" လယ္ေတာအလြမ္း "
မယ့္၀မ္းစာ ယာတစ္ခင္း
ဆင္းခဲ့ပါ့ ေမာင္ႀကီးရယ္။
ေကာက္ႏွံေတြ ေရႊလို၀င္း
ႏွင္းေဖြးလို႔ကြယ္။
ခ်မ္းေအးလို႔ မအားတယ္ ....
ဧည့္သည္ကုိ ပ်ိဳလုပ္ေကၽြး။
ႏွမ္းေလွာ္ကုိ ညက္ေအာင္ ေထာင္းပါလုိ႔
ေကာက္ညႇင္းေပါင္းက ပူပူေႏြး
အုန္းဆန္ကေဖြး ... ။
ထန္းသီးႏုႏု ခ်ိဳခၽြဲခၽြဲ
ထန္းလ်က္ခဲက ေမႊးသကုိ။
ထန္းရည္ခ်ိဳ ပ်ိဳမတား
ေသာက္စားပါဆုိ။
လယ္သူမေလး အရွက္ပုိ ....
မ်က္ႏွာကုိ သူလႊဲ။
စကားခ်ိဳခ်ိဳ ႏွစ္ကုိယ္ၾကား
နား၀မွာစဲြ။
မ်က္ႏွာခ်ိဳ လျပည့္ည
ၾကည့္မ၀ႏုိင္ဘဲ ... ။
ဖရဲခင္းမွာ ႏွစ္ကုိယ္တဲြ
ထန္းေတာထဲမွာ နားခုိ။
ဖရဲသီးမွည့္ နီရဲရဲ
ခဲြေကၽြးတဲ့ပ်ိဳ။
ဖရဲသီးက ေအးခ်ိဳခ်ိဳ ....
ပ်ိဳမ်က္ႏွာက ရႊင္ၿပံဳးၿပံဳး။
ေမာင္ႀကီးရယ္ မရွက္နဲ႔
စားလွည့္ပါအုန္း .... တဲ့ ။
မြန္းတည့္ေန ပူေလာင္ျပင္း
တဲကြင္းမွာ အနားယူ။
လယ္ပုစြန္ကုိ အစပ္ခ်က္
ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ ဟင္းခ်ိဳပူ။
စိတ္၀မ္းလွ မျငဴစူ ....
ၾကည္ၾကည္ျဖဴ ထည့္ေကၽြး။
ႏွစ္မ်က္ႏွာ အၿပံဳးမ်ားနဲ႔
စားၾကတယ္ေလး။
ေမာင္ႀကီးမွာ ခံတြင္းေတြ႕
ေမ့မရႏုိင္ေသး ... ။
မြန္ျပည္နယ္ အလည္တစ္ေခါက္
ေရာက္ဖူးတဲ့ ကုိလူပ်ိဳ။
လယ္ေတာမွာ ရႊင္ေပ်ာ္ေမြ႕
ေမ့ႏုိင္ဘူးဆုိ။
လယ္ေတာက ထန္းလ်က္ခ်ိဳ ....
ခ်ဥ္ေပါင္ကုိ သူလြမ္း။
အေမ အေဖ အခြင့္ေပးရင္
ေျပးလာဖုိ႔မွန္း။
ေတြးပါလို႔လြမ္း ... ။ ။
မင္းေမာင္ႏြယ္ (မြန္ဌာနီ)
(( ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇြန္လထုတ္ ေငြတာရီမဂၢဇင္း ကဗ်ာက႑မွ ))
No comments:
Post a Comment