန္ေႏြလ ၊ သၾကၤန္က်လွ်င္
မာဃမည္ေခၚ ၊ နတ္ဘုိးေတာ္သည္
မုိးေပၚကဆင္း ၊ လူ႔ျပည္ခ်ဥ္း၍
သတင္းေထာက္လွမ္း တတ္သည္တဲ့ .. ။
ေခြးေရပုရပုိက္
ေရႊပုရပုိက္တြင္ ၊ လူမုိက္လူေကာင္း
မပူးေပါင္းဘဲ ၊ တန္းစားခဲြၿပီး
ေရးဆဲြမွတ္သား ၊ ေဆာင္ယူသြားကာ
တရားစီရင္ တတ္သည္တဲ့ .. ။
ၾကံကာဖန္ကာ ေျပာတတ္ပါဘိ
လူ႔ရြာေျမဖြား ၊ သူေကာင္းသားတုိ႔
ငါ့အားနတ္အ ၊ မမွတ္ၾကႏွင့္
ဘ၀ထုိထုိ ငါအံတုိၿပီ။
ေလာဘေဒါသ
ေမာဟေထြျပား ၊ တဏွာမ်ားျဖင့္
ေပ်ာ္ပါးၾကေပ ၊ သင္တုိ႔ေတြသည္
ေရႊပုရပုိက္ ၊ ေရးတင္လုိက္ဖုိ႔
ထုိက္တန္ရဲ႕လား ၊ ျပန္စဥ္းစားဦး။
ငါးပါးသီလ ၊ ဆုိမျပႏွင့္
ငါကဥႆံု ၊ ၾကားျမင္စံုမုိ႔
မလံုသည့္အုိး ၊ တုတ္မထုိးဘဲ
မမုိးဘဲႏွင့္ ၊ လန္႔ကဲြေနမွ
အရွက္ရလိမ့္။
ေမတၱာေရွ႕ထား ၊ ငါသိၾကားက
ေကာင္းစားေစမႈ ၊ အႀကံျပဳမည္
မုသာ၀ါဒါ ၊ တစ္ခုသာလွ်င္
ေ၀ရာမဏိ ၊ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကည့္လိုက္
ေသမည့္ဘယာ ၊ ရွိေစကာမူ
ေသသာေသမည္ ၊ မလိမ္ၿပီဟု
တည္ၾကည္ေရွး႐ႈ ဓိ႒ာန္ျပဳေလာ့။
ဤသုိ႔ျပဳရ ၊ ျမတ္သီလေၾကာင့္
ေအာက္ကေျမႀကီး ၊ ေရႊပင္သီးေအာင္
ေကာင္းခ်ီးေပးကာ ၊ ေငြမုိးရြာမည္
ဣႏၵာေဒ၀ မွာတမ္းတည္း ။ ။
( မုိးေခါင္ေျမ ေက်ာက္စိမ္း )
၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ၊ ဧၿပီလထုတ္ ျမ၀တီရသစံုမဂၢဇင္း ကဗ်ာက႑မွ
No comments:
Post a Comment